İçerik

• Adımlar
• Topluluk Soruları ve Cevapları
• İpuçları

Diğer Bölümler

Dijital kameralar çağında, size "eski" 35 mm kameraların nasıl kullanılacağını öğretmek tuhaf görünebilir. Yine de, sanatsal (ve diğer) nedenlerle film çekmeyi seçen birçok insan var. Manzara fotoğrafçılığı dışında neredeyse her şey için dijital pazar payını tüketirken, harika 35 mm kamera donanımı hiç olmadığı kadar ucuz.

Orada daha pek çok kişi olabilir istemek film kameraları kullanmak ama onları korkutucu bulmak. Belki de birinin verdiği bir film kamerası edindiniz ve nasıl kullanılacağı hakkında hiçbir fikriniz yok. Bu kılavuz, modern bas-çek dijital fotoğraf makinelerinin sahip olmadığı veya otomatikleştirmediği film kameralarının bazı tuhaflıkları konusunda size yardımcı olacaktır.

Adımlar

Yöntem 1/2: Hazırlık

1. 

   
   
   Kameradaki bazı temel kontrolleri arayın. Tüm kameralarda bunların hepsi olmayacak ve hatta bazılarında bulunmayabilir, bu nedenle kameranızda olmayan bir şey açıklanırsa endişelenmeyin. Makalenin ilerleyen bölümlerinde bunlara değineceğiz, bu nedenle şimdi bunlara aşina olmanız iyi bir fikirdir.
   • 
     
     Enstantane hızlı arama deklanşör hızını, yani filmin ışığa maruz kalma süresini ayarlar. Daha modern (1960'lar ve sonrası) kameralar bunu 1/500, 1/250, 1/125 vb. Gibi düzenli artışlarla gösterecektir. Daha eski kameralar tuhaf ve görünüşte keyfi değerler kullanır.
   • Diyafram halkası lensin ön tarafına yakın küçük bir açıklık olan açıklığı kontrol eder. Bunlar genellikle standart artışlarla işaretlenir ve neredeyse tüm lenslerin ayarları f / 8 ve f / 11 olacaktır. Açıklık halkası genellikle lensin üzerindedir, ancak her zaman değil; Bazıları daha sonra (1980'ler ve sonrası) SLR'ler bunun örneğin kameranın kendisinden kontrol edilmesine izin verecektir. Bazı sistemlerde (Canon EOS gibi) hiç diyafram halkası yoktur.
     
     Daha büyük bir diyafram açıklığı (diyaframın boyutu odak uzunluğuna oran olarak ifade edildiğinden daha küçük sayı), daha kısa bir alan derinliği (yani odaktaki sahnenizin daha azı) ve filme daha fazla ışığın girmesi anlamına gelir. Daha küçük bir diyafram açıklığı filme daha az ışık girmesine izin verir ve daha fazla alan derinliği verir. Örneğin, 50 mm 8 fit (2,4 m) odaklanmış, f / 5,6 diyafram açıklığında, sahnenizin yaklaşık 6,5 ila 11 fit (2,0 ila 3,4 m) olan kısmı odakta olacaktır. F / 16 diyafram açıklığında, yaklaşık 4,5 ila 60 fit (1,4 ila 18,3 m) arasındaki kısım odakta olacaktır.
   • ISO kadranıASA olarak işaretlenmiş olabilecek, kameraya filminizin hızını söyler. Bu hiç bir kadran olmayabilir; bu bir dizi düğmeye basma olabilir. Her iki durumda da, farklı filmler farklı bir pozlama gerektireceğinden, otomatik pozlama mekanizmalarına sahip kameralar için bu gereklidir; Örneğin ISO 50 film, ISO 100 filmden iki kat daha uzun pozlama gerektirecektir.
     
