İçerik

• adımlar
• İpuçları
• Gerekli malzemeler

Renk ve ağırlık gibi bazı temel özelliklere bakarak çoğu değerli taşı hızlı bir şekilde tanımlayabilirsiniz. Ancak daha detaylı ve doğru bir yöntem istiyorsanız taşın içini incelemek için özel aletlere ihtiyacınız olacaktır.

adımlar

Bir tanımlama tablosu kullanın

1. 

   Bir değerli taş tanımlama çizelgesine yatırım yapın. Bu taşları sık sık tanımlamanız gerektiğini düşünüyorsanız, basılı bir tabloya veya başvuru kılavuzuna yatırım yapın.
   • Şüpheniz varsa, Gemological Institute of America (IGA) tarafından oluşturulan bir kitap veya tablo arayın.

2. 

   
   
   İnternetteki temel tabloları arayın. Değerli taşları yalnızca ara sıra tanımlamak istiyorsanız, internetteki her taşın özel tanımlama tablolarına bakarak görevi tamamlayabilirsiniz. Bu tablolar çok daha az ayrıntılı ve kapsamlıdır, ancak tek tek durumlar için çalışmalıdırlar.
   • "The Hiddenite Gems" tanımlama tablosu, rengi ve sağlamlığı bildiğiniz zaman kullanılabilir: http://www.hiddenitegems.com/gem-id.html
   • "The Gem Select RI" tablosu, kırılma ve çift kırılma indisi bilindiğinde kullanılabilir: http://www.gemselect.com/gem-info/refractive-index.php
   • Amerikan Madencilik Dernekleri Federasyonu (AFSM), http://www.amfed.org/t_mohs.htm adresinde ücretsiz bir Mohs ölçek tablosu sunmaktadır.

Yöntem 1/3: Birinci Bölüm: Mineralin değerli bir taş olduğundan emin olun

1. 

   
   
   Taşın yüzeyini hissedin. Buruşuk veya kumlu dokulu bir taş, değerli olarak tanımlanmamalıdır.

2. 

   Dövülebilirliği kontrol edin. Çekiçle, vurarak veya bükülerek kolayca kırılabilen bir taş, gerçek bir değerli taştan daha çok metalik bir taştır.
   • Gerçek değerli taşlar kristal yapıya sahiptir. Bu yapı, kesikler, kırılmalar ve sürtünme yoluyla şekillendirilebilir, ancak basit basınçla değiştirilemeyen sabit düzlemlere sahiptir.

3. 

   
   
   Hangi malzemelerin değerli taş olarak sınıflandırılmadığını öğrenin. Özellikle inciler ve fosilleşmiş odunlar yanlışlıkla değerli taşlar olarak sınıflandırılabilir, ancak terimin tam anlamıyla niteliklere uymazlar.

4. 

   Sentetiklere dikkat edin. Sentetik taşlar, doğal muadilleriyle aynı yapı, kimyasal bileşim ve fiziksel özellikleri paylaşır, ancak doğal olarak üretilmek yerine laboratuvarda yaratılır. Taşın sentetik olup olmadığını bazı özelliklerine bakarak öğrenebilirsiniz.
   • Sentetik taşlar genellikle yapılarında açısal desenlerden ziyade eğrisel desenlere sahiptir.
   • Gaz kabarcıkları, taşın içindeki hava kabarcıklarıdır ve uzun sıralar halinde görünürlerse, genellikle parçanın yanlışlığını gösterir. Dikkatli olun: Bu tür işaretler bazen meşru taşların üzerinde görünür.
   • Platin veya altın plateletler sentetik taşlara gömülebilir.
   • Parmak izi izleri sentetiklerin yanı sıra tırnak şeklindeki tasarımlarda, şerit (V-şekli), ince perdeler ve silindirik yapılarda yaygındır.

5. 

