Bir Otobiyografiye Nasıl Başlanır (Resimlerle) - Ansiklopedi

Video: Yazı yazmaya başlamanın tek bir yolu var. Tuna Kiremitçi

İçerik

Adımlar
İpuçları
Gerekli malzemeler

Profesyonel yazarların ana ipucu: "Bildiklerinizi yazın". Bu makaleye yaşam deneyimlerinizi ve duygularınızı belgelemek için geldiyseniz, o zaman iyi başladı, değil mi? Biraz araştırma yaparak anlatmak istediğiniz hikayenin duygusal özünü mutlaka bulacaksınız ve ellerinizi kirletebilirsiniz. İlgilenir misiniz? Okumaya devam et!

Adımlar

Bölüm 1/3: Araştırmaya Başlamak

Hayatınızı sık sık belgelemeye başlayın. Otobiyografi yazmak isteyen herkesin bir günlük yazmaya alışması ve geçmişten videolar, fotoğraflar ve anılar tutması gerekir, çünkü bu size daha sonra çok yardımcı olacaktır. Çoğu zaman olayları yanlış veya ayrıntı olmadan hatırlarız; bundan kaçınmak için fiziksel kanıtlara ihtiyacımız var, sonuçta fotoğraflar yalan söylemez ve günlükler her zaman samimidir.
- Olan her şeyi kaydetme alışkanlığınız yoksa, şimdi yapmaya başlayın. Başlamanın en kolay yolu, her gün yatmadan önce bir günlük yazmaktır. Böylece günlük yaşamınızda ve kafanızda olup bitenlerin doğru bir kaydına sahip olacaksınız.
- Kaldırmak bir çok Fotoğraflar. Annenizin bir fotoğrafına sahip olmadığınızı ve onun neye benzediğini de hatırlamadığınızı hayal edin. Ne yapardı? Görüntüler anıları ön plana çıkarmanın yanı sıra yerlerin ve olayların bir kaydı olarak hizmet etmesine yardımcı olur. Onlar önemli bir otobiyografi için.
- Videolar aynı zamanda birçok anıyı getirebilen ve şüpheleri netleştirebilen güçlü kayıtlardır. Zaman içinde nasıl yaşlandığınızı görmek veya artık hayatta olmayan bir akrabanızın görüntülerini izlemek kesinlikle duygularınızı kağıda dökmenize yardımcı olacaktır. Sahip olduğunuz her fırsatı video kaydedin.
Arkadaşlarınızla ve ailenizle konuşun. Bir otobiyografi yazmaya başlamadan önce diğer insanlarla konuşmak ve notlar almak her zaman iyi bir fikirdir. "Hikayenizi" bildiğinizi hissettiğiniz kadar, size yakın insanlar farklı bir bakış açısına sahip olabilirler. Onlarla bireysel olarak görüşün ve yazarken iyi bir materyale sahip olmak için her şeyi kaydedin. Tercih ederseniz, bir soru ve cevap sayfası hazırlayın ve herkesin isimsiz olarak cevaplaması için verin. Aşağıdakiler gibi bazı özel sorular sorun:
- Benim hakkımda sahip olduğun en güçlü anın nedir?
- Hayatımın en önemli anı veya başarısı nedir?
- Benimle ilgili zor veya duygusal anılarınız var mı?
- Ben iyi bir arkadaşım? Ben iyi bir insanım?
- Benimle genellikle hangi nesne veya yeri ilişkilendirirsiniz?
- Uyanışımda ne söylemek istersin?
Seyahat edin ve temas halinde olmadığınız uzak akrabalarınızı arayın. Geçmiş, hayatınızda anlam bulmak ve yazmaya başlamak için bir motivasyon aramak söz konusu olduğunda çok yararlıdır. Uzun zamandır görmediğiniz uzak akrabaları arayın ve onları ziyaret edin; çocukluk eviniz, okuduğunuz ilk okul veya büyük büyükbabanızın gömülü olduğu mezarlık gibi geçmişiniz için önemli yerleri arayın. Kendinizi geçmişe bırakın!
