İçerik

• adımlar

İyi bir keskin nişancı olmak çok fazla pratik, sabır ve bilgi gerektirir. Becerilerinizi geliştirmeye adanmış çaba, tüfeği her durumda, özellikle de baskı altındayken - örneğin bir yarışmada veya dövüşte - kullanma yeteneğinizi doğrudan etkileyecektir.

adımlar

Yöntem 1/7: Bir tüfek seçin

1. 

   Tüfek, her yönden keskin nişancının ihtiyaçlarına uygun olmalıdır. Düşük kaliteli veya çok pahalı bir tüfek seçmek, hareket halindeyken performansınızı etkileyebilir.
   • Tüfek markasını dikkate alın. Çoğu marka iyidir, ancak mevcut silah pazarında çok pahalı olabilirler. Yerel tüccarlar ve çevrimiçi satıcılar arasında önemli fiyat farklılıkları olabileceğinden tahmin edin.
   • Kural olarak, tekrarlı tüfekler daha doğrudur ve eşdeğerlerinden (fiyat ve kalite olarak) yarı otomatik olarak (otomatik yüklemeli) daha hızlı ateş oranına sahiptir. AR15 ve varyantlarının son partisi çok daha yüksek hassasiyete ulaştı ve söylenen şey, MDA (açı dakikası) hassasiyetine ulaşabilecekleridir. Bu, bir dakikalık açı içinde (tam olarak 1 91.44 metrede), en iyi tekrar silahları için zorlu bir eşleşme.
   • Daha hızlı "dönüş yarıçapları", daha ağır mermilerin tüfek üzerinden daha doğru bir şekilde yansıtılmasına izin verir. Örneğin, 1:12 dönüş yarıçapına sahip bir 223 kalibre yalnızca 2.59 - 3.36g mermi ile doğru şekilde ateş edebilirken, 1: 9 dönüş yarıçapına sahip bir kalibre ile ateşlenebilir. doğruluk, 2.59 ve 4.21g arasındaki herhangi bir mermi. Kalibre.223'ün hedefi vurduktan sonra düşme eğilimi bir dereceye kadar telafi edebilir.
     • Daha yüksek dönüş yarıçapında dezavantajlar vardır: Ateş hızı, hızını% 1 ila% 2 oranında düşürebilir, silah namlusuna fazladan hasar verebilir ve merminin aşırı sabitlenmesi hedefe daha az hasar verebilir (bu daha azdır) , Ancak).

Yöntem 2/7: Bir kalibre seçin

1. 

   
   
   Hedefler üzerinde pratik yaparken (veya sadece "hedefleme"), her zaman birini kullanın.308. Tüfeklerin mermilerine yapıştırın (mermileri uçtan uca aynı çapa sahip olan 22LR'nin aksine, sonunda daralmaları ile kolayca tanımlanabilir). Bu mühimmat, mermi başına daha yüksek barut konsantrasyonuna sahiptir, bu da daha yüksek bir ateş oranına neden olur. Tabii ki, eğer bu çok pahalıysa, en azından bir 22LR ile pratik yapmak size çok uygun fiyatlarla deneyim kazandıracaktır.

2. 

   
   
   Atış yarışmaları için, bu amaçla cephane kullanılması tavsiye edilir ("kibrit derecesi"). Daha tutarlı ve mermiler üstün kalitede; hedef atışı için daha ucuz mühimmat iyidir.

3. 

   Küçük hayvanları (sincap, tavşan, kuş vb. Çakallardan daha küçük) avlamak için), o.22LR'yi seçin. Sessiz olması ve geri tepmesinin düşük olması, atışı kaçırırsa avını korkutmasını azaltarak yeni girişimlere izin verir. 224 kalibre içindeki en güçlü mühimmatlardan bazıları, menzilini genişletmenin yanı sıra 22LR'de mükemmel şekilde çalışıyor.

4. 

   
   
   Daha büyük hayvanları (çakallar ve hatta küçük yaban domuzları gibi) avlamak için, önerilen en küçük cephane do.223'dür. Bu büyüklükteki hayvanları daha küçük mühimmatla öldürmek mümkün olsa da, ölümcül bir atış yapmak çok önemlidir; aksi takdirde, canlandırılabilir yavaş ve acı verici bir şekilde ölebilir veya basitçe ölmeyebilir. Daha küçük hayvanlar için .308 büyüklüğünde bir cephane abartıya yakın olsa da, bu büyüklükte bir şey önerilir.

