İçerik

• Adımlar
• Topluluk Soruları ve Cevapları
• Uyarılar

Diğer Bölümler

Otizm teşhisi ile başa çıkmak aileler için zor olabilir ve bunun ne anlama geldiğini anlamaları zaman alabilir. Bir aile dostu veya akraba olarak, otistik çocuğu olan bir aileyi desteklemek için yapabileceğiniz birçok şey vardır. Çocuğa ve aileye sevgiyle ve saygıyla davranın ve gerektiğinde devreye girip yardım etmek için yapabileceğiniz şeyler konusunda tetikte olun. Rolünüzle ilgili sorularınız varsa veya sınırlarınızı aştığınızı düşünüyorsanız, yardımcı olabileceğini düşündüğünüz bir şeyi yapmadan önce ebeveynlerden izin isteyin.

Adımlar

Yöntem 1/3: Ebeveynlere Yardım Etmek

1. 

   İşlerinizi yürütün ve gerektiğinde yardım edin. Özellikle, görece kırsal bir bölgede yaşıyorsanız, aile için destek hizmetleri sınırlı olabilir veya hiç olmayabilir.Ancak, ebeveynler size yük olmak veya sizi bunaltmak istemedikleri için sizden yardım istemeye isteksiz olabilirler.
   • Ebeveynlere yardım etmek için ne yapabileceğinizi sorarsanız, hiçbir şey yapmanıza gerek olmadığını veya iyi yaptıklarını söyleyebileceklerini aklınızda bulundurun. Yardımınızı nezaket veya gurur duygusuyla reddediyor olabilirler.
   • Bazen yardım etmek istiyorsan, sadece içeri girip yardım etmeye istekli olmalısın. Örneğin, onların evine gidip lavaboda bulaşık görürseniz, sadece bulaşıkları yıkamaya başlayın - sorulmasını beklemeyin.
   • Ebeveynler protesto eder veya yardımınıza ihtiyaç duymadıkları konusunda ısrar ederse, onlara yardım etmekten memnun olduğunu ve bunun yapmak istediğiniz bir şey olduğunu söyleyin. Ancak, bu küçümseyici görünebileceği için konuya basmayın.
   • Ebeveynler ayrıca, doktor randevularına veya diğer toplantılara gidip onlar için not almanızı takdir edebilir, böylece söylenenlere konsantre olabilir ve gerekirse sorular sorabilir.
   • İlgilendikleri çeşitli organizasyonları, terapileri veya programları araştırarak ebeveynler için ayak işi yapmayı teklif edin. Çocuğun fayda sağlayıp sağlamayacağını düşündüğünüzü rapor edin.

2. 

   
   
   Ebeveynlere "randevu gecesi" için zaman ayırmaları için yardım edin"Ebeveynler nadiren kendileri için zaman ayırma, zevk aldıkları şeyleri yapma ve bir çift olarak yeniden bağlantı kurma fırsatına sahip oluyor. Bu, özellikle destek hizmetleri sınırlıysa, otistik çocuğu olan ebeveynler için daha da doğru olabilir.
   • Ebeveynlere, onlar dışarı çıkarken ve birbirleriyle zaman geçirirken çocuklarına bakmaktan mutluluk duyacağınızı söyleyin.
   • Otistik çocuğu planlara dahil edin ve ebeveynlerinin onları terk etmeyeceğini ve sadece ebeveynlerinin yalnız zaman geçirmek istemelerinin çocuğun bir sorun olduğu ya da üzüldükleri anlamına gelmediğini anladıklarından emin olun. Sadece bire bir görüşmeyi istediklerini açıklayın (tıpkı çocuğun bazen nasıl yalnız veya bire bir zaman isteyebileceği gibi).
   • Ebeveynler otistik çocuklarına bakıcılık yapmak için kimseye güvenmeyebilir. Duyarlılık ve anlayışınız varsa, otistik çocuklarını sizinle birlikte bırakırken kendilerini rahat hissedebilirler. Bir ebeveyn varken çocukla etkileşimde bulunmak için zaman harcamak, dahil olan herkesin daha rahat hissetmesini sağlayacaktır.
   • Yalnız zaman geçirmek, ebeveynlerin yeniden bağlanmasına ve yeniden şarj olmasına izin verecektir. Aynı zamanda çocuğu biraz daha iyi tanıma fırsatı da verir.