- Bir göçmen çocuğuysanız ve ebeveynlerinizin memleketini ziyaret edebiliyorsanız, bunu yapın. Daha önce ziyaret etmiş olsanız bile, doğdukları yere bir gezi düzenleyin ve o yerle yeni bir şekilde özdeşleşmeye çalışın.
- Aile geçmişiniz hakkında daha genel bir fikir edinmek için zaman ayırın. Nereden geldin? Atalarınız kimdi? Köylüler miydi yoksa her zaman büyük bir şehirde mi yaşadılar? Herhangi bir büyük çatışmaya veya devrime katıldınız mı? Eğer öyleyse, çatışmanın hangi tarafındaydılar? Akrabalarınızdan herhangi biri tutuklandı mı? Bu soruların cevapları kitabınız için mükemmel keşifler sağlayabilir.
Aile kayıtlarını kontrol edin. Sadece kendi günlüklerinizi okumak ve 10 ya da 20 yıl öncesinden fotoğraflar çekmenin faydası yok: atalarınızın bıraktığı şeylere bakın. Bıraktıkları mektupları okuyun, eski günlükleri arayın vs. Arşivlenecek her şeyin kopyasını alın ve eski nesnelere zarar verme riski taşımayın.
- Çok eski nesil nesnelere erişiminiz yoksa, en azından büyük ebeveynlerinizin bıraktığı nesneleri bulmaya çalışın, örneğin önemli olayların fotoğrafları ve ebeveynlerinizin çocukluğunun fotoğrafları gibi. Bu tür görüntüler güçlü ve heyecan verici olabilir ve yazmaya destek olabilir.
- Her ailenin, aile kayıtlarını ve belgelerini dosyalamaktan ve saklamaktan sorumlu birine ihtiyacı vardır. Geçmişe bakmayı seviyorsanız, bu sorumluluğu alın ve aileniz ve hikayeniz hakkında neler yapabileceğinizi öğrenin.
Otobiyografiye dahil etmek için bir proje başlatın. Yazarların çalışmayı belgelemek için bir değişiklik veya olaya hazırlanmalarına olanak tanıyan birçok kurgusal olmayan kitap önceden planlanmıştır. Kitapta bahsedecek kadar önemli şeylere sahip olmamaktan korkuyorsanız, büyük bir değişiklik yapmaya çalışın ve fon almak için bir teklif yazın.
- Büyük bir değişim yaşayın. Her zaman şehirde yaşadıysanız, bir yıllığına ülkeye taşınmak, sadece kendi yetiştirdiğiniz yiyeceklerle yaşamak nasıl olur? Çiftlik çiftçiliği yöntemlerini araştırarak ve proje için bir fon sağlayıcı bulmaya çalışarak kendinizi hazırlayın. İsterseniz, çalkantılı bir bölgeye seyahat etmeyi veya hiçbir ilişkiniz olmayan başka bir ülkede yaşamayı deneyin. Sonra bulduğunuz deneyimler hakkında yazın.
- Başka bir seçenek de, şekeri durdurmak veya interneti kullanmak gibi bir şeyden uzun süre vazgeçmek olabilir. Deneyimlerinizi belgeleyin!
- İlginç bir öneriniz ve yazma deneyiminiz varsa, kesinlikle projeyi finanse etmek ve kitabınızı yayınlamak isteyen editörler bulacaksınız.
Diğer otobiyografileri okuyun. Ellerinizi kirletmeden önce, diğer yazarların kendi hayatları hakkında yazma zorluğuyla nasıl karşı karşıya olduklarını kontrol etmek iyi bir fikirdir. Okumayı hak eden bazı klasik eserler:
- Yollar ve Okullar, Abílio Diniz tarafından;
- Benim hayatımCharles Chaplin tarafından;
- Hayallerimin KökeniBarack Obama tarafından;
- Persepolis, Marjane Satrapi tarafından;
- Bir hayat dersiNelson Mandela tarafından;
- Keith Richards'ın Life "adlı kitabı;
- Küçük AnılarJosé Saramago tarafından;
- Yaşadığımı itiraf ediyorumPablo Neruda tarafından.