5. 

   Vahşi hayvanları (yaban domuzu, geyik vb.) Avlamak için), 6 mm ile 30 arasında bir kalibreye sahip cephane, bu hayvanların (geyik, ren geyiği, ayı, geyik ve hemen hemen tüm diğerleri) önemli bir bölümünü oluşturmaya yeterli olacaktır. A.223 bile bu hayvanları idare edebilir, ancak daha küçük mühimmatla atışın doğruluğu çok daha önemli hale gelir. Bu tür avlanma için küçük çaplı mühimmat kullanırsanız, daha ağır mermiler hedefe doğru daha hızlı fırlatılacaktır.
   • 338 Winchester Magnum gibi daha büyük ölçüler veya 45-70 arasında veya daha büyük bir yerde, bufalo ve dünyadaki diğer hayvanlar gibi büyük oranlardaki vahşi avlara karşı faydalıdır. Birçoğu, avlanırken doğruluğun kalibrenin boyutundan daha önemli olduğunu iddia etse de - örneğin, bazı rehberler, müşterilerine doğru atış yapabiliyorlarsa, bir ayıya veya bir geyiğe karşı bir.270 önerebilir. do.300 Winchester Magnum gibi daha güçlü mühimmat yerine.

6. 

   Esas olarak hayvanlar ve statik hedeflerle uğraşsak da, eğer bir insana ateş etmek gerekirse, hayati bir bölgedeki .233'ün cephanesi fazlasıyla yeterlidir, ancak um.308 veya başka herhangi bir kalibreli cephane kesinlikle daha iyidir. çünkü hayati bölgelere vurulmazsa daha fazla hasara neden olacaklar ve daha hafif cephanelere göre daha kalın giysiler giyen birini daha fazla etkileyecekler.

7. 

   "Mermi ağırlığı" dikkate alınması gereken bir şeydir, ancak çoğu durumda şeklinden daha az ilgilidir. Merminin ağırlığı, barut için de sıklıkla kullanılan bir ölçü birimi olan TAHILLAR cinsinden verilmiştir.
   • Daha hafif mermiler, hedef uygulama ve küçük hayvanları avlamak için tercih edilir. Daha yüksek hızı, silah namlusundan birkaç yüz metre uzaklıkta düz bir çizgi sağlar. Mermi hedefi daha hızlı vurur ve bu da kontrolü daha az gerekli kılar.
   • Spor avcılığında daha ağır mermiler tercih edilir. Hedefle temas halinde olduklarında, daha kısa sürede daha fazla enerji aktarırlar ve bu da onları daha ölümcül hale getirir. Ek olarak, aşırı penetrasyon olasılığını azaltırlar. Daha büyük mesafelerde, balistik katsayılar nedeniyle (merminin havada seyahat etme kolaylığı), daha ağır mermiler, daha hafif olanlara göre daha düz yörüngeler oluşturabilir ve sonuçta, yan rüzgârdan daha az etkilenir.
   • Um.223'e dayalı bir örnek (her tüfek kalibresi ve modeli farklı davranacaktır): 91,4 m'de 2,7 g (1127,7 m / s) mermi (sıfır noktası olmadan) düşecektir. 2,5 cm. 457,2 m'de, mermi hızının yaklaşık% 85'ini korur.
   • Bir merak: Bir tüfeğin namlusundan aynı ağırlıktaki başka bir mermi ile aynı anda elinizden bir mermi atarsanız (yere paralel olarak ateşlenir), İKİ mermi aynı anda yere çarpacaktır. Yerçekimi, duran bir mermi ve havada hareket eden başka bir mermi üzerinde aynı etkiye sahiptir.

Yöntem 3/7: Güvenlik Önerileri

1. 

   Şarjörde mühimmat olmadığına dair KİŞİSEL KONFERANSINA kadar TÜM ateşli silahların dolu ve ateşe hazır olduğunu varsayın. Silahları tutarken klipsin boş olduğunu belirten sarı plastik bir bayrak kullanın.

2. 

   Çevrenize, özellikle de çekim yapmak istediğiniz yöne dikkat edin. Yüksek hızlı tüfek mühimmatı kilometrelerce yol alabilir. Çoğu mermi, evlerin alçı duvarlarını delebilir.

3. 