3. 

   
   
   Ebeveynlerle zaman geçirin. Ebeveynleri dinlemek için zaman ayırın ve kendinizi bir sondaj tahtası olarak hazır bulundurun, böylece zorlukları hakkında konuşabilir ve ne yapacaklarını çözebilirler. İyi olacağını anlamalarına yardımcı olmak için şefkatli bir kulak sunun.

4. 

   
   
   Kaliteli bilgileri ebeveynlerle paylaşın. Çevrimiçi otizm hakkında önemli miktarda yanlış ve hatta insanlık dışı bilgi var. Afet söylemini filtreleyerek ve gerçekten yararlı olan materyalleri bularak ebeveynlerin stresini azaltabilirsiniz. Unutmayın ki, bu bilgileri sadece alıcılarsa ebeveynlerle paylaşın. Saldırgan olmamalı veya onlardan daha fazlasını veya daha iyisini biliyormuşsunuz gibi görünmemelisiniz.
   • Otistik insanların net, güçlü bir sese sahip olduğu ve liderlik rollerinin önemli bir kısmına dahil olduğu organizasyonlardan gelen materyallere öncelik verin. Otizm Konuşuyor gibi otistik insanların protesto ettiği ve zararlı olduğunu düşündüğü gruplar neredeyse her zaman kötü bir kaynaktır.
   • Kanıta dayalı tedavilere odaklanan kaynakları arayın. Otistiklerin TSSB'ye neden olabileceği deneysel terapilerden veya terapilerden kaçının (örn. Uyum terapisi ve Lovaas ABA). Çocuğun mutluluğunu sağlamak için terapinin yoğun veya aşırı olması gerekmez - aslında aşırıya kaçma terapisi tükenmişliğe veya saldırganlığa yol açabilir.
   • Ebeveynlere, bu teşhisle nasıl başa çıkacaklarını öğrenerek hem kendilerinin hem de çocuklarının zenginleşeceğini hatırlatın.

5. 

   Umut sunun. Olumlu iletişim yoluyla umut sunarak ve otistik bir çocuğun ebeveynlerine olumlu kaynaklar sunarak destekleyici olmak önemlidir.
   • Onları, gerçek otistik insanlardan okumak ve onlarla etkileşime geçmek için #AskAnAutistic ve #RedInstead gibi hashtag'leri incelemeye teşvik edin. Birçok otistik insan, otistik çocuklara yardım etme konusunda duygusal destek ve tavsiye vermekten mutluluk duyar.
   • Otistik insanlar tarafından yazılmış makaleler ve hikayeler paylaşın. Amy Sequenzia, Jim Sinclair ve Cynthia Kim gibi otistik yazarlar otizm hakkında bir bakış açısı sunabilir ve ebeveynlerin çocuğun bir yetişkin olarak nasıl olacağını hayal etmesine yardımcı olabilir.
   • Onları ASAN, Otizm Kadın Ağı ve Otistik Çocuklara Sevgi ve Kabulle Ebeveynlik Etmek gibi otistiklerin yönettiği birkaç kuruluşa yönlendirin. Bu kuruluşlar, üretken kılavuzlar ve duyarlılıkla destek sağlar.
   • Ebeveynlerin korkularını desteklerken, olumsuz retoriğe eleştirel yanıt verin. Örneğin, "Otistik çocukların ailelerinde boşanma oranları konusunda neden endişeleneceğinizi anlıyorum" diyebilirsiniz. Yüksek boşanma oranının bir efsane olduğunu okudum ve büyük olasılıkla iyi olacaksın. " Veya, "Aslında, pek çok otistik çocuğun aile içinde iyi yardımcılar olduğunu duydum."
   • Ebeveynler bu tür bir öneriye açık görünüyorsa, meditasyon ve dua gibi ruhani rehberlik önerin.

Yöntem 2/3: Kardeşlerle Çalışma

1. 

