İçerik

• Adımlar
• Topluluk Soruları ve Cevapları

Diğer Bölümler

Geceleri canavarlardan korkmak, birçok insanın çocukluğunun bir parçasıdır. Canlı hayal gücü çoğunlukla suçlanacak ve çocukların masum gündüz gerçekleri hakkında kabus görmesi alışılmadık bir durum değil. Her iki sorunun üstesinden gelmenin iyi bir yolu, çocuğunuzu korkuları veya onu korkutan şeyler konusunda güçlendirmektir. Korkunun veya kaygının çoğu birkaç hafta veya ay içinde ortadan kalktığı için genellikle terapi aramak için hiçbir neden yoktur. Ne de olsa gece yetişkinler için hala korkutucu bir zamandır.

Adımlar

Yöntem 1/3: Odayı Keşfetme

1. 

   Canavarları arayın. Çocuğunuza canavarların nerede olduğunu düşündüğünü sorun - yatağın altında, dolapta vb. Sonra birlikte canavarları arayın ve çocuğunuza var olmadıklarını gösterin.
   • Sadece "Orada hiçbir şey yok; uyumaya git" demek istemezsiniz, canavarlar oradaymış gibi korkuyu teşvik etmek de istemezsiniz ve onları kaldırabilirsiniz. Korkuyla baş etmenin en iyi yolu, çocuğunuza canavarların bu dünyada gerçek olmadığını ve korkacak hiçbir şeyleri olmadığını göstermektir.

2. 

   
   
   Geceyi birlikte fethedin. Gecenin karanlığı hayal gücünün vahşileşmesine izin veriyor. Geceleri çocuğunuzla odasında biraz zaman geçirin ve onun bakış açısından korkutucu olabilecek gölgeleri, korkunç şekilleri veya şeyleri bulun. Sonra, her bulduğunuzda, bunun neden bir canavar olmadığını yavaşça açıklayın ve gösterin. Çocuğunuz, gördüğü şeyin canavar olmadığını fiziksel olarak belirleyebilirse, bu ona uyuması için daha fazla rahatlık sağlayacaktır.
   • Gece ışıkları veya lamba az ışık açıkken çocuğunuzun odasına girin ve canavarlar için birlikte odanın etrafına bakın. Çocuğunuz bir canavar gördüğünü iddia ederse, ona sadece sandalyenin, masanın veya lambanın gölgesi olduğunu gösterin. Korkacak bir şey yok.
   • Birlikte yatakta uzanın ve canavar seslerini dinleyin. Hangi seslerden korktuğunu belirlemesini isteyin. Ne zaman duysan, ona sesin tam olarak ne olduğunu söyle ki bir daha duyarsa ne olduğunu bilsin.
   • Çocuğunuzla göz hizasında olmak için dizlerinizin üzerine çökün. Kendi açısından ne gördüğüne bir bakın. Sonra size söylediği şeyi korkutucu bulduğunu açıklayın. Mümkünse, mobilya gibi canavarlarla karıştırılabilecek şeylerin yerini değiştirin veya bir askıdaki kıyafetleri çıkarın. Bunu izlerken yapın ve sonra ona çevrenin nasıl değiştiğini gösterin.
   • Biraz rahatlık sağlamak için gece ışıkları takın, böylece çocuğunuz etrafındakileri görebilir.

Yöntem 2/3: Çocuğunuzu Güçlendirmek

1. Çocuğunuza bir kontrol hissi verin. Çocuğunuz gece ortamında ne kadar kontrol sahibi olursa, canavarlardan korkma olasılığı o kadar az olacaktır. Birlikte dolabı araştırdığınızda olduğu gibi, çocuğunuzu korkularıyla yüzleştiğinde tanıyın ve ödüllendirin. Bunu her gece birlikte yapmayı deneyin ve daha az kaygılı hale geldikçe, siz hala odadayken dolabı kendi başına araştırmasını sağlayın. Yavaş yavaş ve kademeli olarak cesaret geliştirmeyi deneyin.
   • Çocuğunuz korkularıyla başarılı bir şekilde yüzleştiğinde, cesaretini övün ve cesaretlendirin. Örneğin, şöyle bir şey söyleyebilirsin: "Vay be! Çok cesursun! O dolabı tek başına kontrol ettin; bahse girerim her korkunç durumu halledebilirsin!" veya "Bütün geceyi kendi odanızda geçirdiğiniz için seninle gurur duyuyorum!"
   • Çocuğunuz bir kabustan uyandığında olduğu gibi, orada olmadığınızda ne yapmanız gerektiğine dair bir plan yapmak faydalı olabilir. Bu plan, çocuğunuza derin nefes alma (akciğerlerini bir balon gibi doldurduğunu hayal etmesini isteyin, sonra balonun sönmesine izin verin) veya görselleştirme (sakinleştirici ve yatıştırıcı başka bir yerde olduğunu hayal edebilir, vb.) bir bulutun üzerinde yüzer gibi.

2. 

   
   
   Çocuğunuza bir refakatçi verin. Çocuğunuz, güvenli olduğunu somut bir şekilde hatırlatmak için doldurulmuş bir hayvanı kullanabilir. Çocuğunuza korktuğu zaman hayvanı sıkmasını veya okşamasını söyleyin ve doldurulmuş hayvanın ne kadar yumuşak, sıcak ve güvenli olduğuna odaklanın. Bu, çocuğunuza kendi kendine sakinleşmeyi öğretmeye yardımcı olur.
   • Hayvana bir iş verin: çocuğunuza canavarların gerçek olmadığını hatırlatmak için. Çocuğunuza, korktuğunda, ona gerçek olanı hatırlatmak için hayvana dokunabileceğini söyleyin. "Bu pelüş hayvan gerçek. Canavarlar değil bu dünyada gerçek.
   • Görselleştirmeyi tekrar kullanmak da faydalı olabilir. Çocuğunuz, anne, baba veya büyük bir kardeşinin odada onunla birlikte olduğunu hayal edebilir.

