İçerik

• aşamaları
• Bölüm 1 Planlama
• Bölüm 2 Kültür

Bu yazıda: PlanningCulture9 Referanslar

Balık avlama, avlanma, toplanma veya geçimlik tarım yoluyla, erkekler başından beri kendilerini beslemeyi başardılar. Bugün, büyük ölçekli gıda üretimi ile birlikte, bahçecilik genellikle bir hobiden başka bir şey değildir. Ancak kendi yemeğinizi yetiştirirseniz, size daha fazla güvenlik sağlayabilir, sağlığınızı iyileştirebilir ve size zevk verebilir. Gıda üretiminin ayrıntıları sahip olduğunuz özel koşullara bağlı olduğundan, başlamanız için genel bir fikir.

aşamaları

Bölüm 1 Planlama

1. 
   

   
   Bölgenizde hangi bitkileri yetiştirebileceğinizi belirleyin. Dikkate alınması gereken açık faktörler iklim, toprak kalitesi, yağış ve uygun alandır. İkliminizde neyin iyi büyüdüğünü öğrenmenin hızlı ve eğlenceli bir yolu, bölgedeki bir çiftliği veya bahçeyi ziyaret etmektir. İşte deneyimli bahçıvanlara sorular sorabileceğiniz veya kendi araştırmanızı yapan bazı şeyler.
   • İklim Kuzey Avrupa ve Afrika gibi bazı bölgelerde vejetatif dönem çok kısa. Bu, kış için hasat edip saklayabileceğiniz hızlı büyüyen bitkilerin yetiştirilmesi demektir. Diğer bölgelerde tüm yıl sıcaktır, böylece her an taze sebzeler ve tahıllar toplanabilir.
   • Toprak. Sahip olduğunuz toprağın türüne bağlı olarak, geniş bir alanda bol miktarda hasat veya küçük bir alanda zayıf bir mahsul bekleyebilirsiniz. En iyisi, bölgenizde yetişen bir bitkinin ana mahsulünü dikmek ve daha fazla gübre ve emek gerektiren "lüks" yiyecekler yetiştirmek için bıraktığınız alanı kullanmaktır.
   • yağış. Yeterli su almazsa hiçbir bitki yetişmez, bu nedenle çoğu bitki sulama veya yağmurdan elde edilen büyük miktarda su gerektirir. Bölgenizdeki normal ortalama yağışların yanı sıra tesislerinizi seçerken dirrigasyon imkanı da göz önünde bulundurun. Kuru bir alanda yaşıyorsanız yağmur suyunu almalısınız.
   • Uzay. Çok fazla odanız varsa, geleneksel yöntemlerle bol miktarda yiyecek yetiştirebilirsiniz, ancak sınırlı alanınız varsa, hidroponik, bahçe vb. Gibi diğer yöntemleri de dikkate almanız gerekebilir. saksılar, çiçekçilik ve dikey bahçecilik.

2. 
   

   
   
   
   Bitkisel bir dönemin seyrini anlayın. Yiyecek yetiştirmek için birkaç tohum ekmek ve hasat için beklemek yeterli değildir. Aşağıdaki "büyüyen" bölümde, bir bitki türünün benzersiz bir ürününü büyütmek için tipik adımlar bulacaksınız. Her farklı mahsulü hemen hemen aynı şekilde hazırlamak zorunda kalacaksınız, ancak toprağı ekime hazırladığınızda, aynı anda istediğiniz kadar farklı mahsul ekebilirsiniz.

3. 
   