Bölüm 2/3: Bir başlangıç noktası bulma

Hikayenizle bir bağlantı bulmaya çalışın. Bir otobiyografi yazmanın en zor kısmı, anlatının ana noktasının ne olduğunu bulmaktır. Bir yazar olarak, ilginç ayrıntıların veya hikayelerin eksikliğinden her seferinde yılları atlayarak basit bir dizi sıkıcı ayrıntı yazmamaya çalışmak sizin görevinizdir. Buradaki fikir, sıradan ayrıntıları yükseltmek, onları göründüklerinden daha önemli ve daha derin görünmelerini sağlamaktır. Bunu nasıl başarabilirim? Hikayeyle duygusal bir bağlantı bulmanız ve onu kitabın anlatısının merkezinde tutmanız gerekir. Hikayen nedir? Hayatınızın en önemli kısmı nedir, ihtiyacı var söylemiş olmak?
- Tüm hayatınızı uzak bir dağ silsilesi olarak hayal edin. Bir dağ turu rehberi olarak hareket etmek istiyorsanız, iki seçeneğiniz var: bir helikopter kiralayın ve bölgenin üzerinden uçun, belli bir mesafeden belirli noktaları göstermek ya da turistleri dağlarda yürüyüşe çıkarıp ayrıntılı olarak göstermek ve herkesi dahil etmek deneyim. Bu iki seçenek iki farklı kitap olsaydı, hangisini okumak isterdin?
Hayatta geçirdiğiniz değişiklikleri bulun. Hikayenizi tespit etmek ve potansiyel okuyucularla ilişkilendirmek için bir nokta bulmakta güçlük çekiyorsanız, geçmişte meydana gelen değişiklikleri düşünün. Şimdi ile 20 yıl önceki haliniz arasındaki en büyük fark nedir? Nasıl büyüdün Hangi engelleri aştın?
- Alıştırma olarak, birkaç sayfa alın ve kendinizi beş yıl önce, 30 yıl önce veya birkaç ay önce bir sayfada tanımlayın.Böyle zamanlarda hangi kıyafetleri giyerdin? Hayatta asıl amacınız ne olurdu? Hafta sonları ne yaptın? Açıklamaları karşılaştırın ve ana değişiklikleri belirlemeye çalışın.
- İçinde TownieAmerikalı romancı André Dubus III'ün otobiyografisi, uzaktaki babasının öğretmen ve yazar olarak çalıştığı bir üniversite şehrinde büyümenin nasıl bir şey olduğunu anlattı. Öte yandan annesiyle birlikte büyümüş, uyuşturucu kullanmış, başını belaya sokmuş ve kendi kimliğini bulamamaktadır. Kontrolden çıkmış bir gençten başarılı bir yazara dönüşümü (babası gibi) kitabın anlatısının merkezinde yer alıyor.
Hikayedeki önemli karakterlerin bir listesini yapın. Her olay örgüsünün iyi yazılmış ikincil karakterlere ihtiyacı var, değil mi? Otobiyografinin ana hikayesi hayatı olduğu kadar kimse tek karakterli bir kitap okumak istemez. Hayatınızdaki diğer önemli insanlar kimler?
- Hızlı bir alıştırma olarak, araştırma görüşmelerinde kendinizle ilgili sorduğunuz sorulara odaklanarak, ailenizin her bir üyesi için bir sayfalık bir karakter taslağı yazın. Kardeşinizin hayatının en büyük başarısı nedir? Annen mutlu biri mi? Baban iyi bir arkadaş mı? Arkadaşlarınızın otobiyografinizde daha önemli bir role sahip olduğuna inanıyorsanız, aile yerine onlara odaklanın.
- Gerekirse kişileri "eşleşen" kısa bir karakter listesi tutun. Gençliğimde çıktığım tüm insanlar kadar çarpıcı ve önemli, her zaman on farklı isimden bahsetmek kitabı sıkıcı hale getirebilir ve okuyucuları yabancılaştırabilir. Birden fazla kişiyi bir karaktere sokmak, isim selinden kaçınmak için çok yaygın bir tekniktir. Hikaye için anlamlı olan her ortam için önemli bir karakter seçin.