     Bazı kameralarda bu gerekli değildir ve bazen mümkün bile değildir; daha yeni birçok kamera, film kartuşunun üzerindeki elektrik bağlantılarından film hızını okur. Kameranızın film haznesinin içinde elektrik kontakları varsa, bu DX özellikli bir kameradır. Bu genellikle "sadece işe yarar", bu yüzden bu konuda çok fazla endişelenmeyin.
   • Mod kadranı Fotoğraf makinenizde varsa çeşitli otomatik pozlama modlarını ayarlar. Bu, 80'lerin sonlarından itibaren tam otomatik elektronik SLR'lerde yaygındır. Ne yazık ki, tüm kameralar modlarına farklı şeyler diyor; örneğin, Nikon enstantane öncelikli "S" olarak adlandırır ve Canon açıklanamaz bir şekilde "Tv" olarak adlandırır. Bunu daha sonra inceleyeceğiz, ancak çoğu zaman "P" (otomatik program anlamına gelir) olarak tutmak istersiniz.
   • Odaklama halkası, objektifi konunuza olan uzaklığa odaklar. Bu genellikle hem fit hem de metre cinsinden mesafelere ve ayrıca bir ∞ işaretine (sonsuz bir mesafeye odaklanmak için) sahip olacaktır. Bazı kameralarda (Olympus Trip 35 gibi) bunun yerine odaklanma bölgeleri bulunur, bazen bu bölgelerin ne olduğunu gösteren sevimli küçük semboller bulunur.
   • Geri sarma serbest bırakma filminizi geri sarmanıza olanak tanır. Normalde, film çekerken bariz nedenlerden ötürü yalnızca ileri doğru hareket edebilecek ve geriye doğru hareket edemeyecek şekilde kilitlenir. Geri sarma serbest bırakma bu güvenlik mekanizmasının kilidini açar. Bu genellikle kameranın tabanında bulunan, gövdeye hafifçe gömülü olan küçük bir düğmedir, ancak bazı kameralarda tuhaftır ve başka yerlerde bulunur.
   • Geri sarma krank filminizi tekrar kutuya sarmanıza izin verir. Genellikle sol taraftadır ve çoğu zaman dönmeyi kolaylaştırmak için küçük bir açılır kapanır kolu vardır. Bazı motorlu kameralarda buna hiç sahip değildir ve bunun yerine filminizi tek başına geri sarmaya özen gösterir veya bunu yapmak için bir düğmeyi bulundurur.

2. 

   
   
   Pilinizi değiştirin kameranız varsa. Çoğu dijital kamera gibi özel piller kullanmadıklarından ve neredeyse sonsuza kadar dayandıklarından, şimdiye kadar yapılmış her 35 mm kamera için neredeyse tüm piller çok ucuza alınabilir; karşılayamazsın değil onları değiştir.
   
   Birkaç eski kamera, şu anda elde edilmesi çok zor olan ve yaygın olarak bulunan 1.5v PX625 pillerle başa çıkmak için voltaj düzenleme devreleri olmayan 1.35v PX-625 cıva piller bekleyecektir. Bunu deneyerek (bir film rulosu çekip pozunuzun çıkıp çıkmadığını kontrol edin ve buna göre telafi edin) veya # 675 pilini pil bölmesine takmak için bir parça tel kullanın.

3. 

   
   
   Henüz bir filmin yüklenmediğini kontrol edin. Yapması kolay bir hata: bir kamerayı tutmak, arkasını açmak ve önceden yüklenmiş bir filmi bulmak (ve sonuç olarak, filmin büyük bir bölümünü mahvetmek). Kamerayı açmayı deneyin; reddederse önce deklanşöre basın. Kameranızın sol tarafında bir geri sarma krank veya düğmesi varsa, döndüğünü göreceksiniz. (Geri sarma krank olmadan motorlu kameralarda bunun nasıl yapılacağı okuyucu için bir alıştırma olarak bırakılmıştır.)

4. 