3. 

   
   
   Çocuğunuzla kendisini güvende hissettirecek şeyler hakkında konuşun. Canavarlara odaklanmak yerine, çocuğun kendini güvende hissetmesini sağlayacak şeylere odaklanın. Gece lambası? Kapıyı açık bırakmak mı? Korkusunu teşvik etmeyecek bir çözüm bulmak için çocuğunuzla beyin fırtınası yapın.

Yöntem 3/3: Konuşmak

1. 

   Gerçekliği ve hayal gücünü tartışın. Canavarlardan daha güvenli bir örnek kullanın. Çocuğunuzun yarattığı veya hoşlandığı bir şey bulun ve hayal gücü ile gerçeklik arasındaki farkı tartışmak için biraz zaman ayırın.
   • Gün boyunca çocuğunuzun geceleri hayal ettiği canavarların resimlerini çizmesini sağlayın. Ardından, canavarı aydınlatmaya yardımcı olması için onunla görüşmek için zaman ayırın.
   • Çocuğunuz özel veya eğlenceli arabalar çizmekten hoşlanıyorsa, acele etmeyin ve şu anda olmayan aptalca bir araba çizin ve çocuğunuza hiç böyle çılgın bir araba görüp görmediğini sorun. Arabayı çizmek için hayal gücünüzü nasıl kullandığınızı açıklamak için zaman ayırın. Sonra aynı kavramı onlara canavarlarla açıklayın.

2. 

   Korkusunu kabul edin. Çocuğunuzun canavarlarla ilgili korkularını görmezden gelmek, değersizleştirmek veya söndürmek, çocuğunuzun yalnızca kendisinde bir sorun olduğuna inanmasına izin verecektir. Korkusunu küçümserseniz, büyük olasılıkla canavarlara inanmaya devam edecek ve artık sizinle bundan bahsetmeyecektir.
   • "Büyük kızlar canavarlara inanmaz", "Bebek olmayın" veya "Uyumazsanız Boogie Man sizi bu gece yakalayacak" gibi şeyler söylemekten kaçının. Bunun yerine, bir zamanlar canavarlara da inandığınızı ve sonunda korkularını yeneceğini açıklayarak çocuğunuzla ilişki kurun.
   • Gibi filmler izle Canavarlar inc. veya gibi kitaplar okuyun Mutlu Canavarlar bu canavar korkusunu hafifletmeye yardımcı olabilir. Filmin veya kitabın herhangi bir parçası varsa onu korkutuyorsa, onunla tartışmak için zaman ayırın.
   • Canavarlar olarak rol yapma. Ya siz ya da çocuğunuz canavar ve onunla eğlenin. Daha gerçekçi hale getirmek için maskeler veya kostümler kullanın, ancak çocuğunuzun tamamen kontrol altında olduğundan ve güldüğünden emin olun. Bu, çocuğunuza korkutucu değil, farklı bir bakış açısı kazandıracak eğlenceli bir egzersiz olmalıdır.

3. 

   Bir terapistle konuşun. Çocuğunuzun gece canavarlara karşı korku ve kaygısı çok şiddetli hale gelirse veya gündüz vakti ortaya çıkarsa, çocuğunuzun korkularını daha iyi tanımlamak ve tedavi etmek için psikolojik bir değerlendirme almanın zamanı gelmiş olabilir.
   • Korku ve fobi arasındaki fark konusunda net olun. Çocuğunuz sadece geceleri ışığı kapatıp kapıyı kapattığınızda canavarlardan korkuyorsa, büyük olasılıkla korkudur. Çocuğunuz yatak odasına girmeyi reddediyorsa veya güneş battığında endişeleniyorsa, bu muhtemelen bir fobidir.
   • Korkular birkaç hafta, hatta birkaç ay sürer, ancak çocuğunuzun korkusu altı aydan uzun sürerse ve daha da kötüleşmeye devam ederse, sorunu görmezden gelmeyin, aksi takdirde çocuğunuzun psikolojik gelişimine zarar verebilir.
   • Araştırmalar, gece vakti ciddi korkuları olan çocukların genellikle gündüz kaygıları, dürtüsellik veya anormal dikkat kontrolünden muzdarip olduğunu göstermiştir. Bu korkular veya endişeler çocuğunuzun normal günlük aktivitelerini aksatmaya başlarsa, çocuk doktorunuz veya çocuk psikoloğunuzla iletişime geçmelisiniz.
   • Bunun her yaşta bir çocuğun, hatta bir bebeğin başına gelebileceğini unutmayın.

Topluluk Soruları ve Cevapları

Ya çocuğum bir terapiste gitmek, bir arkadaşıyla uyumak ya da canavarlarla ilgili korkularını yenmek için odasına bir şey koymak istemezse?

Sade bir sprey şişesine su koyabilir ve çocuğunuza bunun canavar kovucu olduğunu söyleyebilirsiniz.

Babam ona korktuğumu söylediğimde hep sinirleniyor ve bağırıyor. Ne yapmalıyım?

Evde konuşabileceğin başka biri var mı? Değilse, iyi bir ruh hali içindeyken ve seninle konuşmak için bir dakikası olduğunda babana yaklaş ve sakince ona korktuğunda sana bağırdığında kendini daha kötü hissettirdiğini söyle. Yine de size yardım etmeyecekse, okulda bir öğretmen veya rehberlik danışmanı gibi korkularınız hakkında konuşmayı deneyin. Korktuğunuzda başa çıkmanız için size bazı taktikler verebilirler.