   Taklitlere dikkat edin. Taklit, tamamen farklı bir bileşikten yapılmış olmasının yanı sıra, ilk bakışta gerçek bir değerli taş gibi görünen bir malzemedir. Bu taşlar doğal veya yapay olabilir ancak onları ayırt etmek için kullanılan bazı iyi teknikler vardır.
   • Bir taklidin yüzeyi portakal kabuğu gibi engebeli ve pürüzlü görünebilir.
   • Bazı taklitlerin "akış çizgileri" olarak bilinen spiral işaretleri vardır.
   • Taklitlerde etrafta geniş gaz kabarcıkları yaygındır.
   • Taklitler, doğal benzerlerinden daha hafif olma eğilimindedir.

6. 

   Değerli taşın oluşup oluşmadığını belirleyin. Kompozit taşlar iki veya daha fazla malzemeden yapılır. Bu taşlar tamamen değerli malzemelerden oluşabilir. Bununla birlikte, bileşimlerinde genellikle sentetik malzemeler kullanılır.
   • Kompozisyon belirtilerini kontrol ederken taşı aydınlatmak için küçük bir el feneri kullanın.
   • Parlaklık veya renkli ve renksiz çimentodaki farklılıkları arayın.
   • Ayrıca "kırmızı halka efektine" de dikkat edin. Taşı ters çevirin ve dışında kırmızı bir halka bulun. Kırmızı yüzüğü bulursanız, muhtemelen bileşik bir taşınız vardır.

Yöntem 2/3: İkinci Bölüm: Temel gözlemler yapın

1. 

   Renge bak. Değerli taşın rengi genellikle ilk ipucunuzdur. Bu bileşen üç kısma ayrılabilir: renk, ton ve doygunluk.
   • Koyu bir malzemeye sahip değilseniz ve siyah, lacivert veya başka bir ton olup olmadığını belirlemeniz gerekmedikçe, rengini incelemek için taşın içini aydınlatmayın.
   • "Renklendirme", bir bütün olarak taşın rengini ifade eder. Mümkün olduğunca spesifik olun. Örneğin, taş sarımsı yeşilse, "kırmızı" demek yerine onu tanımlayın. IGA tablosu, taşların rengini 31 farklı renkte ayırır.
   • "Ton", bir rengin koyu, orta, açık veya ikisinin arasında bir şey olup olmadığını ifade eder.
   • "Doygunluk", rengin yoğunluğunu ifade eder. Rengin sıcak mı (sarı, turuncu, kırmızı) yoksa soğuk mu (mor, mavi, yeşil) olduğunu belirleyin. Sıcak renklerde, taşta kahverengi lekeler olup olmadığını kontrol edin. Soğuk renkler için taşta gri lekeler olup olmadığını kontrol edin. Ne kadar çok kahverengi veya gri görürseniz, taşın rengi o kadar az doymuş demektir.

2. 

   Şeffaflığı gözlemleyin. Şeffaflık, ışığın taştan nasıl geçtiğini tanımlar. Taş saydam, yarı saydam veya opak olabilir.
   • Şeffaf taşlar, içlerinden tamamen bakabileceğiniz yerlerdir (örnek: elmas).
   • Yarı saydam taşlar, malzemenin içinden görülebilen görüntüyü bir miktar renk veya sisin değiştirdiği yarı saydam taşlardır (örnek: ametist veya akuamarin).
   • Opak taşlar, içinden hiçbir şey göremediğiniz taşlardır (örnek: opal).

3. 

   Tahmini kilonuzu veya ciddiyetinizi kontrol edin. Ağırlığı basitçe elinize alıp sallayarak belirleyebilirsiniz. Bu, belirli ve karmaşık yerçekimi testleri ve denklemleri yapmak zorunda kalmadan bir taşın ağırlığını tahmin etmenin hızlı ve kolay bir yoludur.
   • Ağırlığı değerlendirmek için taşı avucunuzun içine koyun ve biraz sallayın ve kendinize boyutuna göre yeterince ağır olup olmadığını sorun. Ağırlık ideal mi yoksa beklenenden çok daha yüksek (veya daha düşük) mu?
   • Özgül ağırlık okumaları gemologlar arasında nispeten modası geçmiş bir uygulamadır ve ağırlık ölçümleri nispeten doğru bir tahmin olarak kullanılır.
   • Örneğin akuamarin daha düşük ağırlıkta iken benzer bir görünüme sahip olan mavi topaz daha ağır veya daha ağırdır. Benzer şekilde elmasın ağırlığı sentetik kübik zirkonyuma göre daha düşüktür.