   Filminizi yükleyin. 35 mm film kartuşlarının ışık geçirmez olması amaçlansa da, bunu doğrudan güneş ışığı altında yapmak yine de kötü bir fikirdir. İçeriye veya en azından gölgeye gidin. Endişelenmeniz gereken iki tür kamera vardır ve bunlardan yalnızca biri karşılaşmanız muhtemeldir:
   • Arka yükleme kameraları en kolay ve en yaygın olanlardır; film odasını ortaya çıkarmak için açılan menteşeli bir sırtı var. Bazen (özellikle SLR kameralarda), bunu geri sarma krankını yukarı kaldırarak yaparsınız. Diğer kameralar, belirlenmiş bir kol vasıtasıyla açılacaktır. Film kutusunu yuvasına (tipik olarak sol tarafta) yerleştirin ve film liderini dışarı çekin. Bazen lideri, sarma makarasındaki bir yuvaya kaydırmanız gerekir; diğerlerinde, ipucu renkli bir işaretle aynı hizaya gelene kadar lideri dışarı çekmeniz yeterlidir.
     
     Bunu yaptıktan sonra kameranın arkasını kapatın. Bazı kameralar otomatik olarak ilk kareye sarılır; aksi takdirde, özellikle hiçbir şeyin iki veya üç fotoğrafını çekin, kamerayı açın. 0'dan yukarıya doğru okuyan bir kare sayacınız varsa, kare sayacı 0'a ulaşana kadar devam edin. Birkaç eski kamera sayılır. aşağıve bu nedenle kare sayacını filminizin sahip olduğu poz sayısına manuel olarak ayarlamanız gerekecektir. Filmin düzgün şekilde yüklendiğini doğrulamak için daha önce verilen adımları kullanın.
   • Alttan yüklemeli kameralarİlk Leica, Zorki, Fed ve Zenit kameraları gibi, biraz daha az yaygındır ve aynı zamanda biraz daha zordur. Birincisi, daha uzun ve daha ince bir lidere sahip olması için filminizi fiziksel olarak kesmeniz gerekecek. Mark Tharp, prosedürü açıklayan mükemmel bir web sayfasına sahiptir.

5. 

   Film hızını ayarlayın. Genellikle bunu filminizle aynı şekilde ayarlamalısınız. Bazı kameralar, belirli bir miktarda sürekli olarak fazla veya az pozlama yapacaktır; bunu deneysel olarak belirlemek için bir slayt filmi çekin.

Yöntem 2/2: Çekim

Kameranız kurulduktan sonra büyük mavi odaya çıkıp harika fotoğraflar çekebilirsiniz. Bununla birlikte, eski kameralar, modern bir filmin veya dijital kameranın sizin için otomatik olarak işleyeceği şeylerin çoğunu (bazen tümünü) ayarlamanızı gerektirecektir.

1. 

   Çekiminize odaklanın. İlk önce bunu ayrıntılarıyla anlatacağız çünkü bazı eski SLR kameraların ölçüm yapmak için açıklıklarının durdurulması gerekiyor; bu vizörü çok daha karanlık hale getirir ve odakta olup olmadığınızı görmeyi zorlaştırır.
   • Otomatik odaklı kameralar1980'lerin ortalarından beri yaygın olan, en kolay olanlarıdır. Objektifte veya kamerada odaklanma halkanız yoksa veya manuel / otomatik odaklama anahtarınız yoksa, muhtemelen otomatik odaklamalı bir kameranız vardır. Odaklanmak için deklanşöre çok nazikçe yarım basın. Odak elde edildiğinde (genellikle vizördeki bazı göstergelerle veya muhtemelen can sıkıcı bir bip sesiyle), kamera çekim yapmaya hazırdır. Neyse ki, çoğu (muhtemelen tümü) otomatik odaklamalı kameraların otomatik pozlaması da vardır, bu da pozlamayı ayarlama ile ilgili bir sonraki adımı güvenle göz ardı edebileceğiniz anlamına gelir.
   • Manuel odaklamalı tek lensli refleks kameralar biraz daha tuhaf. SLR'ler, vizörü barındıran geniş merkezi "tümsekleri" ve beşli prizmaları (veya beşli aynaları) ile ayırt edilebilirler. Vizördeki görüntü netleşene kadar odaklama halkanızı çevirin. Manuel odaklamalı kameraların çoğu, mükemmel odakta olduğunuzu anlamanızı kolaylaştırmak için iki odaklama yardımına sahiptir. Bunlardan biri, tam ortada bulunan ve görüntüleri, görüntü odakta olduğunda hizalanan iki parçaya bölen bölünmüş bir ekrandır. Diğeri, bölünmüş ekranın dışındaki bir mikroprizma halkası, herhangi bir bulanıklığın, aksi halde olacağından çok daha belirgin olmasına neden olacaktır. Odaklanma elde edildiğinde çok azının vizörde odak doğrulama göstergesi olacaktır. Varsa bu odaklanma yardımcılarını kullanın.
   • Manuel odaklı telemetre kameraları neredeyse aynı derecede kolaydır. Birleştirilmiş telemetre kameraları, odaklama halkasını çevirdiğinizde biri hareket eden aynı konunun iki görüntüsünü vizörden gösterir. İki görüntü çakışıp birleştiğinde, görüntü odaktadır.
     