Hikaye için bir ana ortam seçin. Hayatınızdaki ana değişikliklerin nerede meydana geldiğini düşünün. Sizi ve hikayenizi işaretleyen bir yer var mı? Hem daha geniş hem de daha derin yelpazeyi düşünün: Belki de ülkeniz, çocukluğunuzun geçtiği evin sokağı kadar önemlidir.
- Memleketinizle ilişkilendirdiğiniz her şeyi yazın. Kendinizi kuzeydoğu mu yoksa Bahyalı olarak mı tanımlıyorsunuz? İnsanlar nereden geldiğini sorduklarında, gururla mı yoksa biraz utançla mı karşılık veriyorsunuz?
- Birçok farklı yerde yaşadıysanız, anlatmaya çalıştığınız hikaye için en akılda kalan veya önemli olana odaklanın. Kitap Kalpten VurulmuşAmerikalı gazeteci Mikal Gilmore'un ve hüküm giymiş katil Gary Gilmore'la olan çalkantılı ilişkisinin öyküsünü anlatan, düzinelerce ev ve şehir içeriyor, ancak yazar, mekanın fiziksel değişimlerini dramatize etmeden özetlemeyi seçiyor.
Kitabın uzunluğunu sınırlayın. Başarılı otobiyografilerde, çalışmanın kapsamını tek bir fikirle sınırlamak mümkündür; Çok iyi yazılmamış eserlerde, farklı detayların miktarı ve bağlantısız olması okuyucuyu aşırı yükler. Tüm hayatınızı kitaba dahil etmeniz mümkün değildir, bu yüzden bazı şeylerin bir kenara bırakılması gerektiğini kabul edin. Karar ver hangi kitapta neyin yer alacağına karar vermek kadar kesilmesi gereken şeyler de önemlidir.
- Otobiyografiler, yazarın tüm hayatının bir kaydı olarak işlev görürken, anılar hikayeleri, zaman dönemlerini veya hayatının çok özel yönlerini belgeler. Anılar, özellikle genç olanlar için çok yönlü seçeneklerdir.
- Bir otobiyografi yazmak istiyorsanız, tüm hikayeyi bir araya getiren bir tema seçmek önemlidir. Örneğin, belki de babanızla olan ilişkiniz hayatınızın en önemli parçasıdır. Belki de kilit nokta, uyuşturucu bağımlılığı veya inancınız ile mücadelenizdir.
Bir taslakla başlayın. Otobiyografiye neyi dahil etmek istediğinize dair genel bir fikriniz olduğunda, gitmek istediğiniz yerin bir taslağını oluşturmaya başlamak iyi bir fikirdir. Olay örgüsünü icat etmenin mümkün olduğu kurgu yazımının aksine, bir otobiyografi yazarken, hikayenin nerede biteceği ve olayların sırası hakkında zaten bir fikriniz var. Yine de ana hat, olay örgüsünün ana noktalarını analiz etmenize ve hangilerinin vurgulanıp hangilerinin özetleneceğine karar vermenize yardımcı olabilir.
- Kronolojik otobiyografiler, olayların ortaya çıktıkça sırasını takip ederek doğumdan yetişkinliğe kadar işler, tematik ve anekdotsal otobiyografiler olayların üzerinden atlayarak bir temaya göre hikayeler anlatır. Bazı yazarlar, iyi tanımlanmış bir taslağı izlemek yerine olay örgüsünün kendi yoluna gitmesine izin vermeyi tercih ediyor.
- Johnny Cash'in otobiyografisi, Nakit, dedesinin hikayeler anlatmasıyla ortaya çıkacak bir konuşma gibi, hikayesini birkaç kez atlayarak geziyor. Bu, bir otobiyografiyi yapılandırmanın tanıdık bir yoludur, ancak planlamak ve çizmek imkansızdır.