4. 

   Kesime dikkat edin. Bu kesin bir tanımlama yöntemi değildir, ancak bazı taşların belirli şekillerde kesilmesi daha olasıdır. Çoğu zaman ideal kesimler, ışığın taşın kristal yapısından geçmesiyle belirlenir.
   • Bulacağınız en yaygın kesim stilleri arasında yönlü, kabaşon, minyatür, boncuk ve yuvarlanmış bulunur. Bu temel kesim stillerinin her birinde, genellikle alt stilleri de göreceksiniz.

Yöntem 3/3: Üçüncü Bölüm: Değerli taşları ayrıntılı olarak inceleyin

1. 

   Zararlı testlerin uygun olup olmadığını kendinize sorun. Cevheri mevcut durumunda korumanız gerekirse, kaçınmak isteyebileceğiniz bazı tanımlama testleri vardır. Buna sertlik, çizilme veya yarılma testleri dahildir.
   • Bazı taşlar fiziksel olarak diğerlerinden daha zordur. Sertlik genellikle Mohs ölçeği ile ölçülür. Bir değerli taşın yüzeyini çizmek için sertlik kitinde sağlanan çeşitli maddeleri kullanın. Taş çizilebilirse, çizmek için kullandığınız maddeden daha yumuşaktır. Taş çizilemiyorsa kullanılan maddeden daha serttir.
   • Çiziği test etmek için taşı seramik bir plakanın üzerine sürükleyin. Tabakta kalan riskleri bir tabloda gösterilenlerle karşılaştırın.
   • "Bölünme", bir kristalin nasıl kırıldığını ifade eder. Yüzey boyunca kıymıklar varsa, kıymıkların içindeki alanı inceleyin. Değilse, kırmak için taşı yeterince sert vurmalısınız. Alanın bir kabuk gibi halkalarla çevrili olup olmadığına, düz, tanecikli, kıymık benzeri veya düzensiz işaretler olup olmadığına bakın.

2. 

   Optik fenomeni kontrol edin. Optik fenomen yalnızca belirli taşlarda meydana gelir. Taşa bağlı olarak, renk değişiklikleri, parlak noktalar, hareket halindeki ışık çizgileri veya daha fazlasını görebilirsiniz.
   • Taşın yüzeyinden küçük bir ışık geçirerek optik olayları kontrol edin.
   • Renk değişimi, gözlemlenmesi gereken en önemli optik olaylardan biridir. Her taşın renk değişimi gözlemlenmelidir. Doğal ışık, akkor ışık ve floresan ışık arasındaki renk değişikliklerini gözlemleyin.

3. 

   Parlaklığı gözlemleyin. Işıma, bir yüzeyin ışığı yansıttığı kaliteyi ve yoğunluğu gösterir. Parlaklığı test ederken, taşın en iyi cilalanan kısmına ışığı yansıtın.
   • Parlaklığı kontrol etmek için taşı ters çevirin ve ışığın yüzeyine yansımasına izin verin. Taşa çıplak gözle ve 10 kat büyütülmüş bir büyüteçle bakın.
   • Taşın amorf, mumlu, metalik, parlak (elmas), cam gibi (camsı), yağlı veya ipeksi görünüp görünmediğini belirleyin.

4. 