   Kardeşler açıkça konuşsun. Otistik bir çocuğun kardeşleri, ebeveynlerinin otistik çocukla geçirdikleri zamanı kıskanabilir veya artık önemli olmadıklarını hissedebilirler. Kardeşlerin hayal kırıklıklarına bir sondaj tahtası olarak hizmet ederek aileyi desteklemeye yardımcı olabilirsiniz.
   • Kardeşler, özellikle ebeveynleri veya diğer otorite figürleri tarafından özel ihtiyaçları olan erkek veya kız kardeşlerine dikkat etmeleri gerektiği söylenmişse, otistik kardeşlerine karşı duyabilecekleri olumsuz duygulardan dolayı kendilerini suçlu hissederler.
   • Kardeşlere bu duyguların doğal olduğunu ve onlara sahip olmanın sorun olmadığını vurgulayın. Bu düşünce ve duygularla başa çıkmanın olumlu yollarını bulmak için onlarla birlikte çalışın.
   • Sizinle bu rahatlık düzeyine sahiplerse, kardeşleri duyguları hakkında konuşmaya teşvik edin ve onları dinleyerek ve hissettikleri gibi hissetmenin doğal ve normal olduğunu bildirerek onları onaylayın.

2. 

   Kardeşleri kendi çıkarlarının peşinden gitmeye teşvik edin. Kardeşlerle takılmak ve onlarla eğlenceli aktiviteler yapmak onlara kendilerini değerli ve önemli hissettirir. Kardeşleri gezmeye veya spor etkinliklerine veya antrenmana götürmeye gönüllü olarak aileyi destekleyin.
   • Örneğin, otistik çocukların kardeşlerinden biri beyzboldan hoşlanıyorsa, katılabilecekleri bir topluluk beyzbol ligi bulabilirsiniz. Ebeveynlere kayıtlarda yardım etmeyi veya çocuğu pratiğe götürmeyi teklif edin.
   • Kardeşlere ilgi alanlarını sorun ve faaliyetleri için gerçek bir coşku ifade edin.
   • Aileyi ziyaret ederken otistik çocuk lehine kardeşleri görmezden gelmemeye özen gösterin. Her çocuğu ayrı ayrı selamlamak ve onlara hayatlarını sormak için zaman ayırın.

3. 

   Otistik çocuğa bakıcılık yap. Ebeveynlerin çocuklarının her biriyle kaliteli zaman geçirmeleri genellikle önemlidir. Bir çocuk otistik ise, otistik çocuk etrafındayken ebeveynlerin diğer kardeşlerine odaklanması zor olabilir.
   • Bu, çocuğun kardeşlerinde kızgınlık yaratabilir, çünkü ne olursa olsun, bir olay onlar hakkında değil, tamamen otistik çocukla ilgili olacakmış gibi hissedeceklerdir.
   • Kızgınlık ve olumsuz duygular da kardeşlerinin kendilerini suçlu hissetmelerine neden olabilir çünkü kardeşlerini severler ve onlara değer verirler ve bu olumsuz düşüncelerin uygunsuz olduğuna inanırlar.
   • Ebeveynler, kardeşlerine kendilerine ve ilgi alanlarına özgü bir şey yaparak kaliteli zaman geçirirken, otistik çocuğa bakarak aileye destek olabilirsiniz.

4. 

   Kardeşlerin ne yapabileceklerini anlamalarına yardımcı olun. Kardeşler tipik olarak kendilerini korumacı hissederler ve otistik çocuğun başarılı olmasına yardım etmek isterler. Ebeveynlerinin ve otistik erkek veya kız kardeşlerinin kendilerini rahat ve sevilmiş hissetmelerine nasıl yardımcı olabileceklerini bilmelerini sağlayın. Kardeşlere bu önerileri yapmadan önce ebeveynlerin onayını aldığınızdan emin olun.
   • Otistik çocukla nasıl iletişim kuracaklarını ve etkileşime geçeceklerini anlamalarına yardımcı olarak kardeşleri otistik kardeşleriyle daha yakın bir ilişki kurmaya teşvik edin.
   • Onlara duyusal hassasiyetleri açıklayın ve otistik kardeşlerinin onlarla etkileşim kurarken kendilerini güvende hissetmeleri için bir ortamı daha rahat ve davetkar hale getirmenin yollarını belirlemelerine yardımcı olun.
   • Kardeşlere, otistik kardeşlerinin daha fazla zaman ve çaba gerektirmesine rağmen hepsinin eşit olarak sevildiğini ve aynı derecede önemli olduğunu vurgulayın.

