İçerik

• adımlar
• İpuçları
• Uyarılar

Düşünün: bir senaryo fikriniz var - bir harika fikir - ve onu bir komedi veya dram anlatısına dönüştürmek istiyor. Nasıl devam edilir? Bir kerede haber odasına bile gitmek isteyebilirsiniz, ancak parça adım adım iyi planlanırsa çok daha iyi olacaktır. Süreci bölümlere ayırmak ve basitleştirmek için bir beyin fırtınası oturumu yapın ve yapının bir taslağını oluşturun.

adımlar

Bölüm 1/3: Fikir Toplama

1. 

   Ne tür bir hikaye anlatmak istediğinize karar verin. Her hikaye farklı olsa da çoğu oyun, izleyicinin metinde yer alan ilişkileri ve olayları anlamasına ve yorumlamasına yardımcı olan kategorilere ayrılır. Canlandırmak istediğiniz karakterleri ve hikayelerinin nasıl ortaya çıkacağını düşünün. Onlar:
   • Bir gizemi çözmek zorunda mısın?
   • İnsanlar olarak büyümek için bir dizi hassas durumdan mı geçiyorsunuz?
   • Saf olmayı bırakıp yaşam deneyimi mi kazanırlar?
   • Odysseus in ’gibi tehlikeli bir yolculukla karşı karşıyalar.Odyssey?
   • Her şeye düzen getiriyorlar mı?
   • Bir hedefe ulaşmak için çeşitli engelleri aşıyorlar mı?

2. 

   
   
   Anlatı yayının temel bölümleri hakkında beyin fırtınası yapın. Anlatı yayı, parçanın başından ortasına ve sonuna doğru ilerlemesidir. Bu üç bölümün teknik terimleri "teşhir", "artan eylem" ve "çözümdür" - her zaman bu sırayla. Oyunun süresi veya sayısı ne olursa olsun, yazar hiç bu üç unsuru geliştirmelisiniz. Son metni yazmadan önce her birini nasıl keşfedeceğinizi düzenleyin.

3. 

   
   
   Sergiye neyi dahil etmek istediğinize karar verin. Sergi, olay örgüsünün temel bilgilerini getirerek oyuna başlar: Hikaye nerede ve ne zaman gerçekleşir? Ana karakter kim? Düşman (merkezi çatışmaya neden olan kişi) dahil olmak üzere ikincil karakterler kimlerdir? Karakterlerin temel çatışması nedir? Tiyatro türü nedir (komedi, drama, trajedi vb.)?

4. 

   
   
   Maruziyeti büyüyen eyleme dönüştürün. Büyüyen eylemde, karakterlerin karşılaştığı durumlar giderek daha karmaşık hale geliyor. Merkezi çatışma ana unsurdur ve izleyiciyi giderek daha gergin hale getirmeye yardımcı olur. Bu çatışma başka bir karakterle (düşman), bir dış koşulla (savaş, yoksulluk, sevilen kişiden ayrılma) veya kahramanın kendisiyle (örneğin güvensizliklerin üstesinden gelmek zorunda) olabilir. Büyüyen eylem, hikayenin doruk noktasına götürür: Çatışmanın kritik bir durumda olduğu en gergin an.

5. 

   Çatışmanın kendi kendine nasıl çözüleceğine karar verin. Çözüm, doruk noktası çatışmasının gerilimine bir son verir ve böylece anlatı dizisini sona erdirir. Mutlu bir son (ana karakterin istediğini aldığı), trajik (okuyucunun kahramanın başarısızlığından bir şeyler öğrendiği) veya akıbet (tüm soruların cevaplandığı).

6. 

   Konu ve hikaye arasındaki farkı anlayın. Oyunun anlatısı "olay örgüsü" ve "öykü" den oluşuyor - izleyicinin dikkatini çekmek için birlikte geliştirilen iki farklı unsur. İngiliz romancı E. M. Forster, "tarih" i oyunda kronolojik sıraya göre olan şey olarak tanımladı. "Konu" ise oyunda meydana gelen olayları birbirine bağlayan ve onları duygusal olarak etkili hale getiren mantıktır. Farka bir örnek:
   • Hikaye: kahramanın kız arkadaşı ondan ayrıldı. Sonra işini kaybetti.
   • Konu: kahramanın kız arkadaşı ondan ayrıldı. Teselli edilemez, işte duygusal bir çöküş yaşadı ve sonunda kovuldu.
   • İlginç bir hikaye geliştirmeli ve parçayı izleyicinin dikkatini çeken bir hızda açmaya yardımcı olurken, aynı zamanda nasıl birbirine bağlandıklarını gündelik bir şekilde göstermelisiniz. Halk bu şekilde karakterleri ve olayları önemsemeye başlar.