   Değerli taşın dağılımını gözlemleyin. Taşın renk spektrumunda beyaz ışığı ayırma şekline dağılım, görülen görüntüye ateş denir. Taşı tanımlamanıza yardımcı olması için bu "ateşin" miktarını ve gücünü inceleyin.
   • Taşı küçük bir ışıkla yakın ve taşın içindeki ateşi inceleyin. Yangının zayıf mı, orta mı, güçlü mü, yoksa aşırı mı olduğuna bakın.

5. 

   Kırılma indisini belirleyin. Bir refraktometre kullanarak kırılma indisini (IR) test edebilirsiniz. Bu cihazı kullanarak, ışık yolunun taş içindeki değişim derecesini ölçebileceksiniz. Her değerli taşın kendi IR'si vardır, bu nedenle IR örneğini keşfetmek ne tür bir cevheriniz olduğunu belirlemenize yardımcı olabilir.
   • Kristal yarı silindirin arkasına yakın refraktometrenin metal yüzeyine (taşın olacağı pencere) küçük bir damla kırılma sıvısı koyun.
   • Taşı sıvının olduğu yere yüz üstü yerleştirin ve parmaklarınızı kullanarak kristal silindirin ortasına kaydırın.
   • Büyütmeden merceğe bakın. Bir balonun sonunu görene kadar bakmaya devam edin. Bu baloncuğun başlangıcına bakın ve ondalık sayıyı en yakın yüzde birine yuvarlayarak buradan okuyun.
   • En yakın miliyere yuvarlayarak daha spesifik bir okuma yapmak için büyüteçleri kullanın.

6. 

   Çift kırılma testini de düşünün. Çift kırılma, kırılma indisi (IR) ile ilgilidir. Bu testi yapmak için, gözlem sırasında refraktometre üzerindeki taşı altı kez çevirecek ve değişiklikleri kontrol edeceksiniz.
   • Standart bir IR testi yapın. Taşı sabit tutmak yerine, kademeli olarak 180 derece çevirin ve her bir ayırmayı 30 derece yapın. Her 30 derecelik işarette, yeni bir IR ölçümü yapın.
   • Taşın çift kırılmasını bulmak için en küçük okumayı en büyüğünden çıkarın. En yakın yüzde birine yuvarlayın.

7. 

   Kırılmanın tek mi yoksa çift mi olduğunu kontrol edin. Bu testi şeffaf ve yarı saydam taşlar üzerinde kullanın. Taşın tek bir refraktör (RS) veya bir çift refraktör (RD) olup olmadığını belirlemenize yardımcı olması için belirleyebilirsiniz. Bazı taşlar da agregalar olarak sınıflandırılabilir.
   • Bir polarizörün ışığını açın ve taşı yüzü aşağı bakacak şekilde alt cam merceğe (polarizör) yerleştirin. Taşın etrafındaki alan daha koyu görünene kadar merceği döndürerek üstteki merceğe (analizör) bakın. Başlangıç ​​noktanız budur.
   • Analizörü 360 derece döndürün ve taşın etrafındaki ışığın nasıl değiştiğini görün.
   • Taş karanlık görünüyorsa ve karanlık kalırsa, bu bir RS'dir. Taş yanmaya başlarsa ve bu şekilde kalırsa, bu bir kümedir. Taşın açıklığı veya koyuluğu değişirse, bu bir RD'dir.

İpuçları

• Değerli taşı incelemeden önce bir flanel ile temizleyin. Flaneli kareler halinde katlayın ve taşı içine yerleştirin. Kiri, parmak izlerini veya yağı temizlemek için parmaklarınızı kullanarak taşı kumaşın arasına sıkıca ovalayın.
• Yağlı veya lekeli kalmasını önlemek için incelerken taşı cımbızla tutun.

Gerekli malzemeler

• Değerli taş tanımlama tablosu.
• Fanila.
• Cımbız.
• 10x büyüteç.
• Işık kaynağı, doğal ışık veya yapay ışık.
• Küçük ışık.
• Refraktometre.
• Kırılma indisi (IR) sıvısı.
• Polarize.
• Sertlik kiti.
• Seramik tabak.
• Mikroskop.