İçerik

• adımlar
• İpuçları
• Uyarılar

Kemik sintigrafisi, kemik hastalıklarını ve yaralanmaları tespit eden bir görüntüleme testidir.Osteoporoz (kırılgan kemikler), kırık, kemik kanseri, artrit veya enfeksiyondan şüpheleniyorsanız doktor tavsiye edebilir. Prosedür, damara radyoaktif bir materyal (radyofarmasötik) enjekte etmeyi ve özel bir radyasyona duyarlı kamera ile vücut fotoğraflarının çekilmesini içerir. Uzman size sonuçları açıklayacaktır, ancak kemik taramasının sonuçlarını daha iyi anlamak için bu konuda daha fazla bilgi edinmek her zaman yararlıdır.

adımlar

Bölüm 1/3: Kemik Sintigrafisinin Yorumlanması

1. 

   Sınavın bir kopyasını alın. Kemik sintigrafisini okumada uzmanlaşan doktor (radyolog) sonuçları, size açıklayacak olan pratisyen hekime gönderecektir - umarım çok basit terimlerle. Daha yakından bakmak isterseniz, orijinal sonucu doktorun ofisinde görmeyi isteyin veya eve götürmek için bir kopyasını isteyin.
   • Doktor, eve götürmeniz için orijinal sonucu size vermek konusunda biraz isteksiz olabilir, ancak yasal olarak, istenirse size bir kopyasını vermelidir. Muayenehane bunun için küçük bir ücret talep edebilir.
   • Kemik metabolizmasıyla ilgili sorunları ortaya çıkarmak için kemik taraması yapılır - kemik dokusunu oluşturma ve geri dönüştürme süreci. Bu dokularda bir miktar aktivite görülmesi normaldir, ancak kemiğin yeniden şekillenmesinin fazlalığı veya kıtlığı bir hastalık veya yaralanma belirtisidir.

2. 

   
   
   Muayenede kemikleri tanımlayın. Çoğu kemik taraması, tüm iskeletin bir görüntüsünü oluşturur, ancak bazen bilekler veya omurga gibi etkilenen bölgeye daha fazla odaklanır. Bazı temel anatomiyi, özellikle de sınavdaki çoğu kemiğin adını öğrenin. İnternette bilgi arayın veya kütüphaneden bir kitap alın.
   • Fizyoloji veya anatomi öğrenmenize gerek yoktur, ancak radyoloğun sınav sonuçlarının yazılı raporunda hangi kemikleri kastettiğini bilmeniz gerekir.
   • En yaygın kemik taramaları omurlar (omurga kemikleri), pelvis (ileum, ischium ve pubis), kaburgalar, bilekler (carpus) ve bacak kemikleridir (femur ve tibia).

3. 

   
   
   Kendinizi doğru yönlendirin. Sınavdaki sorunlu kemikler hakkında bir fikriniz olduğunda, vücudun hangi tarafında bulunduklarını da bilmeniz gerekir. Bazen vücut görüntüsüne bakarak bulmak mümkün olmamakla birlikte kemik taramaları da dahil olmak üzere tanısal görüntülerin hangi tarafın hastanın sağ ve sol tarafına göre etiketlenmesi gerekir. Gibi kelimeleri ara sol, sağ, önceki veya arka rehberlik için resimde.
   • Muayene görüntüleri vücudun önünden veya arkasından alınabilir. Kafaya bakıldığında bazen hangi yöne götürüldüğünü görmek mümkündür, ancak her zaman değil.
   • Kelimeler yerine kemik sintigrafisi ve diğer tanısal görüntüler E (sol), D (sağ), A (ön) veya P (arka) gibi harflerle yönlendirilebilir.

4. 

   
   
   Tarihleri ​​belirleyin. Bir kemik hastalığının veya durumunun ilerlemesinde oldukça yaygın olan birden fazla kemik taraması sonucunuz varsa, mühüre bakarak her testin gerçekleştirildiği tarihleri ​​(ve saatleri) belirleyin. İlkini inceleyin ve ardından ikincisiyle karşılaştırın ve farklılıkları ve değişiklikleri fark edin. Çok fazla değilse, durumunuz ilerlememiş (veya iyileşmemiş) olabilir.
   • Örneğin, osteoporozunuz varsa, doktorunuz hastalığın ilerlemesini izlemek için muhtemelen her yıl veya iki yılda bir kemik taraması önerecektir.
   • Kemik enfeksiyonundan şüpheleniliyorsa, radyofarmasötikin damara enjekte edilmesinden kısa bir süre sonra ve yine kemiklerinizden alındığında üç ila dört saat sonra görüntüler alınmalıdır - işleme üç fazlı kemik sintigrafisi denir.

5. 