7. 

   Hikayeyi geliştirin. Hikaye ilginç olmadan olay örgüsünün duygusal rezonansını derinleştiremezsiniz. Yazmaya başlamadan önce parçanın temel unsurlarını düşünün. Bunu yapmak için aşağıdaki soruları cevaplayın:
   • Hikaye nerede geçiyor?
   • Ana karakter kimdir (ana karakter) ve önemli ikincil karakterler kimlerdir?
   • Bu karakterlerin oyundaki temel çatışması nedir?
   • Oyunun aksiyonunu başlatan ve merkezi çatışmaya götüren "ilk olay" nedir?
   • Çatışma sırasında karakterlere ne oluyor?
   • Oyunun sonunda çatışma nasıl çözülür? Karakterleri nasıl etkiler?

8. 

   Hikayeyi derinleştirmek için arsa geliştirin. Konunun hikayenin tüm unsurları arasındaki ilişkiyi geliştirmeye yardımcı olduğunu unutmayın (önceki adımda listelenmiştir). Bunu düşünürken aşağıdaki soruları cevaplamaya çalışın:
   • Karakterlerin birbirleriyle ilişkileri nasıldır?
   • Karakterler merkezi çatışma ile nasıl etkileşim kuruyor? En çok hangileri etkileniyor? Sevmek?
   • Doğru karakterlerin merkezi çatışmayla etkileşime girmesini sağlamak için hikayeyi (olayları) nasıl yapılandırabilirsiniz?
   • Bir olaydan diğerine mantıksal, gelişigüzel ilerleme nedir - ve doruk noktasına ve çözüme doğru sürekli bir akış oluşturmaya yardımcı olan?

Bölüm 2/3: Parçanın yapısı hakkında düşünmek

1. 

   Deneyiminiz yoksa bir perdede bir oyunla başlayın. Oyunu yazmadan önce, onu nasıl yapılandırmak istediğinize dair bir fikre sahip olmalısınız. Tek perdelik oyunda ara yoktur ve bu nedenle acemi oyun yazarları için idealdir. Bir perdede bir oyun örneği: Rafameia veya Boi-de-FogoGilvan de Brito tarafından. En basit yapı bu olsa da, her hikayenin pozlama, artan aksiyon ve çözünürlük içeren bir anlatı çizgisine ihtiyacı olduğunu unutmayın.
   • Bir perdedeki oyunların aralığı olmadığı için senaryolar, oyuncuların kıyafetleri ve diğer teknik özellikler daha basittir.

2. 

   Oyununuzun uzunluğunu tek perdede sınırlamayın. Bu yapının gösterinin süresiyle ilgisi yok. Parçaların farklı süreleri olabilir: bazılarının on dakikası varken diğerleri bir saat sürer.
   • Bir perdede bazı parçalar birkaç saniyeden on dakikaya kadar sürer. Okul sunumları ve benzerlerinin yanı sıra bu belirli format için yarışmalar için mükemmeldirler.

3. 

   Daha karmaşık bir hikaye oluşturmak için iki perdelik bir oyun yazın. Çağdaş tiyatrodaki en yaygın yapı budur. Parçaların uzunluğuna ilişkin belirli bir kural olmamasına rağmen, genel olarak her perde, aralarında bir aralık olmak üzere yaklaşık yarım saat sürer. Bu süre zarfında seyirci tuvalete gidebilir veya rahatlayabilir, ne olduğunu düşünebilir ve ilk bölümde gösterilen çatışmayı tartışabilir. Bu arada ekip, oyuncuların manzarasını, kıyafetlerini ve makyajını ayarlar. Her mola yaklaşık 15 dakika sürer. Yazarken bunu dikkate alın.
   • İş Göbekteki Yakut, Ferreira Gullar'ın iki perdelik bir oyun örneğidir.

4. 