     Bazı eski telemetre kameralarında bu tür bir bağlantılı telemetre yoktur. Elinizdeki buysa, telemetre ile istenen mesafeyi bulun ve ardından bu değeri odaklama halkasına ayarlayın.
   • 1950'lerden bir vizör kamerası.]] Vizör kameraları Telemetre kameralarına çok benziyor, ancak konunuza olan mesafeyi bulmada çok az yardım sunuyor. Harici bir telemetre kullanın veya mesafeyi tahmin edin ve bunu odaklanma halkanıza ayarlayın.

2. 

   Pozlamanızı ayarlayın. Eski kameraların aptal ölçüm cihazları olduğunu unutmayın; sadece ekranın ortasındaki küçük bir alanı okurlar. Dolayısıyla, konunuz merkezin dışındaysa, kamerayı konuya doğrultun, ölçüm yapın ve ardından çekiminizi yeniden çerçevelendirin. İyi bir pozlama elde etmenin özellikleri kameradan kameraya farklılık gösterir:
   • Tam otomatik pozlama kameraları en kolay olanlardır. Fotoğraf makinenizde enstantane hızı ve diyafram açıklığı kontrolü yoksa, muhtemelen bu kameralardan biridir (çoğu kompakt fotoğraf makinesi gibi, özellikle Olympus Trip-35). Aksi takdirde, kameranın "Program" veya "Otomatik" modu olabilir; eğer öyleyse, kendinizi çok fazla güçlükten kurtarın ve kullanın. Örneğin modern Nikon ve Canon SLR'lerde "P" ye çevirmeniz gereken bir mod kadranı olacaktır. Seçeneğiniz varsa, ölçüm modunuzu "Matris", "Değerlendirmeli" veya benzeri olarak ayarlayın ve eğlenin.
   • Diyafram öncelikli otomatik pozlamaya sahip fotoğraf makineleri (Canon AV-1 gibi) bir diyafram ayarlamanıza ve ardından sizin için bir deklanşör hızı seçmenize olanak tanır. Bunların çoğunda, sahip olduğunuz ışık miktarına ve / veya gerekli alan derinliğine göre bir diyafram açıklığı ayarlayın ve bırakın gerisini kamera yapsın. Doğal olarak, kameranızın mevcut olduğundan daha hızlı veya daha yavaş bir deklanşör kullanmasını gerektirecek bir diyafram açıklığı seçmeyin.
     