Yöntem 3/3: Otistik Bir Çocuğa Yardım Etmek

1. 

   Dinle çocuğa. Otizm teşhisi, özellikle ebeveynler buna iyi yanıt vermediyse, onlara kafa karıştırıcı veya korkutucu gelebilir. Kendinizi çocuğun endişelerini dinlemeye hazır hale getirin ve onlara, bunların kırılmadıklarına veya kusurlu olmadığına, sadece farklı olduklarına dair güvence verin.
   • Çocuğun ihtiyaçlarına gerçek bir ilgi gösterin ve onlara doğal ve makul davranın.
   • Hem çocuklar hem de yetişkinler olmak üzere birçok otistik insanın alay edildiğini veya özel ihtiyaçlarının onlara bir yük oluşturduğunun söylendiğini unutmayın. Bu onların aşağılık olduklarına veya hatta hiç var olmamaları gerektiğine inanmalarına yol açar.
   • Saygı ve esneklik göstererek, temelde iyi olduklarını ve otistik olmayan herkesin onlara zorbalık yapmayacağını kanıtlıyorsunuz.
   • Üzgün ​​görünüyorlarsa, "Bir sorun mu var? Bunu senin için daha az rahatsız etmek için yapabileceğim bir şey var mı?" Diye sorun.

2. 

   Çocuğun sınırlarına ve sınırlamalarına saygı gösterin. Otistik bir çocuk "hayır" deme hakkına ve yeteneğine sahiptir ve bir şeyi reddetmek için meşru nedenleri olabilir. Sormazsan bilemezsin. Onlarla kendi seviyelerinde tanışın ve endişelerini anlamaya çalışın.
   • Çocuk ezici veya kafa karıştırıcı bir şey bulabilir ve kendini yeniden toparlamak için zamana ihtiyacı olabilir. Herhangi bir stresli deneyimden sonra, onlara iyileşmeleri için ihtiyaç duydukları kadar zaman verin.
   • Çocuğu acı verici veya rahatsız edici bulduğu hiçbir şeyi yapmaya zorlamayın. Otizm gelişimsel gecikmelere neden olur, bu nedenle sabır önemlidir.
   • Çocuk yeterince büyükse, ihtiyaçlarını nasıl karşılayabileceğinizi doğrudan sorabilirsiniz. Yanıtlarını dinleyin ve elinizden geldiğince uyum sağlamaya çalışın. Bu, çocuğa çok önemli bir beceri olan kendini savunmayı öğretir.

3. 

   Çocuğa bir birey olarak davranın. Otistik bir çocukla karşılaştıysanız, bir otistik çocukla tanıştığınızı hatırlayın. Otistik yelpazesi geniştir, bu nedenle bu çocuğun, genellikle otistik insanlar için zor olduğunu okuduğunuz için bir şeyle sorunları olacağını varsaymamalısınız.
   • Basmakalıplara dayalı varsayımlar yapmaktan kaçının. Otistik insanlar hakkındaki birçok klişe yanıltıcıdır veya tamamen yanlıştır.
   • Üstlenmeniz gereken tek şey, çocuğun zeki ve yetenekli olduğudur. Biraz sabır ve anlayış, çocuğun başarılı olmasına yardım etmede uzun bir yol kat edebilir.

4. 

