İçerik

• Adımlar
• Topluluk Soruları ve Cevapları

Diğer Bölümler

Herkes, sadece yetişkinler arasında değil, çocuklar arasında da hızla yükselen obezite oranlarının küresel bir sağlık tehlikesi oluşturduğunun farkındadır. Çocuklar arasında obeziteyi azaltma çabaları, daha sağlıklı beslenmeye ve daha fazla egzersize odaklanma eğilimindedir, ancak "ekran zamanı" veya sadece otobüste veya okulda oturmak gibi hareketsiz davranışı (SB) azaltmak da bir vurgu noktası olmalıdır . Çocuklar okulda önemli miktarda zaman geçirdikleri için, orada hareketsiz kalma süresini azaltmak için değişiklikler yapmak kendi başına sağlık yararları sağlayabilir ve genel davranış kalıplarını değiştirmeye yardımcı olabilir.

Adımlar

Bölüm 1/2: Okul Ortamını Ayarlama

1. 

   Hareketsiz zamanı ayırın. Çoğu çocuk doğası gereği aktif varlıklardır, ancak uzun süre oturmaları (örneğin bir okul sırası) daha hareketsiz davranış (SB) kalıplarının yerleşmesine yardımcı olabilir. Öğrenmenin gerçekleşmesi için bir miktar hareketsiz zaman olması gerekir, ancak oturma zamanını kısa aktivitelerle bile karıştırmak SB modellerini değiştirmeye yönelik önemli bir adımdır.
   • Gün boyunca serpiştirilmiş kısa aktiviteler - veya "enerji vericiler" sadece günlük hareketsiz kalma süresinin genel miktarını azaltmaya yardımcı olmakla kalmaz, aynı zamanda sağlık, odaklanma ve akademik başarıya da fayda sağlayabilir. Örneğin, bir testten önce 10 dakikalık bir yürüyüşe çıkan öğrencilerin daha iyi odaklanma, daha fazla gevşeme ve dolayısıyla daha iyi puanlar sergiledikleri gösterilmiştir.
   • Gerekirse ders programınızı ayarlayın. Hareketsiz aktiviteler ve hareketi teşvik eden aktiviteler arasında geçiş yapmayı hedefleyin. Örneğin, bir matematik dersi ile başlayın, serbest oyunda program yapın, bir okuma dersi verin, ardından kaba motor becerileri teşvik eden bir aktiviteye katılın.

2. 

   
   
   "Aktif" dersler ve ödevler oluşturun. Öğretmenler için, okulda hareketsiz kalma süresini azaltmak, öğrencilerin oturmak yerine ayakta durmalarını veya hareketsiz kalmak yerine hareket etmelerini gerektiren sınıf etkinlikleri tasarlamak gibi temel değişikliklere indirgeniyor. "Aktif" dersler ve ev ödevleri, öğrencilerin video izlemekten, bilgisayarda çalışmaktan veya ders kitabı okumaktan daha fazlasını yapmalarını gerektirir; kalkmalarını ve hareket etmelerini gerektirirler.
   • Örneğin, ellerinizi biraz duygusal odun hamuruna sokmak yerine, bir videoyu izleyerek kağıdın nasıl yapıldığını öğrenmek arasındaki farkı düşünün. İlk seçenek, bir TV'ye veya başka bir ekran cihazına bakmak gibi SB modellerini güçlendirirken, ikincisi aktif, uygulamalı etkileşimi teşvik eder. Olası sağlık yararlarının ötesinde, birçok çocuk zaten daha aktif öğrenme biçimlerinden daha fazlasını kazanacaktır.
   • Hareketi de içeren grup projeleri planlayın. Belirli bir ünite için planlama yaparken, öğrencilerinizi aktif tutacak aktiviteler bulmayı hedefleyin. Örneğin, öğrencilerinizden bir anatomi dersi sırasında vücut kısımlarını ölçmelerini veya zıplayan krikolar kullanarak çarpma alıştırmaları yapmalarını sağlayın.

3. 