   Tüfeğinizi YALNIZCA ateş etmeyi planladığınız şeye doğrultun. Aksi takdirde namluyu güvenli bir yöne (yere doğru) çevirin.

4. 

   Bastırmayı düşünene kadar parmağınızı tetikten uzak tutun ve emniyet kilidi kapalı olarak.

5. 

   Silahınızı ve mühimmatınızı evde saklarken herkesten korunduğundan emin olun. Çocuklar ve silahlar uyuşmuyor.

6. 

   Okuduğunuzdan ve anladığınızdan emin olun: Ateşli Silah Nasıl Kullanılır. Tüm talimatlara her zaman uyulmalıdır.

Yöntem 4/7: Bir konum seçin

1. 

   Kendinizi rahatça konumlandırabileceğiniz doğru yeri (güvenliğiniz için) seçin. Kağıt hedeflere (ve benzerlerine) ateş ederken, konfor bir numaralı hedefinizdir.Mümkün olan en iyi koşullarda pratik yapabilmelisiniz. Hayvanları çekerken onlar tarafından görülemezsiniz. Sincapların bile yırtıcıları (bu durumda siz) tespit etmek için keskin bir anlamı vardır. Sizi görürlerse, muhtemelen kaçarlar ve yeniden ortaya çıkmaları biraz zaman alır.
   • Kendinizi daha yüksek bir seviyeye konumlandırmak, bölgeyi daha geniş bir perspektiften görüntülemenize izin verdiği için hayvanlarla uğraşırken iyi bir fikir olabilir. Ancak kendinizi daha kalın ve daha uzun ağaçlar arasında kamufle ettiğinizden veya süründüğünüzden emin olun.
   • Daha büyük avlarla, alışkanlıklarını ve yerlerini aynı bölgeye birkaç seyahatte analiz etmek çok faydalı olabilir. Bir geyiğin kaçış yolunun uzun ve düz bir çizgiden geçtiğini keşfederseniz, onu bu yolu izlemeye zorlayın, nöbet tutun ve oradan geçene kadar bekleyin.

Yöntem 5/7: Pozisyonlar

1. 

   "Benchrest modalitesi": Silahınız için bir konumdan daha az bir konum olmasına rağmen, en yüksek doğruluğu sunan duruş budur. Tüfeğinizin vücudunuz veya yerden başka bir şeye dayanmasını sağlar.
   • Böyle bir duruş, keskin nişancı müdahalesi olmadan mümkün olan en istikrarlı platformu sağlar. Dürbün / dürbün kullanımına izin verir, böylece silahı tutarken bir hata yaparsanız bunun sizin hatanız olacağından emin olursunuz. Avlanmayı düşünüyorsanız, muhtemelen emrinizde bir bankınız olmayacağından daha düşük destek kullanmak daha iyidir.

2. 

   ’Aşağı: Tüfeği sahada kullanmak için açık ara en doğru duruş. En yaygın pozisyon, bacaklarınız açık, ayaklarınız kavisli, kısmen yerde yatarken ve tüfeğinizi omzunuza bastırarak karnınızın üzerine yatmaktır. Bu konum "Y" şeklini andırır ve silahın geri tepmesini hafifletmek için en kararlı konumdur. Geri tepme sönümlemesi, daha büyük mesafelerde daha fazla hassasiyetle sonuçlanacaktır. Ek olarak, nefes alıp vermeniz, çekimi en çok etkileyen şeydir.
   • Silahın ön kısmı için bir bipod veya başka bir destek şekli olduğunda, ideal olan, destek elinizi (tetiğe basmayacak olanı) arka kısmın altında kullanmaktır. Bununla, kapsamınızın / kapsamınızın yüksekliğini daha doğru bir şekilde konumlandırmanız mümkündür.
   • Silahın ön kısmını tutacak bir bipod veya başka bir nesne yoksa, destekleyici eliniz onu desteklemelidir - bu size iki ayaklıdan daha az sertlik verir, bu nedenle kaliteli, askeri tarzda bir deri palaska satın alın. Destek kolundaki omuz askısını ayarlayın. Bunu yapmak için ön tokaya takın ve diğer ucunu bisepsinize mümkün olduğunca yükseğe sarın. Ardından, kolunuzu tüfek ve palaska arasındaki boşluğa koyun. Son olarak, saat yönünde bir hareketle, ön elinizi kullanarak tüfeği toka yakın önün altında tutun.
   • Ayrıca bir bipod veya tripodu doğaçlama yapabilir veya tüfeğin önünü sırt çantası gibi başka bir sabit yüzeye yerleştirebilirsiniz.