   Çocuğa öz bakım becerilerini öğretin. Otistik bir çocuk için temizlik ve hijyen gibi pek çok temel iş kafa karıştırıcı veya bunaltıcı olabilir. Otistik çocuklar genellikle ince motor becerilerini geliştirmede gecikmeler yaşar ve yürütme işlevi zayıftır. Aileye ev işlerinde yardımcı olabilecek konumdaysanız, çocuğa yardım etme fırsatınız olabilir. Çocuğun ebeveynlerine önerebileceğiniz bazı şeyler şunlardır:
   • Unutmayın, çocuğun bazı zorlukları kendi başına halletmesine izin vermeniz önemlidir. Bu, farklı durumları nasıl aşacaklarını öğrenmelerine ve duygusal olarak büyümelerine yardımcı olacaktır.
   • Çocukla birlikte çalışmak, bir işi daha küçük, basit adımlara bölmek. Çocuğu dahil etmek için her şeye bir oyun gibi davranın.
   • Çocuğun daha küçük işler yapmasına izin vermek. Örneğin, çamaşır yıkıyorsanız, çocuk siz katlarken sizin için kıyafetleri sıralayabilir. Bu gibi işleri bozmak, çocuğun ilgili adımlara aşina olmasını sağlar ve görevin bir bütün olarak daha az anıtsal görünmesini sağlar.
   • Otistik çocukla bu ev işlerini yapmak. Bu, ebeveynlerinin yükünü hafifletmeye yardımcı olabilir.

5. 

   Çocuğun özgüvenini destekleyin. Otistik çocuklar, düşük özgüven geliştirme ve kendilerini külfetli, değersiz veya kurtarıcı niteliklerden yoksun olarak görme riski altındadır.
   • Olumsuz iç konuşmaları fark edin ve yeniden çerçevelendirin. Örneğin, çocuk "Annem benimle uğraşmasaydı daha mutlu olurdu" derse, "Annen seni çok seviyor ve senin bu kadar yardımcı olmanla ne kadar gurur duyduğunu söyleyebilirim hem insan hem de çalışkan. Bazen kardeşlerin de mücadele ediyor, ama bu seni ya da onları daha az değerli yapmıyor. Annen seni kaybederse ağlar ve gerçekten üzülür. "
   • Bol bol övgü sunun. Otistik çocuklara genellikle yapamayacakları her şey hatırlatılır, bu yüzden onlara iyi yaptıkları şeyleri hatırlatmaya yardımcı olur.
   • İyi bir benlik saygısı modeli. Örneğin, çocuk kendine şişman, aptal ya da işe yaramaz dediğini görürse, çocuk da aynısını yapabilir. Kendiniz hakkında çocuğun kendisi hakkında söylemeye başlamasını istemeyeceğiniz hiçbir şey söylemeyin.

6. 

   Çocuk için işleri daha erişilebilir hale getirmeye yardımcı olun. Otistik bir çocuğa dünya, özellikle de önemli duyusal sorunları varsa, garip ve bunaltıcı hissedebilir. İşleri daha dostane hale getirmek çocuk için çok şey ifade edecek ve ebeveynler için işini kolaylaştıracaktır.
   • Çocuğa "sessiz zamana ihtiyacım var" demeyi ve bu isteği hemen yerine getirmeyi öğretin.
   • Çocuk evinizde zaman geçirirse, ebeveynlere çocuğu hangi duyusal uyaranların üzdüğünü sorun ve bunları evinizden uzak tutun. Örneğin, çocuk flüoresan ışıklara veya güçlü yemek kokularına tepki gösterebilir.
   • Ebeveynleri, sandalyeler yerine egzersiz topları, kıpır kıpır oyuncaklar, puflar, stres topları veya çocuğun istediği her şey gibi stimming materyalleri sağlamaya teşvik edin.
   • Çocuğun ebeveynlerini, başkalarına ne kadar tuhaf veya "anormal" görünseler de, çocuğun ihtiyaç duydukları başa çıkma mekanizmalarını kullanmasına izin vermeye teşvik edin. Çocuk evinizde vakit geçiriyorsa, evinizi güvenli ve yargılamanın olmadığı bir bölge haline getirin.
   • Çocuğa farklı olmanın sorun olmadığını öğretin - başlangıçta bozuk olmayan şeyi düzeltmeye gerek yoktur. Çocuk, çevrenizde kendisinin olabileceğini hissederse daha rahat olacaktır.
   • Bir şeyi düşünürken kollarını sallamayı veya çırpmayı seviyorlarsa, bu davranışın kabul edilebilir olduğunu onlara bildirin. Çocuğun ebeveynlerini de bunu yapmaya teşvik edin.