   Sıcak alanları arayın. Bir kemik taramasının sonucu, radyoaktif pigmentasyon yayıldığında ve iskelet tarafından homojen olarak emildiğinde normal kabul edilir; ancak kemiklerde renkli ve daha koyu “sıcak alanlar” göstermesi anormaldir. Bunlar kemiklerde dejenerasyon, iltihaplanma, kırık veya tümör büyümesi anlamına gelebilecek aşırı pigmentasyon birikiminin olduğu alanlardır.
   • Kemik dejenerasyonuna neden olan hastalıklar arasında agresif kanser türleri, bakteriyel kemik enfeksiyonu ve osteoporoz (kemiklerde zayıflama ve kırılmalara yol açan) bulunur.
   • Bazı kemikler, metabolizmanın hızlanması nedeniyle diğerlerinden biraz daha koyu görünebilir. Örnekler arasında göğüs kemiği (göğüs kemiği) ve pelvisin bölümleri yer alır. Onları hastalıkla karıştırmayın.
   • Multipl miyelomdan kaynaklanan lezyonlar gibi bazı durumlarda, sıcak alanlar kemik taramasında görünmeyecektir. CT taraması veya evcil hayvan taraması, bu kanserin belirtilerini tanımlamak için daha yararlı olabilir.

6. 

   Soğuk alanlar arayın. Kemiklerde daha açık renklere sahip "soğuk alanlar" olduğunda da test sonuçları anormal kabul edilir. Bu tür alanlar, azaltılmış aktivite ve yeniden şekillenme nedeniyle komşu kemiklere kıyasla radyoaktif pigmentasyonun daha az (veya var olmayan) emildiğini gösterir. Genel olarak, soğuk alanlar genellikle bir nedenden dolayı tek bir yerde kan akışının azaldığının bir işaretidir.
   • Çoklu miyelom, kemik kistleri ve belirli kemik enfeksiyonlarıyla ilişkili litik lezyonlar soğuk alanlar olarak görünebilir.
   • Bu tür alanlar, bir kan damarının tıkanması (arteroskleroz) veya iyi huylu bir tümör nedeniyle düşük dolaşımı gösterebilir.
   • Hem soğuk hem de sıcak alanlar bir kemik taramasında aynı anda görünebilir ve farklı ancak bir arada var olan hastalıkları veya koşulları temsil eder.
   • Daha açık soğuk alanlar anormal olsa da, daha koyu alanların temsil ettiğinden daha az şiddetli koşulları temsil ederler.

7. 

   Sonuçları anlayın. Radyolog, test sonuçlarını yorumlayacak ve bu bilgileri diğer teşhis çalışmaları veya kan testleri ile birlikte tanı koymak için kullanacak olan doktora bir rapor gönderecektir. Bir kemik taramasının anormal sonuçlarından kaynaklanan en yaygın olanlar şunlardır: osteoporoz, kemik kırıkları, kanser, enfeksiyon, artrit, Paget hastalığı (kemiklerin kalınlaşmasını ve yumuşamasını içeren bir kemik hastalığı) ve avasküler nekroz (buna bağlı kemik ölümü) kan kaynağının olmaması).
   • Muayenede soğuk bir alan olarak ortaya çıkan avasküler nekroz dışında yukarıda bahsedilen durumların tümü sıcak alanlar olarak karşımıza çıkar.
   • Bir sintigrafideki yaygın osteoporoz bölgeleri arasında üst torasik omurga (sırtın ortası), kalça ve bilek eklemleri yer alır. Hastalık kemiklerde kırıklara ve ağrıya neden olur.
   • Hemen hemen her kemikte sıcak kanser bölgeleri görülebilir. Kanser sıklıkla göğüs, akciğer, karaciğer, pankreas ve prostat bezi gibi başka yerlere yayılır (metastaz yapar).
   • Paget hastalığı omurgada, pelviste, uzun kemiklerde ve kafatasında sıcak bölgelere neden olur.
   • Kemik enfeksiyonları daha çok bacak, ayak, el ve kol kemiklerinde görülür.

Bölüm 2/3: Kemik taraması için hazırlık

1. 

   Tüm mücevherleri ve diğer metal nesneleri çıkarın. Muayene öncesi özel bir hazırlık yapılmasına gerek yoktur ancak rahat ve çıkarması kolay kıyafetler giymelisiniz. Takı veya takı takmamaya çalışın. Sonuçları etkileyebileceğinden, metal takılar ve saatler muayeneden önce evde bırakılmalı veya çıkarılmalıdır.
   • X ışınları gibi diğer tanısal görüntüleme testlerinde olduğu gibi, vücuttaki herhangi bir metal, görüntülerin çevredeki alanlardan daha beyaz veya daha açık olmasına neden olacaktır.
   • Ağzınızda herhangi bir metal dolgu veya vücudunuzda herhangi bir metal implant varsa radyolog veya teknisyene söyleyin, böylece nesneyi kaydedebilir ve onları hastalıkla karıştırmasın.
   • Klinik önlüğü giymeniz gerekeceğinden, kolayca çıkarılabilen giysiler giymek iyi bir fikirdir.

2. 