3. 

   Çömelmiş / diz çökmüş: Bu pozisyon, yatarken olduğundan çok daha az stabildir. Çömelmenin birkaç yolu vardır.
   • Çok yaygın bir yol, bir ayak üzerinde yanlamasına desteklenmiş şekilde otururken, diğer ayağınızı vücudunuza mümkün olduğunca yakın bir şekilde önünüze koyarak dizinizi yüzünüze yaklaştırmaktır. Bir konuda sırtınızı desteklemek kötü bir fikir değil. Ardından tüfeği ön dizinizin üstüne oturan elinize yerleştirirsiniz.
   • Ayrıca sert bir yüzeyin arkasında diz çökebilir veya çömelebilirsiniz, böylece silahın önünü (veya daha iyisi: bir iki ayaklı) ona karşı destekleyebilirsiniz. Ya da diz çökmek için bir "rulo" kullanabilirsiniz; bu, eski bir halıdan başka bir şey değildir, eski bir gömlek veya sarılmış ve ayakkabı bağcıkları ile zemin arasına yapıştırılmış bir yapışkan bantla sabitlenmiş eski bir pantolon. Bu pozisyon aynı zamanda bir "tokmak" a da bağlıdır: Daha fazla stabilite sağlamak için ön ayağınızın ayak parmaklarını içe, tetiğe basan elin aynı koluna doğru tutun. Bu pozisyonda 411,4 metre mesafeden iyi atış yapmak mümkün.

4. 

   ’ayakta: Diğer pozisyonlara kıyasla çok belirsiz olduğu için bu pozisyon tavsiye edilmez. Bununla birlikte, dik durmanın en iyi yolu, daha az sallanmak için bir ağaca veya kayaya yaslanmaktır.
   • Diğer bir püf noktası, tüfeğin omzunuza yaslanıp gökyüzüne doğru işaret ederek, dipçikte tetik elinizle ve ön ucunda destek kolunuzla başlamaktır. Kolunuzu kalçalarınıza doğru bükerken tüfeği indirin; tabanca yanak desteğine uyum sağlarken arkanıza yaslanın ve yavaş nefes alın. Uygun eğitimle 274,3 metreye kadar doğru atış yapmak mümkündür.

Yöntem 6/7: Teknikler

1. 

   Tüfeğin konumunu seçin. Bu genellikle kişiden kişiye değişir ve duruma göre de büyük ölçüde değişir. Ancak en sık görülen pozisyon, tüfeğin arka kısmı köprücük kemiği üzerinde (koltuk altınızın hemen üstünde), yanağınız kundağa hafifçe karşı olacak şekilde, dürbün / dürbün içinden yapabileceğiniz en rahat pozisyonda bakmanızdır. Daha büyük kalibreli tüfeklerde, silah kısmen göğüs kasına dayanacak şekilde konumlandırılmalıdır.
   • Keskin nişancılık uygulaması için önemli bir öğe, "yanak desteği" veya "popo desteği" dir. Bununla birlikte, çeneniz stoğa iyice bastırılacak ve artı işaretlerinin uygun şekilde hizalanmasına ve kalibrasyonuna izin verecektir. Köprücük kemiği, silahın geri tepmesini hafifletir. İyi yanak desteği olmadan, nişan alma paralaksınız garantilidir ve tüfekler için herhangi bir optik ekipmanda asla yetkin olamazsınız.

2. 

   Önkol (ayakta duruyorsa) veya silahın önünün altında, açıkça bir tutacağın olduğu yerde. Ön kol, genellikle silindirin yaklaşık 35 cm önünde olan geleneksel bir kabloda çok ileriye konumlandırılmalıdır.

3. 