   Konuyu iki perdeli yapıya uyarlayın. Bu yapı ile parça montaj ekibinin teknik ayarlamalar yapmak için daha fazla zamanı vardır. Dizi ara verdiği için öyküye bu kadar akıcı bir anlatım vermek mümkün değil. Seyirciyi ilk perdeden sonra - büyüyen eylemin hemen ardından - gelen şey için gergin ve endişeli hale getirmek için bu aralığı göz önünde bulundurarak yapılandırın.
   • Ana olay, bağlamsallaştırma ve teşhirden sonra ilk perdenin ortasında gerçekleşmelidir.
   • Ana olaydan sonra, seyirciyi geren dramatik, trajik veya komik birkaç sahne yazın. İlk eylemi bitiren bir çatışmaya yol açmaları gerekir.
   • İlk perdeyi tarihteki en gergin noktadan hemen sonra bitirin. Seyirci, molanın sonu ve ikinci perdenin başlangıcı için endişelenecek.
   • İkinci perdeye ilk perdenin sonundan daha az gerilimle başlayın. Böylece halk korkmayacak ve gürültüyü hissetmeyecek.
   • İkinci perdede, doruğa ulaşan çatışmadaki gerilimi artıran birkaç sahne yazın ( Daha gergin), parçanın sonundan hemen önce.
   • Parçayı aniden sonlandırmamak için düşen hareketi ve çözünürlüğü yazın. Her oyunun mutlu bir sona ihtiyacı yoktur, ancak seyirci serbest bırakılan eylemlerin üzerine inşa edilen gerilimi hissetmelidir.

5. 

   Daha uzun, daha karmaşık grafikler için üç perdeli yapıyı kullanın. Deneyimsizseniz, bir veya iki perdelik bir oyuna başlamak en iyisidir - çünkü üç perdeli olanlar daha uzun. Yaklaşık iki saat seyirciyi büyüleyen bir prodüksiyon kurmak daha fazla deneyim gerektirir. Yine de anlatmayı düşündüğünüz hikaye daha karmaşıksa, üç perdeyi yazmak daha iyi olabilir. Tıpkı iki olduğunda olduğu gibi, montaj ekibinin manzarayı, kıyafetleri vb. Uyarlamak için daha fazla zamanı vardır. ara sıra. Bu modeli takip edin:
   • İlk perde sergidir: karakterleri ve ilgili bilgileri kademeli olarak tanıtın. Seyircinin kahramanı ve kendisini içinde bulduğu durum için şefkat yaratmasını sağlayın - böylece işler ters gitmeye başladığında duygusal bir tepki olsun. Bu eylem, parçanın geri kalanında geliştireceğiniz sorunu da sunmalıdır.
   • İkinci perde, karmaşıklıktır: Durum, ana karakter için daha riskli ve gergin hale gelirken, sorun da daha karmaşıktır. Örneğin, doruğa yakın önemli bilgileri açığa çıkarabilirsiniz. Bu vahiy, kahramanı her şeyi çözecek güce sahip olana kadar sallanmaya devam etmelidir. İkinci perdenin sonu, ana karakterin planları harabeye döndüğünde umutsuzdur.
   • Üçüncü perde, çözümdür: baş kahraman, önceki eylemin engellerini aşar ve oyunun sonucuna varmanın bir yolunu bulur. Her oyunun mutlu bir sonu olmadığını unutmayın; örneğin kahraman ölebilir. Önemli olan, izleyicinin deneyimden bir şeyler öğrenmesidir.
   • İş AranholYazan José Sizenando, üç perdelik bir oyun örneğidir.

Bölüm 3/3: Oyunu Yazmak

1. 

   Eylemleri ve sahneleri çizin. Bu makalenin ilk iki bölümünde, anlatı yayı, hikaye ve olay örgüsü ve yapı için temel fikirler üzerine beyin fırtınası yaptınız. Şimdi, parçanın kendisini yazmaya başlamadan önce, tüm bu unsurları ayrıntılı bir şekilde kağıda koyun.
   • Önemli karakterleri ne zaman tanıtacaksınız?
   • Kaç farklı sahne dahil edeceksiniz? Ve her birinde tam olarak ne oluyor?
   • Olayları her zaman arsaya verdikleri ilerlemeyi düşünerek yazın.
   • Takım senaryoyu ne zaman değiştirmeli? Kıyafetler? Parçayı daha ayrıntılı planlarken bu teknik unsurları düşünün.

2. 

   Parçayı yazmak için taslağı daha da geliştirin. Doğal olup olmadıklarını veya oyuncuların karakterleri nasıl oynayacağını düşünmeden en temel diyaloglarla başlayın. Bu ilk taslakta, yalnızca daha genel kısımlar hakkında endişelenmeniz gerekir.

3. 

   Doğal diyaloglar oluşturun. Oyunculara, dizeleri insani, gerçek ve duygusal bir şekilde yorumlamaları için iyi yapılandırılmış bir senaryo verin. Diyalogları yüksek sesle okurken kendinizi kaydedin ve ardından sesi dinleyin. Robotik veya duygusal gibi görünen parçalara dikkat edin. Edebi bir eser söz konusu olduğunda bile, karakterlerin yine de doğal görünmesi gerektiğini unutmayın. Örneğin, ana karakter işte veya akşam yemeğinde bir şeyden şikayet ettiğinde öğrenilmeye çalışmayın.