     Koşullar izin veriyorsa (ve son derece sığ ya da çok derin bir alan derinliği istemiyorsanız), merceğinizi en geniş diyafram açıklığında çekmeyin ve f / 11'i geçince durdurmayın. Neredeyse tüm lensler tamamen açık olduklarından biraz daha keskin şekilde durdurulur ve tüm lensler küçük diyafram açıklıklarında kırınımla sınırlıdır.
   • Yukarıdakilerden ayrı bir kamera sınıfı olması gerekmeyen enstantane öncelikli otomatik pozlamaya sahip kameralar, bir enstantane hızı seçmenize izin verecek ve ardından otomatik olarak bir diyafram açıklığı ayarlayacaktır. Sahip olduğunuz ışık miktarına ve hareketi dondurmak (veya bulanıklaştırmak) isteyip istemediğinize göre bir deklanşör hızı seçin.
     Tabii ki, lensinizin aslında deklanşör hızına uyacak kadar geniş bir diyafram açıklığına sahip olmasını sağlayacak kadar uzun, ancak lensinizin bir diyafram açıklığına sahip olmasını sağlayacak kadar hızlı olması gerekir. küçük yeter (ve böylece kamerayı elinizde tutabilmeniz için, yaptığınız şey buysa ve olmalısınız).
   • , çok tipik bir tam manuel SLR fotoğraf makinesi.]] Tamamen manuel kameralar hem diyafram açıklığını hem de deklanşör hızını kendiniz ayarlamanızı gerektirir. Bunların çoğunun vizörde aşırı veya az pozlamayı gösteren bir eşleştirme iğnesi ölçer olacaktır; iğne orta işaretin üzerine çıkarsa, fotoğrafınız fazla pozlanır ve altına giderse az pozlanır. Normalde deklanşöre yarım basarak ölçüm yaparsınız; Praktica L serisi gövdeler gibi bazı kameralar, bunu yapmak için özel bir ölçüm anahtarına sahip olacaktır (bu da lensi durdurur). Sahnenizin gereksinimlerine bağlı olarak diyafram açıklığınızı, deklanşör hızınızı veya her ikisini birden, iğne yarı yol işaretine az çok oturana kadar ayarlayın. Negatif film çekiyorsanız (dia film yerine), iğnenin yarı-yol işaretinin biraz üzerine çıkması biraz zarar vermez; Negatif film, aşırı pozlamaya karşı büyük bir toleransa sahiptir.
     
     Vizörde bir ölçüm cihazınız yoksa, bir poz tablosu, bir tane hafızanız veya harici bir ışık ölçer kullanın - en iyi tür dijital kameradır; eskimiş bir kompakt olanı iyidir ancak vizörde pozlama okumasını göstermesini isteyeceksiniz. (Diyafram açıklığı ve deklanşör hızında ofset ayarlamaları yapabileceğinizi unutmayın). Veya Android için Photography Assistant gibi bir akıllı telefon için ücretsiz bir ışık ölçüm programını deneyin.

3. 

   Çekiminizi çerçeveleyin ve çekin. Bir fotoğraf oluşturmanın sanatsal unsurları bu makalenin kapsamı dışındadır, ancak Nasıl Daha İyi Fotoğraflar Çekilir ve Fotoğraf Becerilerinizi Nasıl Geliştirirsiniz konusunda bazı yararlı ipuçları bulacaksınız.

4. 

   Rulonun sonuna gelene kadar ateş edin. Kamera açmayı reddettiğinde (otomatik sarıcılı kameralar için) ya da filmi sarmak çok zor olduğunda (bu sizseniz, zorlama). 24 veya 36 poz (veya filminizde ne kadar çok poz varsa) kullanmanız zorunlu değildir; bazı kameralar, derecelendirilmiş sayının üzerinde fazladan 4 kareye kadar sağmanıza izin verir. Oraya vardığınızda filmi geri sarmanız gerekecek. Bazı motorlu kameralar, rulonun sonuna gelir gelmez bunu otomatik olarak yapar; motorlu diğer bazılarında geri sarma düğmesi bulunur. Yoksa endişelenmeyin. Geri sarma serbest bırakma düğmesine basın. Şimdi geri sarma krankınızı krank üzerinde gösterilen yönde (genellikle saat yönünde) çevirin. Filmin sonuna doğru krankın sertleştiğini ve ardından döndürmenin çok kolay hale geldiğini fark edeceksiniz. Buna vurduğunuzda, sarmayı bırakın ve arkayı açın.