Bölüm 3/3: Çalışmanın bir taslağını oluşturmak

Yazmaya başlayın! Dünyanın en başarılı yazarlarının sırrı yoktur: Oturup ellerinizi kirletmek, her gün biraz daha yazmaya çalışmak gerekir. Kitaba topraktan çıkmış bir hammadde madeni gibi davranın ve olabildiğince çok çıkarmaya çalışın. Kendinizi yargılamayın ve kalite konusunda endişelenmeyin: işi bitirmeden önce kendinizi şaşırtın.
- Tamamen işe odaklanmak çok önemli. Masadan kalkıp güçlü bir kahve içmek ya da yaratıcı blok geldiğinde köpeğinizi gezdirmek ne kadar cazipse direnip yazmaya devam edin! Güçlü ol!
Pek çok projenin başarısız olduğu yer burası olduğundan bir yazma programı oluşturun. Her gün bir masaya oturup yazmak çok zordur, ancak takip edilecek bir program olduğunda süreç daha kolaydır. Kendiniz için günlük bir üretim belirleyin ve onu harfiyen takip etmeye çalışın. Günde 400 kelime? Günde on sayfa mı? Sana kalmış!
- Bir üretimi kelimelerde veya sayfalarda tanımlamak istemiyorsanız, belirli bir süre için yazmayı taahhüt edin. Yatmadan önce gece bir saatiniz varsa, bu zamanı kitap üzerinde çalışmak ve mümkün olduğunca odaklanmaya ayırın.
Hikayeyi kaydetmeyi ve daha sonra yazıya dökmeyi deneyin. Hikayenizi anlatmak istiyorsanız, ancak yazma havasında değilseniz veya resmi yazmakta zorluk çekiyorsanız, hikayeyi anlatırken kaydedip daha sonra yazıya dökmek iyi bir fikir olabilir. Bir içki hazırlayın, sessiz bir odaya gidin ve hayatınızı kaydetmek için bir dijital kayıt cihazı kullanın.
- Birinden yardım istemek faydalı olabilir. Onunla oturun ve tek başına mikrofonla konuşmakta güçlük çekiyorsanız, kaydı bir röportaj olarak değerlendirin. Diğer kişiden ilginç sorular sormasını isteyin ve hikayelerinizi anlatma fırsatını değerlendirin!
- Profesyonel yazar olmayan kişilerin yazdığı çoğu biyografi ve anı "böyle yazılır". Sözleri kağıda yazmaktan sorumlu kişi olan hayalet bir yazarla yazılan röportajları, hikayeleri anlatıyorlar. Hile gibi görünse de süreç işliyor!
Kendinize hata yapma izni verin! Anılar tamamen güvenilir değildir ve gerçek hikayelerin çoğu kurgu alanına sığmaz, ancak yazarlar genellikle anlatmak istedikleri hikayeye uyması için onları biraz değiştirirler. Hikayenin gerçek olaylara% 100 sadık olduğu gerçeği hakkında çok fazla endişelenmeyin, önemli olan olay örgüsünün duygusal yönünün okuyucuya gerçek görünmesidir!
- Pizza yerken arkadaşınız Carlos ile yaptığınız iki önemli konuşmayı hatırladığınızı varsayalım. Belki çok uzak tarihlerde ortaya çıktılar, ancak anlatıyı daha iyi hedeflemek için onları tek bir olay olarak yazmak daha kolay olurdu. Bunda bir problem mi var? Elbette!
- Açıkçası, insanları, yerleri veya durumları icat etmemelisiniz. Gerçek anlatıyı hizalamak bir şey, bir kurgu yazmak başka bir şeydir.
İç eleştirmeninizle yüzleşin. Herkesin kafasında yaptığımız her şeyi eleştiren o küçük ses var. Bırak konuşsun: Dinlemeyin, özellikle yazmaya başladığınızda. Kağıda koyduğunuz şey mükemmel bir şekilde yazılmışsa veya ilginçse endişelenmeyin, sadece yazın! İncelemeyi daha sonra bırakın.
- Her yazma seansının sonunda, ürettiklerinizi kontrol edin ve gerekli gördüğünüz değişiklikleri yapın. Mümkünse okumaya devam edin, ancak değişiklikleri gerçekten yapmak için bir süre bekleyin. Fikirlerin kafanıza yerleşmesine izin verin.
Otobiyografiye mümkün olduğunca çok unsur ekleyin. Deneme sırasında, nereye gideceğinizi bilmeden sıkışıp kalmanız oldukça olasıdır. Yeniden yazmaya başlamak için yaratıcılığınızı kullanın ve araştırma aşamasında topladığınız tüm belgelerden yararlanın. Kitabın bir kolaj olduğunu ve sayfalardaki öğeleri düzenleyeceğinizi hayal edin.
- Yazdığınız zamanın bir fotoğrafını çekin ve o sırada görüntüdeki her kişinin ne düşündüğünü düşündüğünüzü açıklayın. Bu harika bir egzersiz!
- Konuşmayı başka birine aktarın. Aileniz ve arkadaşlarınızla röportaj yaptıysanız, onlarla yaptığınız konuşmaları yazıya dökün ve fikirleri kağıda dökün.