   
   
   Oturmak yerine ayakta durun. Bazı işyerleri geleneksel masalardan daha uzun, sandalyesiz duran masalara - hatta sözde "koşu bandı masasına" geçiş yapmaya başladı. Bu konsept okullarda yaygınlaşırsa, hiç şüphesiz günlük oturma süresini önemli ölçüde azaltacaktır. Küçük bir fark gibi görünebilir, ancak oturmak yerine basitçe ayakta durmak birkaç sağlık yararı sağlayabilir.
   • Ayakta duran sıralara geçmenin maliyeti elbette önemsiz değildir, ancak öğretmenler başka şekillerde de ayakta kalma süresini artırmak için çalışabilirler. Örneğin, öğrencilerin oturmak yerine sıralarında durmaları gereken tekrar eden veya rastgele zamanlar günlük rutine dahil edilebilir.
   • Tüm öğrencilerin erişebileceği boş, açık bir alana sahip olarak sınıfınızda hareketi teşvik edebilirsiniz. Sandalyeleri ve masaları bu alandan uzaklaştırın, böylece çocuklar bu alanı aktif kalmak için kullanabilir.

4. 

   
   
   Çocuklara seçenekler verin. Yetişkinler gibi çocuklar, süreç üzerinde bir ölçüde seçim veya kontrolleri olduğunu hissettiklerinde değişikliklere daha iyi yanıt verme eğilimindedir. Hareketsiz kalma süresini azaltmak için bir dizi değişiklik listesi dikte etmekten ziyade, çocukların aralarından seçim yapabilecekleri bir dizi alternatif aktivite seçeneği sunmak tercih edilir. Okulda aktif değişim ajanları gibi hissediyorlarsa, bu tür olumlu değişiklikleri eve de taşıma olasılıkları daha yüksek olabilir.
   • Örneğin, öğretmenler, öğrencilerin çeşitli oyunlar ve etkinlikler arasından seçim yapabilecekleri bir dizi "günlük fiziksel aktivite" (DPA) kutuları sunabilir. Ya da spor da dahil olmak üzere bir dizi intramural aktivite sunmanın yanı sıra "temel hareket becerilerini" vurgulayan dans, yoga vb. Aktiviteler sunmaya daha fazla vurgu yapılabilir.

5. 

   Teşvikler ve ödüller sunun. Çocuklara hareketsiz davranışı azaltmanın genel sağlığı iyileştirmeye, obeziteyi azaltmaya ve akademik performansı artırmaya yardımcı olabileceğini bilmelerini sağlamak önemlidir. Bununla birlikte, bu tür kavramlar, özellikle bazı eski moda, yaşa uygun ödüllere kıyasla biraz soyut olabilir. Küçük çocuklar için, çıkartma veya bilezik gibi basit teşvikler, değişiklik yapma hevesini artırabilir. Daha büyük çocuklar için, adım ölçer veya ivmeölçer sağlamak, birleşik bir ödül ve kendi kendini izleme cihazı olarak işlev görebilir.
   • SB'yi azaltmak için okullarda kurulan çok sayıda programdan biri, hareketsiz "ekran zamanını" altı temel beceride ustalaşmaya odaklanan fiziksel etkinliklerle değiştirmeyi vurgular: koşma, fırlatma, kaçma, vurma, zıplama ve tekme. Bu durumda ödülün kendisi (“ustalık” kazanmak) istenen davranış değişikliğini pekiştirir.

Bölüm 2/2: Davranışları Değiştirme

1. 

   Obeziteye karşı daha büyük savaşa katılın. Sağlıklı beslenmeyi iyileştirmeye, günlük egzersizi artırmaya ve hareketsiz davranışı (özellikle “ekran süresi”) azaltmaya yönelik okul odaklı programlar, genel olarak aynı hedefe - çocuklukta obezite oranlarını düşürmeye - çalışsalar bile, genellikle ayrı olarak mevcuttur. Bu çabaları koordine edilmiş, entegre bir programda birleştirmek, tutarlılık ve genel çabaya odaklanmayı sağlayabilir ve böylece çocuklar ve ailelerden destek alma olasılığını artırabilir.
   • Bununla birlikte, çabaları birleştirmek, hareketsiz davranışa (SB) değinmenin önemini en aza indirmek anlamına gelmez. Daha sağlıklı beslenmek ve daha fazla egzersiz yapmak yüzeyde daha önemli görünse de, hareketsiz kalma süresini azaltmak kendi başına önemlidir ve bu değişiklikleri yapmak için bir kapı görevi görür. Daha az hareketsiz kalma süresi, doğal olarak daha fazla egzersize yol açar ve genellikle abur cuburla atıştırmak gibi sağlıksız yeme aktivitelerini azaltır.