7. 

   Çocuğu oynamak için dışarı çıkarın. Fiziksel egzersiz tüm çocuklar için önemlidir. Otistik çocuklar için fiziksel aktivite stresi azaltabilir, koordinasyonu geliştirebilir ve duygusal düzenlemeye yardımcı olabilir. Çocuk konsantre olma yeteneğini engelleyen kıpır kıpır kıpır kıpırsa, fiziksel aktivite bunu azaltmaya yardımcı olabilir.
   • Otistik çocuklar, diğer çocukların yaptığı aynı aktivitelerden zevk alır. Çocuğu yürüyüşe çıkarabilir, parkta oynayabilir, bahçede yakalama oynayabilir veya müzik eşliğinde dans edebilirsiniz.
   • Sizin de çocuklarınız varsa, çocuklarınızla ve otistik çocukla bir oyun randevusu ayarlamak isteyebilirsiniz. Otizmi önceden çocuklarınıza açıklayın ve onlara sabırlı ve çocuğa saygılı olmayı öğretin.
   • Çocuğun ebeveynlerini grup toplantılarını küçük ve sade tutmaya teşvik edin ve çocuğa ihtiyaç duyduklarında ara vermeleri için bol bol fırsat verin.

8. 

   Şefkatle yanıt verin erimeler. Otistik bir çocuk için bir erime ezici ve hatta korkutucu olabilir. Uyaranları azaltın ve çocuğu herhangi bir stresli durumdan uzaklaştırın. Çocuğun ebeveynlerine veya bakıcılarına yapabileceğiniz diğer bazı öneriler şunlardır:
   • Çocuğa derin nefes alma veya ona kadar sayma gibi bazı temel kendi kendini sakinleştirme becerilerini öğretmek.
   • Otistik çocukların öfke veya hayal kırıklığını uygun yollarla nasıl ifade edeceklerini öğrenmek için fazladan yardıma ihtiyaç duyabileceklerini unutmayın. Onlara uygun teknikler öğretmek, erimelerle daha iyi başa çıkmalarına yardımcı olabilir, aşırı uyarıldıklarının ve ara vermeleri gerektiğinin işaretlerini belirlemelerine yardımcı olabilir.
   • Merhamet göstererek. Korkunun neden olduğu bir erimeyi başından savmaktansa, öfke nöbeti başlatmak genellikle daha iyidir. Çocuğun, incindiklerinde yetişkinlerin onlara yardım edeceğini hissetmesi önemlidir.

9. 

   İyi davranışı modelleyin. Otistik bir çocuk "dediğimi yap, benim yaptığım gibi değil" anlamayacaktır. Ebeveynler ve bakıcı için, çocuğun sosyal durumlarda taklit edebileceği olumlu bir rol modeli sağlamak önemlidir. Çocuk sizi sabırla dinlediğinizi ve başkalarına saygılı davrandığınızı görürse, aynı şeyi yapmaya başlayacaktır.
   • Otistik çocuklar özellikle kendini kontrol etme, kendini sakinleştirme ve uygun sosyal etkileşimle mücadele edebilir. Ebeveynler ve bakıcılar için buna yardımcı olmanın bir yolu, ne yaptıklarını yüksek sesle açıklamaktır.
   • Örneğin, ebeveynleri ve bakıcıları "Şu anda biraz sinirli hissediyorum, bu yüzden kendimi durumdan çıkaracağım. Dışarı çıkıp birkaç derin nefes almaya gidiyorum. Sonra ben" demelerini teşvik edebilirsiniz. Hemen içeri gireceğim. "
   • Davranışı açıklamak, birçok otistik çocuğun belirli jestlerin anlamını veya neden belirli bir şekilde davrandığınızı anlamayacağını kabul eder. Onlara söylemelisin.
   • Çocuğun ebeveynlerini veya bakıcılarını, çocuğun sosyal bir durumu anlamalarını sağlamak için kurallar oluşturmasına yardımcı olmaya teşvik etmeye çalışın. Örneğin, ebeveynleri veya bakıcıları, "Merhaba dediğimde, elini uzatmalı ve" Merhaba, nasılsın? "Demelisin. Sonra elini sıkıp sorunuzu cevaplayacağım."
   • Ebeveynleri ve bakıcıları otistik yazarların ipuçlarını okumaya teşvik edin. İnternette birçok otistik blog yazarı var. Blogları aracılığıyla otistik insanlarla etkileşim kurma ve otistik çocukların başarılı olmasına yardımcı olma konusunda ipuçları paylaşıyorlar.