- Çok önemli bir nesnenin hayatının nasıl olacağını hayal edin. Gençken hediye olarak aldığı büyükannenizin saatini biliyor musunuz? Kendinizi onun yerine koyun ve büyükanneniz ve gençliğinde babası arasındaki bir tartışmayı anlatmak için nesnenin bakış açısını kullanın. Babanız bir pul koleksiyonu bıraktıysa, kendinizi onun yerine koyun ve pul albümüne bakınca nasıl hissettiğini hayal edin.
Sahneleri özetlerden ayırt etmeyi öğrenin. Anlatı nesir yazarken, sahneleri özetlerden ayırmak gerekir. Nitelikli yazı, yazarın gerektiğinde hızlı bir anlatımla zaman dilimlerini özetleme becerisi ve sahnelerdeki önemli anları puanlamak ve açıklamak için ne zaman zaman ayıracağını bilme becerisi ile belirlenir. Özet, bir filmdeki montaj sekansı gibidir, sahneler ise diyalog alışverişi ve karakterlerin gelişimidir.
- Özet örnek: "O tatilde çok seyahat ettik. Omuzlarımızda sıyrık dizler ve güneş lekeleri ile yaşıyorduk, babamın Chevette'indeki deri koltuklardan biraz rahatsız. Ziyaret ettiğimizde çok balık tuttuk ve böcek ısırıklarıyla doluyduk. Campinas'ta anneannem. Babam bahçede büyükbabamla konuşurken sarhoş oldu ve sonunda güneşte uyudu, ancak gece boyunca yanmış olarak uyandı. "
- Sahne örneği: "Köpeğin dışarıdan ağladığını duyduk ve büyükannem neler olup bittiğini görmek için kapıyı yavaşça açtı, ancak bir sorun olması durumunda kapatmaya hazırmış gibi ayağını kapıdan hiç çıkarmadı Korkmuş görünüyordu ve elleri kurabiye hamuruyla dolu ve kirli önlüğü bir korku filmine benzeyen bir sahne oluşturdu. "Carlos, o köpeğe bir daha dokunursan polisi arayacağım" dediğinde yemek yemeyi bıraktık ve biz konsantre, ne olacağını görmek için bekliyor ".
Spesifik ve doğrudan olun. İyi yazı, dikkat dağıtıcı değil, hikayeyi açıklığa kavuşturan belirli ayrıntılarla doludur. Hikayeniz ayrıntılara ne kadar odaklanırsa otobiyografiniz o kadar iyi olur. Önemli sahneler olabildiğince uzun olmalıdır, böylece onlardan en iyi şekilde yararlanabilirsiniz. Eğer çok fazla yazarsan, sorun değil, daha sonra kontrol et!
- Kitabın anlatım çizgisi babanızla olan ilişkiniz etrafında dönüyorsa, onun dünya görüşünü 50 sayfalık küçük zihnini ya da kadın düşmanlığını tartışarak anlatabilirsiniz, ancak muhtemelen izleyicilerinizin bir kısmını hemen yabancılaştırırsınız. Bunun yerine okuyucunun görebileceği şeylere odaklanın. Eve geldiğinde rutinini veya annesiyle konuşma şeklini anlatın. Detay ver!
Diyalogları aşırıya kaçmayın. İlk kez yazanlar diyaloglarda tartışıp okuyuculara konuşma sayfaları ve sayfalar sunma eğilimindedir, ancak iyi diyaloglar yazmak çok zor, esas olarak bir otobiyografide. Bu kaynağı yalnızca kesinlikle gerekli olduğunda kullanın; geri kalanı özetleyin ve yorumlayın.
- Bir sahne sırasında, hikayeyi ilerletmek ve söz konusu karakterlerin neler hissettiğini göstermek için diyalog kullanılmalıdır. Belki de büyükannenizin kapıya gitmesi ve köpeğin ağladığını görmesi hikaye için önemlidir, çünkü bu hikaye için gerekli bir dönüm noktası olabilir.
Cömert olun! Gerçek hayatta iyi adamlar ve kötü adamlar yoktur ve bir otobiyografide de bulunmamaları gerekir. Hafızamız oyun oynamaya çalışsa da, eski bir kız arkadaşının iyi niteliklerini silmenin veya sadece arkadaşlarınızla geçirdiğiniz güzel günleri hatırlamanın cazibesine direnin. Gerçek bir insan imajı yaratmaya çalışın.
- Herkesin kendi motivasyonuna ve görevine sahip olması gerektiğinden, kitapta gerçekten kötü karakterler olmamalıdır. Carlos köpekleri dövdüyse, kafasında bunun iyi bir nedeni olmalı. Onun sadece şeytanın reenkarnasyonu olduğunu söylemenin faydası yok.
- Güzel karakterler de karakter kusurlarını göstersin. Böylece, daha gerçek hale geldikçe başarıları daha da değerli olacaktır.
Güçlü kalın ve mümkün olduğunda programa bağlı kalın. Birkaç gün içinde yazmak istemeyeceksin ama dene ve devam et. Bir sonraki sahneyi ve anlatmak istediğiniz sonraki hikayeyi düşünün. Gerekirse kitabın başka bir bölümüne geçin veya araştırmaya geri dönün.
- Kitabı bir süreliğine bırakmak zorunda kalırsam sorun değil. Hayatın tadını çıkarın, yeni bakış açıları keşfedin ve yeni gözlerle yazmaya devam edin. Otobiyografiniz sürekli gelişen bir çalışma olabilir: yeni bölümler yazmaya devam edin!