2. 

   Riskleri tanıyın. Neyse ki öğrenciler arasında SB'yi değiştirmek isteyen okul yöneticileri ve diğer ilgili taraflar için, aşırı hareketsiz kalma süresinin olumsuz etkileri ve bunu azaltmanın faydaları hakkında bol miktarda kanıt bulunmaktadır. Çocuklar ve -belki daha da önemlisi, ebeveynler- hareketsiz zamanı azaltmanın değerine dair net kanıtlar sunulduğunda olumlu yanıt verme olasılıkları daha yüksek olabilir.
   • Tekrarlanan bilimsel çalışmalar, hareketsiz kalma süresinin artmasının zindeliği, metabolik hızı, benlik saygısını ve akademik performansı düşürdüğünü ve açlık uyaranını, obezite oranlarını ve agresif davranışı artırdığını göstermiştir. Buna karşılık, azalan hareketsizlik süresi (örneğin Kanada'da ortalama bir çocuk için uyanma saatlerinin% 62'sini kapsadığı tahmin edilmektedir) ters etkilere sahiptir.
   • Bu gerçekleri ve okulun aktif zamanlar için hedeflere doğru ilerlemesini düzenli olarak iletmek için çaba gösterin.

3. 

   Müfredat boyunca SB ile ilgili programları entegre edin. Hareketsiz zamanı azaltmaya yönelik programlar, örneğin beden eğitimi dersleri ve teneffüs dönemleri için doğal bir uyum gibi görünse de, tüm okul gününe dahil edildiklerinde daha etkilidirler. Matematik dersleri sırasında ayağa kalkmaktan, tarih dersinde uygulamalı aktiviteler yapmaya, testlerden önce aktivite molaları planlamaya kadar, SB'nin değiştirilmesi bir "toplam ekip çalışması" olarak görülmelidir.
   • Okullarda SB'yi azaltmaya yönelik ilk çabalardan biri, "Gezegen Sağlığı" programı olarak bilinen, müfredat boyunca test sitelerine entegre edildi ve sonraki programlar ("Değiştir Oynama" ve "Yaşam için Aktif" gibi) takım elbise takip etmek. Araştırmacılar, bir otobüste, bir masada ya da bir TV veya bilgisayar ekranının önünde oturmak gibi kökleşmiş davranışların, etkili bir şekilde parça parça değiştirilemeyeceğini, ancak temel davranış kalıplarını ele alan bütünsel bir yaklaşımın parçası olduğunu anlamışlardır.
   • Yöneticiler, eğitimciler, veliler ve öğrenciler için temsilcilerden oluşan bir SB karşıtı komite oluşturabilirsiniz. Düzenli toplantılar yapın ve okul günü boyunca SB süresini kısaltmak için çalışın.

4. 

   Aileleri ve toplumu dahil edin. Çoğu okul tabanlı program (ve genel olarak eğitim) gibi, ebeveyn katılımı SB'yi ele almayı amaçlayan programların başarısı için kritiktir. Gerçekten başarılı olmak için, programlar hareketsiz zamanı artırma eğiliminde olan temel davranışları ele almak için “yoğun davranışsal müdahaleler” içermelidir. Okulda yapılan davranış değişiklikleri eve ve topluma aktarılabilir, ancak yalnızca okul duvarlarının dışındakilerin desteği ile.
   • SB programları başlatıldığında, ebeveynlerin sürecin her adımında bilgilendirilmeleri ve dahil olmaları gerekir. Öğrencilerin neden daha fazla ayağa kalktığını, etkinlik molaları verdiğini ve "ekran süresini" kısaltmaları için tavsiye aldıklarını açıklayın. Ev ortamı için aktiviteler ve alternatifler sağlayın ve ebeveynlerin hem okul içinde hem de okul dışında programa aktif olarak katılmaları için fırsatlar sağlayın. SB değiştirmenin hem çocuklar hem de yetişkinler için herkes için faydalı olduğunu açıkça belirtin.

Topluluk Soruları ve Cevapları