10. 

    Çocuğun özel ilgi alanlarını teşvik edin. Özel ilgi alanları stres sırasında başa çıkma mekanizması olarak hareket edebilir ve bir yetişkin olarak başarılı bir kariyere dönüşebilir. Onlarla tutkuları hakkında konuşarak zaman geçirin ve eğer onlara doğum günü hediyeleri verirseniz, ilgi alanlarıyla ilgili olanları seçmeye çalışın. Bu onların benlik saygısını ve sizinle olan ilişkilerini geliştirebilir.
    • Otistik bir çocuğun özel ilgi alanları onlar için çok önemlidir. Bu özel ilgi alanlarını çocuğa iletişim ve diğer sosyal becerileri öğretmek için kullanabilirsiniz.
    • Bir çocuğun özel ilgi alanlarından bahsetmek aynı zamanda onlara nasıl arkadaş edineceklerini ve diğer insanlarla nasıl etkileşim kuracaklarını öğretir.
    • Çocuğun özel ilgi alanlarına ilgi göstermek, onlara ulaşmanın ve onlarla bağlantı kurmanın önemli bir yoludur.
    • Örneğin, çocuğun trenlerle özel bir ilgisi varsa, sizinle paylaşmak istediklerini öğrendikleri trenler hakkında hangi yeni bilgileri sorun. Sorular sorun ve çocuğun söyledikleriyle meşgul olun.

Topluluk Soruları ve Cevapları

Otizmli bir çocuğun ebeveyni olarak nasıl yardımcı olabilirim?

Ran D.Anbar, MD, FAAP
Pediatrik Göğüs Hastalıkları Uzmanı ve Tıp Danışmanı Dr. Ran D.Anbar, pediatrik tıbbi bir danışmandır ve hem pediatrik pulmonoloji hem de genel pediatri alanında kurul sertifikasına sahiptir ve La Jolla, California ve Syracuse, New York'taki Center Point Medicine'de klinik hipnoz ve danışmanlık hizmetleri sunmaktadır. 30 yılı aşkın tıbbi eğitim ve uygulamayla Dr. Anbar, SUNY Upstate Tıp Üniversitesinde pediatri ve tıp profesörü ve pediatrik pulmonoloji direktörü olarak da görev yapmıştır. Dr. Anbar, Kaliforniya Üniversitesi, San Diego'dan Biyoloji ve Psikoloji alanında lisans derecesine ve Chicago Üniversitesi Pritzker Tıp Fakültesi'nden bir MD'ye sahiptir. Dr. Anbar, pediatrik asistanlığını ve pediatrik pulmoner burs eğitimini Massachusetts General Hospital ve Harvard Medical School'da tamamlamıştır ve aynı zamanda American Society of Clinical Hypnosis'in eski Başkanı, üyesi ve onaylı danışmanlarından biridir.

Pediatrik Göğüs Hastalıkları Uzmanı ve Tıbbi Danışman Çocuğunuzun teşhisi hakkında kendinizi eğitin ve çocuğunuza yardımcı olmak için neler yapabileceğiniz konusunda profesyonellerden öğrenin. Benzer sorunları olan çocukların ebeveynleri için bir destek grubu bulmak da çok yardımcı olabilir.

Uyarılar

• Hem çocuğun hem de ebeveynin rızası olmadan bir çocuğa asla terapi uygulamayın. Terapiyi doğru bir şekilde uygulamak için yeterli bilgiye sahip olmayabilirsiniz ve istemeden ebeveynlerin yaptığı işle çelişebilirsiniz.
• Sadece ebeveynlerin teşhis konusunda üzüldüğünü varsaymayın. Çocuklarına neler olduğunu bildiklerinde rahatlayabilirler!