5. 

   Filminizi geliştirin. Negatif film çekiyorsanız, neyse ki bunu neredeyse her yerde yapabilirsiniz. Slayt film ve geleneksel siyah-beyaz film çok farklı süreçler gerektirir; Filminizi sizin için geliştirecek birini bulma konusunda yardıma ihtiyacınız varsa yerel bir kamera mağazasına danışın. Doğru sarf malzemeleriyle evde de film geliştirebilirsiniz.

6. 

   Filminizi pozlama sorunları için kontrol edin. Belirgin az ve fazla pozu arayın. Tüm filmler, yetersiz pozlandıklarında korkunç ve karanlık görünme eğilimindedir; slayt filmler, aşırı pozlandığında neredeyse dijital fotoğraf makineleri kadar hızlı bir şekilde parlak noktaları patlatır. Bu şeyler kötü tekniği göstermiyorsa (sahnenizin yanlış kısmında ölçüm yapmak gibi), ölçüm cihazınızın yanlış veya deklanşörünüzün yanlış olduğu anlamına gelir. ISO hızınızı daha önce açıklandığı gibi manuel olarak ayarlayın. Örneğin, ISO 400 film üzerinde az pozlama yapıyorsanız, ISO kadranını 200'e ayarlayın.

7. 

   Bir film rulosu daha yapıştırın ve biraz daha çekin. Pratik yapmak mükemmelleştirir. Dışarı çıkın ve çekebileceğiniz kadar çok fotoğraf çekin. Ve sonuçlarınızı dünyaya göstermeyi unutmayın.

Topluluk Soruları ve Cevapları

Bir APS kamerada 35 mm film kullanabilir misiniz?

Bu cevap, doğruluk ve kapsamlılık açısından onaylayan eğitimli araştırmacı ekibimiz tarafından yazılmıştır.

Ne yazık ki hayır. APS kameralar, özel bir kartuş içinde gelen belirli bir film türü gerektirir. 35 mm film bir APS kameraya sığmayacaktır.

35mm film neden bu kadar popüler?

Bu cevap, doğruluk ve kapsamlılık açısından onaylayan eğitimli araştırmacı ekibimiz tarafından yazılmıştır.

Çoğu, nostalji faktörüdür. Birçok fotoğrafçı ve film yapımcısı, 35 mm filmin klasik görünümünü ve hissini sever ve özellikle dijital film ve fotoğrafçılığa kıyasla, çalışmanın zorlu ve ödüllendirici bir araç olduğunu düşünür. Yine de bu tamamen kişisel bir tercih meselesi!

Tek kullanımlık kameralar 35 mm mi?

Bu cevap, doğruluk ve kapsamlılık açısından onaylayan eğitimli araştırmacı ekibimiz tarafından yazılmıştır.

Evet, birçok tek kullanımlık kamera 35 mm film kullanır. Ancak bu hepsi için geçerli değil. Örneğin, bazı tek kullanımlık kameralar bunun yerine bir APS kartuşu kullanır.

35 mm filmimi hangi ISO'da satın almalıyım? Bana ne kadar düşükse o kadar iyi söylendi.

ISO ne kadar düşükse, fotoğraf o kadar az grenli olur. Ancak ISO ne kadar düşükse, doğru pozlanmış bir fotoğraf yapmak için o kadar fazla ışığa ihtiyacınız olur. Dış mekan fotoğrafları için daha düşük ISO filmi kullanılır çünkü daha fazla ışık vardır. Daha az ışık olduğundan daha karanlık yerlerde daha yüksek ISO filmi kullanılır. Yani her şey neyin fotoğrafını çektiğinize ve aydınlatmanın nasıl olduğuna bağlı.

Diana mini kameram var. Ara sıra, çekimler arasında filmi kameraya sarmayı unuttuğumu düşünüyorum. Fotoğraflarıma ne olacak?