   Nefesinize dikkat edin. Bu, silahın dengesini ve salınımını etkiler ve bu da atışların ne kadar tutarlı olacağını etkiler.
   • Not: Yorgunluk koşulları altında arka arkaya birkaç atış yapmaktan oluşan "baskı altında çekim" pratiği yapmak da yardımcı olabilir. Yaklaşık 400 metre koşmayı veya kalp atış hızınızı yükseltmek için elinizden geleni yapmayı deneyin ve kollarınızda karıncalanmaya neden olacak kadar şınav yapın. Kas titremesini nasıl telafi edeceğinizi öğrenin. Yalnızca kağıt hedeflerle pratik yapıyorsanız, bu bölümü atlayın, ancak avlanma veya savaş durumlarında kaslarınızı gevşetmeyi göze alamazsınız. En azından yorgunluğun hedefleri vurma yeteneğinizi ne ölçüde etkilediğini görmeye çalışın.
   • Farklı nefes alma teknikleri var. Genellikle akciğerlerinizi neredeyse dolu tutmanız, nefesini tutmanız ve retikulum hedefin üzerine gelene kadar beklemeniz önerilir.
   • Herhangi bir keskin nişancı için palaska gereklidir. Ayağa kalkmak gerçekten yorucu, özellikle namluyu desteklemeniz gerektiği için. Palanga, ağırlığı desteklemenize ve keskin nişancıya çok daha yüksek bir doğruluk derecesi vermenize yardımcı olacaktır.
   • Karnınızın üzerindeyseniz veya diz çöküyorsanız, ideal olan, vücudunuz gevşeyene kadar akciğerlerinizden neredeyse tüm havayı atmak için ağzınızı ve boğazınızı açmaktır. Dinlenme: Kalp atış hızınız yeterince düşükse, bu şekilde yaklaşık 10 veya 15 dakika kalabilirsiniz; sabırlı olun ve retikül hedefin üzerine gelene kadar bekleyin.
   • Ekshalasyon hareketlerini birkaç kez uyguladıktan sonra, retikülün kalp atışınızla senkronize hareket ettiğini fark edeceksiniz. Atımlar arasındaki aralıkta (kalp atışını düşürdüğünüzde) çekim yapmalısınız, ki bu çoğu zaman stabilite sağlar (sadece bir saniyenin bir kısmı olacaktır, ancak o anda en yüksek hassasiyete ulaşabilirsiniz).
   • Gözlerinizi çok fazla yormaktan kaçının. Dürbünle 15 saniyeden fazla bakarsanız, paralaks geliştirmeli veya hedefe odaklanmayı kaybetmelisiniz.

4. 

   Tetiği çekmeyi düşünün. Tetiği (her tür tetik) çekerken, doğrudan omzunuza doğru çektiğinizden emin olun. Atış elinizi ve destekleyici elinizi gevşek ve rahat tutun. Yavaşça sıkıştırmalı ve köpeği hedefin üzerine geldiğinde bırakmalısınız.
   • Silahınıza zarar vermezseniz, "kuru atış" yapmak tetik üzerinde kontrol geliştirmenize yardımcı olur. Bu, cephane harcamadan beceri geliştirmenize yardımcı olabilir; Silahın darbesinden çok korktuğunuzda, tetiğin gerilimine odaklanamazsınız.
   • Silahın ayar tetiği yoksa 907 ile 2267 gram arasında bir dirence sahip olması mümkündür. Bu nedenle, tetikleyiciye uyum sağlamalısınız. Tetiği mümkün olduğunca köpeğin serbest bırakıldığı noktaya kadar çekmeye çalışın. Köpeğin serbest bırakılmasına hakim oluncaya kadar (nazikçe) bunu yapmaya çalışın. Asla vaktinden önce çekim yapmamanız çok önemlidir, bu yüzden durabileceğiniz bir referans noktasına sahip olun.
   • NOT: Keskin nişancı tüfekleri iki aşamalı tetikleyicilere sahiptir, bu nedenle ne zaman ateş edeceğinizi bilirsiniz. Bu tavsiye çok değerlidir. Ateş etmeden önce tetiği bırakmazsanız, potansiyel olarak hedefi kaçırmışsınızdır. Bu TÜM ateşli silahlar için geçerli. Av tüfeği bile iki aşamalı tetikleyiciye sahiptir, ikincisi "düşük basınç tetikleyicisidir".
   • "Ayar tetiği" ile direnç 226 ile 396 gram arasındadır, bu da hayatınızı kolaylaştırır. Tetik üzerindeki basınç, ateş etmek istediğiniz anda uygulanabilir. Pratik yapın ve çakmağı çekmeye alışın.

Yöntem 7/7: Spotting Kapsamları

1. 