   
   Farklı yemek kültürü türlerini tanıma. Genellikle süpermarkette gördüğümüz sebzeleri bahçedeki sebzeler olarak görüyoruz ve bu kısmen doğru, ancak kendi yemeğinizi gerçekten yetiştirmek için tüm diyetinizi hesaba katmanız gerekiyor. İşte, büyümeye çalışmanız gereken gıda türlerinin genel bir listesi.
   • Sebze. Bu baklagiller, yapraklı sebzeler, kök sebzeler, mısır (bir mısır gevreği, daha sonra geri döneceğiz) ve kabak, salatalık, kavun ve balkabağı gibi sebzeleri içerir. Bu sebzeler, aşağıdakiler de dahil olmak üzere, çok miktarda temel besin ve vitamin sağlar:
     • proteinler - baklagiller iyi bir protein kaynağıdır,
     • karbonhidratlar - patatesler ve pancarlar iyi bir kompleks karbonhidrat ve mineral kaynağıdır,
     • vitaminler ve mineraller - lahana ve marul gibi yapraklı sebzelerin yanı sıra salatalık ve kabak gibi sebzeler gibi birçok temel vitamin ve mineral için iyi bir kaynaktır.
   • Meyveler. Çoğu kişi meyvelerin iyi bir C vitamini kaynağı olduğunu düşünür, ancak aynı zamanda da zevkinize birçok farklı tatlar sunarken beslenmenize başka birçok vitamin ve mineral ekler. Meyveler ayrıca kavanozlarda saklanabilir veya kurutulabilir, böylece saklamak için fazla olanları soğutmanız gerekmez.
   • Tahıllar. Hububat yetiştirmek çoğu insanın kendi yemeğini büyütmek için düşündüğü şey değildir, ancak hububatlar çoğu diyette temel gıdalardır. Karbonhidrat ve lif doludurlar ve uzun süre kolayca saklanabilirler. Günümüzde hala birçok antik uygarlıkta ve bazı ülkelerde, tahıllar vardı ve hala nüfusun ana gıdalarıydı. Bu yiyecek kategorisinde aşağıdakileri bulacaksınız.
     • Mısır - genellikle yemekle birlikte bir sebze olarak yenen mısır, aynı zamanda depolanabilen çok yönlü bir tahıldır. Olgunluğa ulaşan iyi çeşitler, ekmek yapmak ya da koyulaştırmak için kullanabileceğiniz unları yapmak için kulaklarında, tahıllarda (tam tahıllar kulaktan çıkarılır) veya öğütülerek toplanabilir ve saklanabilir. Günlerin yeterince uzun olduğu enlemlerde yaşayan insanlar için, mısır, gıda bitkileri için yetiştirilmesi en kolay tahıl olabilir. Dondurmak, mısırı kış için tutmanın en kolay yoludur.
     • Buğday - çoğu insan buğdayı bilir, bu da bize ekmekten keklere ve hamur işlerine kadar her şeyi yapmak için fırınlamada kullandığımız unun çoğunu verir. Buğday hasattan sonra iyi durumdadır, ancak hasatın kendisi mısırdan daha zahmetlidir, çünkü genel olarak bütün bitkinin kesilmesi, kasnakların (birkaç sap demeti) yapılması, buğdayın düşmesi için dövülmesi gerekir tohumlar daha sonra ince bir toz (un) elde etmek için öğütürler.
     • Yulaf ezmesi - bir başka tahıl, insan tüketimi için, buğday veya mısırdan daha fazla muamele görür ve hasat için gereken işçilik, buğday hasat için gerekli olana eşittir. Bununla birlikte, Yulaf, kolayca büyüdüğü bazı bölgelerde bir olasılık olabilir.
     • Pirinç - nemli alanlarda, sık sık su baskınlarına veya taşmalara bağlı olarak, pirinç bariz seçimdir. Pirinç genellikle su altında kalan topraklarda sığ su altında yetiştirilir ve az veya çok buğday benzeri hasat edilir.
     • Arpa ve çavdar gibi diğer tahıllar, buğday ve lavoine benzer.

4. 
   

   
   
   
   Bölgenize uygun bitki ve çeşitleri seçin. Bu makaledeki göstergeler gereksinimlerinize göre size doğru ve eksiksiz bilgi vermek için yeterli değildir. Bunun yerine, Amerika Birleşik Devletleri Tarım Bakanlığı (USDA) standartlarının yetişme alanlarına dayanarak zorlu bölge haritası üzerindeki farklı bitkilerin temel ihtiyaçlarına bakacağız. Bölgenizdeki enlem ve irtifaları karşılaştırarak kullanabilirsiniz.
   • Fasulye, bezelye ve diğer baklagiller. Bu don riski geçtikten ve bir ürün üretmek için yetmiş beş ila doksan gün geçtikten sonra ekilir. Bitkiler muhafaza edildiği sürece, üretim sonbaharda donmaya kadar uzatılabilir.
   • Su kabakları. Bu bitkiler arasında kabak, kavun ve balkabağı vardır. Son planlanan don geçtikten sonra ekilir ve hasat edebileceğiniz meyvelerin üretilmesi için kırk beş gün (salatalık) ile yüz otuz gün (kabak) arasında sürebilir.
   • Domates. Bu meyveler (genellikle sebzeler olarak kabul edilir), donma riski geçtikten sonra ılık tuttuğunuz ve toprağa ekildiğiniz saksılara ekilebilir. Bu bitkiler, büyüme mevsimi boyunca meyve üretmeye devam eder.
   • Tahıllar. Tahılların vejetatif dönemleri çok farklıdır.Ayrıca kış çeşitleri ve yaz çeşitleri vardır. Genel olarak, mısır ve yaz buğdayı gibi yazlık tahıllar, birkaç haftadan daha uzun bir süre boyunca negatif sıcaklıkların beklenmemesi ve olgunluğa ulaşması için yüz on on gün ve daha sonra otuz ila altmış gün sürmesi için kış sonuna doğru ekilir. Tahılların toplanması ve depolanması için yeterince kuruması.
   • Meyve bahçesi Elma, armut, erik ve şeftali çoğu yerde meyve bahçesi olarak kabul edilir ve her yıl ekilmesine gerek yoktur. Bu meyveleri üreten ağaçların budanması ve bakımı gerekir ve mütevazı bir ilk hasatın üretilmesi genellikle iki ila üç yıl sürer. Ağaçlar meyve vermeye başladığında, hasat her yıl artar ve olgunlaştığında ve köklendiklerinde, tek bir ağaç her yıl bol miktarda meyve üretebilir.