   Hamileyseniz veya hamilelikten şüpheleniyorsanız doktorunuza söyleyin. Radyofarmasötik radyasyona maruz kalmak bebek için zararlı olabilir. Bu nedenle, kemik taraması genellikle hamile veya emziren kadınlarda yapılmaz - anne sütü hafifçe radyoaktif hale gelebilir ve çocuğunuza da zarar verebilir.
   • MRI ve tanısal ultrason gibi hamile kadınlar için daha güvenli olan başka kemik görüntüleme testleri de vardır.
   • Geçici osteoporoz, yetersiz beslenen hamile kadınlarda yaygındır çünkü kemiklerden bebeğe mineraller salınır.

3. 

   Bizmut içeren herhangi bir ilaç almayınız. Testten önce normal şekilde yiyip içebilirsiniz, ancak aldığınız ilaçlar hakkında doktorunuzla konuşun. İlaçlar test sonuçlarınızı etkileyebilir. Örneğin, baryum veya bizmut içeren ilaçlar kemik sintigrafisini etkiler, bu nedenle bunları randevunuzdan en az dört gün önce almaktan kaçının.
   • Bizmut, Pepto Bismol, Kaopectate, vb. Gibi çeşitli ilaçlarda bulunur.
   • Bizmut ve baryum, muayenede vücudun bazı bölgelerini çok net hale getirebilir.

Bölüm 3/3: Riskleri anlamak

1. 

   Radyasyon riskini anlayın. Kemik sintigrafisinden önce damarınıza enjekte edilen radyofarmasötik miktarı çok büyük değildir, ancak yine de vücutta üç güne kadar radyasyon üretir. Radyasyon, sağlıklı hücrelerin kanser hücrelerine dönüşme riskini artırır, bu nedenle testi yapmadan önce tüm artıları ve eksileri doktorunuzla tartın.
   • Kemik taramalarının sizi tüm vücudun geleneksel bir X-ışını kadar radyasyona maruz bırakmadığı ve CT taramasının radyasyonunun yarısından daha azına maruz bırakmadığı tahmin edilmektedir.
   • Sintigrafiden hemen sonra 48 saat boyunca bol su ve sıvı içmek vücutta kalan radyoaktivite izlerinin atılmasına yardımcı olur.
   • Emzirirken testi yaptırmanız gerekiyorsa, bebeğin zarar görmemesi için iki ila üç gün anne sütünü pompalayın ve atın.

2. 

   Alerjik reaksiyonları gözlemleyin. Radyofarmasötik ile ilgili bu tür reaksiyonlar nadirdir, ancak olabilir ve ölümcül olabilir. Çoğu durumda, reaksiyon hafiftir ve biraz ağrıya, enjeksiyon bölgesinde iltihaplanmaya ve kızarıklığa neden olur. Daha şiddetli vakalarda, anafilaksiye ve genel bir alerjik reaksiyona neden olarak şişlik, nefes almada güçlük, deri döküntüleri ve düşük tansiyona neden olur.
   • Randevunuzdan sonra eve geldiğinizde herhangi bir belirgin alerjik reaksiyon belirtiniz varsa derhal doktorunuzu arayın.
   • Radyofarmasötikin kemikler tarafından emilmesi bir ila dört saat sürer, ancak çoğu alerjik reaksiyon, enjeksiyondan sonraki yarım saat içinde ortaya çıkar.

3. 

   Olası enfeksiyonlara dikkat edin. Radyofarmasötik enjekte etmek için iğne vene sokulduğunda küçük bir enfeksiyon veya aşırı kanama riski vardır. Enfeksiyonların gelişmesi genellikle iki gün sürer ve enjeksiyon bölgesinde ağrı, kızarıklık ve şişliği içerir. Bu belirtilerden herhangi birini fark ederseniz hemen doktoru arayın. Enfeksiyonla savaşmak için antibiyotik kullanmanız gerekebilir.
   • Daha ciddi enfeksiyon belirtileri arasında şiddetli zonklayan ağrı ve enjeksiyon yerinde irin drenajı, ilgili kolda uyuşma ve karıncalanma, yorgunluk ve ateş yer alır.
   • Enjeksiyondan önce doktorun veya teknisyenin kolunuzu alkolle temizleyeceğini kontrol edin.

İpuçları

• Bir hastanenin veya kliniğin radyoloji veya nükleer tıp bölümünde kemik taraması yapılır. Doktor tarafından talep edilmesi gerekir.
• Muayene sırasında sırt üstü yatarsınız ve kamera vücudunuzun etrafında yavaşça hareket ederek tüm kemiklerin fotoğrafını çeker.
• İşlem sırasında iyi bir şekilde durdurulmalıdır; aksi takdirde görüntüler bulanık olacaktır. Sınav sırasında pozisyon değiştirmeniz gerekebilir.
• Tüm vücut prosedürü yaklaşık bir saat sürer.
• Test bazı sıcak alanlar gösteriyorsa, doktorun nedeni belirlemek için muhtemelen daha fazla test isteyecektir.

Uyarılar

• Kemik taramaları anormallikleri bulmak için harikadır, ancak nedenleri konusunda spesifik değildirler. Bu nedenle kesin teşhis konulmadan önce daha fazla test yapılması gerekmektedir.