   Bazı kafes desenleri, keskin nişancının daha uzak mesafelerde daha doğru bir görüşe sahip olmasını sağlar. Konvansiyonel tüfeklerde menzili 1.5x ile 50x arasında değişebilir. Yaygın muharebe veya av tüfekleri 91,4 metrede sıfırlanma eğilimindedir (bundan böyle 91,4 m bizim sıfır noktamız olacak).
   • Seçilen sıfır noktasına, seçilen mühimmat ve tüfeğe bağlı olarak (durumunuzun ne olduğunu öğrenmek için araştırmanız veya test etmeniz gerekir), mermi sıfırdan önce artı işaretinin altında, sıfırdan sonra ve tekrar düşene kadar olabilir ( nişangâh ile yeniden hizalanmak için (109 veya 274 metrede olabilir ve kalibre içinde olsa bile tüfeğin tüfeğe değişmesi gerekir).
     • Diğer bir olasılık da, merminin önce yukarı çıkması ve örneğin 36,5 ile 91,5 metre arasında, nişangâhın üzerinde olacak, sıfır noktasıyla hizalanacak - ve bundan sonra (91,5 m'de) retikül (genellikle o.22LR gibi düşük güçlü tüfeklerle olur).
   • "Dürbünü sıfırlamanın" en yaygın yolu bir atış yapmak, merminin ulaştığı mesafeyi işaretlemek ve dürbünü buna göre ayarlamaktır. Çoğu teleskop rüzgarın düzeltilmesine izin verir ve sapmaları telafi etmek için kaldırma kollarına sahiptir. Yükseklik genellikle üsttedir ve merminin çarpma noktasını dikey olarak etkiler. Rüzgar düzeltme düğmesi, dürbünün sağ tarafında bulunur ve merminin çarpma noktasını yatay olarak etkiler.
   • Çoğu teleskop, keskin nişancının atışını sıfır noktasından daha uzun mesafelerde ayarlamasına izin veren bir miliradyen noktaya veya balistik bölünmüş retiküle sahiptir. Çoğu teleskop, merminin kalibresi ve ağırlığına bağlı olarak retikülün nereye hizalanacağını gösteren bir tabloyla birlikte gelir. Bununla birlikte, kendi tablonuzu yapmak daha fazla doğruluğu garanti edebilir.
   • Askeri keskin nişancılar rüzgar düzeltme ve irtifayı belirli durumlara göre ayarlayarak eğitim alırlar, ancak avcılar ve hafta sonu keskin nişancıları için rüzgar hızını ve hedef ve kapsam ayarlamasına ilişkin diğer faktörleri hesaba katmak pratik değildir. . Yaklaşık hesaplamalara dayalı olarak daha pratik olabilir ve retikülü “geciktirebilir”, böylece kapsam sıfır noktasının yeniden ayarlanması gerekli değildir. Kapsamı ayarlarken dikkate alınması gereken birkaç faktör vardır. İşte bunlardan bazıları (öncelik sırasına göre):
     • Hedefe göre mesafe, merminin hızı ve ağırlığı, yan rüzgar, atış açısı ve diğerleri.
     • Yukarıdaki verilere (en azından ana noktalarda) dayanarak merminin tam iniş konumunu ölçmek için belirli bilgisayarlar veya PDA hesaplayıcıları vardır. Bu tür makineler, retikülünüzü sıfırladığınızı varsayar. Bu, tam doğruluğu elde etmenin en iyi yoludur, ancak daha az ciddi durumlarda, bu ayarlamayı yapmak zaman kaybıdır.
   • Tespit dürbünleri (daha dar uca sahip olanlar hariç), temelde keskin nişancının nişangâhı hedeften aynı uzaklıkta konumlandırmasına izin veren “ayarlanabilir paralakslara” sahiptir. Doğru bir atış elde etmek için bu çok önemlidir. Çoğu paralaks, mesafeleri listeler; ona rehberlik edecek.
     • Paralaksı "atlatmanın" bir yolu, başınız için rahat bir pozisyon aramaktır, böylece artı işaretinin beyaz ucunun etrafındaki siyah kısmı görebilirsiniz. Siyah kısmı retikülün her tarafında orantılı hale getirmek için başınızı ve gözünüzü hareket ettirin.
   • Okuyun: "Bir Tüfek Nasıl Hedeflenir" Burada ele alınan konuların çoğu hakkında daha fazla bilgi için Tüfek Nasıl Hedeflenir.