5. 
   

   
   Yiyecek üretmek için kullanmayı planladığınız toprak için bir "kültür planı" geliştirin. Planlamanızda yabani hayvanların girmesi (kapıların veya diğer kalıcı önlemlerin alınması gerekebilir), güneş ışığına maruz kalma (bazı bitkiler diğerlerinden daha fazla güneş gerektirebilir) gibi belirli unsurları dikkate almanız gerekecektir. hasat) ve topografyada (çok dik bir arazide çiftçilik yapmak çok zor olabilir).
   • Arazinizde yetişmeye çalışabileceğiniz tüm olası bitkilerin bir listesini yapın. Yukarıda tartışılan beslenme ihtiyaçlarını karşılamak için mümkün olduğunca çeşitli bir liste yapmaya çalışın. Bölgenizdeki diğer insanların başarı oranlarını öğrenerek veya tohumlarınızı satın aldığınız kaynaktan elde ettiğiniz bilgileri kullanarak toplam mahsul verimini tahmin edebilirsiniz. Listenizi ve daha önce başlattığınız ekim planını izleyerek ne kadar tohum ihtiyacınız olacağını hesaplamanız gerekir. Bol miktarda odanız varsa, ne yaptığınız konusunda uzmanlaşmayı beklerken, zayıf hasatları telafi etmek için ekstra tohumlar ekin.
   • Çok fazla alanınız yoksa, toprağı mümkün olduğu kadar verimli kullanmayı planlayın. Çok soğuk alanlar dışında, yaz, sonbahar, kış ve yaz bitkilerini yetiştirebilmeli ve hasat edebilmelisiniz. Bu, tüm yıl boyunca taze ürünler yemenizi sağlayacaktır. Pancar, havuç, karnabahar, sebzeli bezelye, lahana, soğan, şalgam, lahana, kahverengi hardal ve diğer pek çok sebze, toprak donmadığı sürece soğuk havalarda yetişmeyi tercih eder. . Ayrıca, kış bitkileri böcek saldırılarına daha az eğilimlidir. Çok az yeriniz varsa, alternatifleri deneyin (bkz. "İpuçları" bölümü).

6. 
   

   
   Depolama yönteminizi planlayın. Tahıl yetiştirmeyi planlıyorsanız, tahılın kuru ve böceklerden ve haşerelere karşı güvende olacağı ahırlara ihtiyacınız var. Tükettiğiniz tüm yiyecekleri üretmek niyetindeyseniz, büyük olasılıkla depolama ve muhafaza yöntemlerinin bir kombinasyonunun yararlı olduğunu göreceksiniz. Yukarıdaki adımlar, bu yöntemlerin bazılarına değinmekle birlikte, devam etmek için, normal gıdaları koruma yöntemleridir.
   • Kurutma: Bu meyve ve bazı sebzeleri korumak için kullanışlı bir yoldur. Çoğu ılık ve kuru iklimlerde, kurutma karmaşık araçlara gerek kalmadan yapılabilir.
   • Sıkışma: kapları gerektirir (zamanla bozulabilen kapaklar dışında tekrar kullanılabilir), ancak iyi hazırlık, pişirme ekipmanları ve becerileri gerektirir. Salamura bu makalede bir kavanoz yöntemi olarak kabul edilir, ancak bu mutlaka böyle bir şey değildir.
   • Dondurma: tekrar, dondurucu ve uygun kapların yanı sıra küçük bir hazırlık ve pişirme de yapılır.
   • Samanda depolama: bu yöntemden henüz bahsedilmedi. Patates, rutabagas, pancar ve diğerleri gibi kök sebzeleri korumak için kullanılır. Sebzeleri soğuk ve kuru bir yerde saman yatağına koyarız.
   • Yerde koruma: Birçok kök sebze ve Brassica ekinleri (örneğin şalgam ve lahana gibi) kış için toprağa bırakılabilir. Çoğu durumda, toprağın donmasını önlemek önemlidir. Kışları ılık geçen bölgelerde kışlık bir örtü yeterli olabilir. Soğuk iklimlerde, 30 cm'ye kadar malç tabakası ve plastik bir branda gerektirebilir. Bu depolama yöntemi, yerden tasarruf etmenin ve taze sebzeleri korumanın etkili bir yoludur.