4. 

   Teğet konuşmalar yazın. Arkadaşlar ve tanıdıklarla konuşurken herkes biraz kafa karıştırıyor. Oyundaki çatışmaların ilerleyişi hakkında düşünmeniz gerekse de, dikkat dağıtıcı şeyler için hala yer var - bu da metni daha gerçekçi hale getiriyor. Örneğin, ana karakter biriyle bir ilişkiyi bitirmek hakkında konuştuğunda, diğer kişinin ilişkinin ne kadar sürdüğünü sorduğu iki veya üç satır ekleyebilirsiniz.

5. 

   Kesintileri diyaloglara dahil edin. Kaba olmak istemedikleri zaman bile, insanlar birbirlerinin sözünü keser - hatta "anlıyorum" veya "Haklısın" gibi olumlu eleştiriler bile yaparlar. İnsanlar sözünü bile keser kendilerini: "Ben - bak, onu cumartesi günü bırakmamın bir sakıncası yok - ama bu günlerde işle çok meşgulüm".
   • Cümle parçalarını kullanmaktan korkmayın. Bu uygulama belirli metin türlerinde pek dikkate alınmasa da, günlük konuşmalarda hala yaygındır. Örneğin: "Köpeklerden nefret ediyorum. Hepsi".

6. 

   Takıma talimatlar ekleyin. Böylece, prodüksiyona dahil olan oyuncular ve diğer ajanlar oyun hakkındaki vizyonunuzu anlayacaktır. Bu yönergeleri diyaloglarla karıştırmadan vermek için italik yazı tipleri veya köşeli parantezler kullanın. Oyuncular replikleri yorumlamak için kendi yaratıcı lisanslarını kullanacaklar, ancak daha genel bir yön verebilirsiniz:
   • Konuşma kuralları :.
   • Fiziksel eylemler: e.
   • Duygusal durumlar: ,, vb.

7. 

   Parçanın taslağını gerektiği kadar yeniden yazın. Parçanız hemen mükemmel olmayacak. Deneyimli yazarların bile sonuç tatmin edici olmadan önce metni birkaç kez yeniden okuması gerekir. Acele etmeyin! Her yeni görünümde, işin gerçekleşmesine yardımcı olmak için daha fazla ayrıntı ekleyin.
   • Daha fazla ayrıntı eklediğinizde bile, "Del" tuşunun çok kullanışlı olabileceğini unutmayın. Şöyle düşünün: Kötü olanı alarak iyi bir şey bile bulabilirsiniz. Duygusal ağırlığı olmayan tüm diyalogları ve olayları kaldırın.
   • Genel olarak uzmanlar, yazarların izleyicinin parçayı okurlarsa atlayacakları bölümleri kesmelerini önermektedir.

İpuçları

• Oyunların çoğu belirli zamanlarda ve yerlerde geçiyor. Tutarlı olun. Örneğin: 1930'larda yaşayan bir karakter telefon görüşmesi yapabilir veya telgraf kullanabilir ancak televizyon seyredemez.
• Doğru oyun formatını nasıl takip edeceğinizi öğrenmek için bu makalenin sonundaki (İngilizce) referanslara bakın.
• Gerektiğinde doğaçlama yapın. Bazen spontane konuşmalar orijinal konuşmalardan bile daha iyidir!
• Senaryoyu küçük bir izleyici kitlesine yüksek sesle okuyun. Oyunlar kelimelere dayalıdır - ve bu test olduğunda bunların gücü ya da eksikliği açıktır.
• Parçayı kendinize saklamayın. Yazdığınızı göstermek için bunu duyurmaya çalışın!
• İlkinden memnun kalsanız bile birkaç taslak yazın.

Uyarılar

• Tiyatro dünyası fikirlerle dolu ama hikayeye orijinal bir muamele vermelisiniz. Başkalarının çalışmalarını çalmak yalnızca intihal değil, neredeyse her zaman maskelenmemiş bir suçtur.
• Çalışmanızı koruyun. Adınızı ve parçayı yazdığınız yılı, ardından telif hakkı sembolünü ekleyin.
• Yazınız reddedildiğinde cesaretiniz kırılmasın. Bir kez kabul edilmezseniz, başka bir tane deneyin (farklı bir yazı yazmanız gerekse bile).