Kasıtlı görünebilecek ve resimlerinizin gerçekten harika görünmesini sağlayacak şekilde iki kez pozlayacaklar.

Resimleri çevrimiçi yükleyebilir misin?

Evet, ancak negatifleri taramanız ve önce sabit sürücünüze kaydetmeniz gerekir.

36 pozlu filmi her koyduğumda kameram onu ​​21'de durduruyor. Bu neden oluyor olabilir?

Kullandığım bazı düşük uçlu bas-çek kameralar 36 pozlama filmini desteklemiyor, ancak çoğu zaman kamera sayıları saymadan filmin geri kalanını kullanmanıza izin veriyor. Her bir kameranın pozları saymak için biraz farklı yöntemleri olduğundan, kameranın kullanım kılavuzunu kontrol etmek en iyisidir.

Kompakt bir fotoğraf makinesinde 24 pozlu film gerektiğini söyleyen 36 pozlu bir film kullanabilir miyim?

Genellikle evet. Kameranın kullanım kılavuzunu kontrol etmeniz gerekiyor, ancak özellikle filmi kompakt kameranıza kendiniz sarıyorsanız, 36 pozlama filmi kullanabilmeniz gerekir. Tek dezavantajı, 24'e ulaştığınızda kameranın pozlarınızı saymayı bırakması olacaktır.

Pili ne zaman değiştirmem gerektiğini nasıl anlarım ve bunu nasıl yaparım?

Bazı kameralarda pil zayıfladığında gösterilecek bir pil uyarı ışığı veya bir seviye göstergesi bulunur. Motorlu sarıcıya sahip kameralar için, sarma sırasında sargı sesi yavaşlar veya hiç rüzgar olmaz. Flaşlı fotoğraf makinelerinin flaşı şarj etmesi uzun zaman alır veya flaşı hiç şarj etmezler. Bu özelliklerin hiçbirine sahip olmayan kameralar için, şüpheniz varsa pili değiştirmek en iyisidir, çünkü bu sizi muhtemelen film israfından ve geliştirme maliyetlerinden kurtaracaktır. Pilin değiştirilmesi genellikle kameranın önünde, yanında veya altında veya hatta bazen bir yerlerde film kapısının arkasında bulunan küçük bir kapı vasıtasıyla yapılır. Bu kapının üzerinde veya yanında genellikle bir pil sembolü veya metni bulunur.

• 
  
  Kompakt fotoğraf makinem neden 36 exp film yüklemiyor? Cevap

İpuçları

• Tripod kullanmıyorsanız, lensinizin odak uzaklığının tersine göre çok daha yavaş deklanşör hızları kullanmaktan kaçının. Örneğin, 50 mm'lik bir lensiniz varsa, gerçekten kaçınamadığınız sürece 1/50 saniyeden daha yavaş bir deklanşör hızı kullanmamaya çalışın.
• Hiçbir şeyi zorlamayın. Bir şey hareket etmiyorsa, bir şeyi yanlış yapıyor olabilirsiniz veya bir şeyin tamire ihtiyacı olabilir; bu, sıkışan şeyi kırarak sorunu ağırlaştırmazsanız çok daha ucuz ve daha kolay olacaktır. Örneğin, çoğu panjurun hızı, panjurlar kaldırılıncaya kadar ayarlanmamalıdır - genellikle panjur kamera gövdesine monte edilmişse filmi ilerleterek veya gövdeye mekanik bir bağlantı olmadan lensin içine monte edilmişse bir kaldıraçla bir körükte olduğu gibi.
• Burada açıklanmayan tuhaflıkları olan şüphesiz tuhaf kameralar var. Neyse ki, Michael Butkus’un kamera kılavuzları arşivinde çok sayıda eski fotoğraf makinesinin kılavuzlarını bulabilirsiniz. Eski kameraları iyi tuğla ve harç fotoğraf makinesi dükkanlarında nasıl kullanacağını bilen insanlar da bulabilirsiniz, bu da makulse, işaretlerini ödemeye değer kılar.