7. 
   

   
   Bu aktivitenin faydalarını maliyetlere göre belirleyin. Başlangıçta ekipmanınız yoksa, başlamak için önemli miktarda para harcayacaksınız. Bahçecilik yapmak için düzenli olarak çalışmayı bırakırsanız, size daha fazla mal olacak bu üretime çok miktarda yatırım yapacaksınız. Bu aktiviteye çok fazla zaman ve para yatırmadan önce, bölgenizdeki büyüme koşullarını, satın alabileceğiniz bitkileri ve bu yoğun çabalara devam etme yeteneğinizi araştırın. Bunun avantajı, kullanmayı tercih ettiğiniz ürünler dışında, herbisitler, böcek ilaçları ve diğer kirleticiler hakkında endişelenmeden ürünleri tadabilmeniz olacaktır.

8. 
   

   
   Projeyi aşamalar halinde başlatın. Çok fazla toprağa ve yeterli donanıma sahipseniz, oldukça geniş bir ölçekte başlayabilirsiniz, ancak yeterli bilgi ve deneyime sahip değilseniz, seçtiğiniz bitkilerin toprağınıza adapte olacağı gerçeğine bahse gireceksiniz. İklimlendirme Bitkilerin seçimi ve ne zaman ekeceğine ilişkin özel bilgiler almak için bölgenizdeki insanlarla konuşmanız önerilir, ancak bu mümkün değilse, bitki test bitkilerinin iyi üretilip üretilmediklerini görmek için ilk yıl. Bekleyebileceğiniz toplam üretim hakkında bir fikir edinmek ve kademeli olarak bir özerklik durumuna geçmek için, ihtiyacınız olan yiyeceğin belirli bir yüzdesini üretmeye çalışan küçük bir ölçekte başlayın.

Bölüm 2 Kültür

1. 
   

   
   Dünyayı sürükle. Eğer toprak zaten ekilmişse, bu sadece toprağı cüret etmek ve devretmek ve önceki mahsulün bitki veya bitki kalıntılarını örtmekle ilgilidir. Arazi, sağım hayvanı veya traktör tarafından çekilen bir pulluk kullanılarak sürülür. Küçük bir alanda, "dümen" adı verilen küçük kendinden tahrikli bir makine de kullanabilirsiniz. Küçük bir komplo ve ekonomik sınırlarınız varsa, bir kazma, kürek ve çapa kullanmanız gerekebilir. Araziyi bir çok insana sürdürebilirsin. Çiftçilik yapmadan önce büyük taşları, kökleri, dalları, kalın bitki örtüsünü ve diğer kalıntıları çıkarın.

2. 
   

   
   Satırları oluştur. Modern tarım ekipmanlarında, bu işlem ekilen mahsulün türüne bağlıdır ve no-till mahsulü bu adımı tamamen atlar ve bir sonraki adıma geçer. Burada, bu tür malzeme veya uzmanlığa sahip olmayan bir kişi tarafından kullanılacak olan genel yöntemi görüyoruz. Uygulama yapmayı planladığınız alanı tasfiye edin ve arsanın bir ucundan diğerine hafifçe yükseltilmiş bir toprak hattı oluşturmak için bir çapa veya pulluk kullanın. Ardından, seçtiğiniz aletle bir oluk açın (yere hafifçe kazılan bir çizgi).

3. 
   

   
   Tohumları, ektiğiniz çeşitlilik için tavsiye edilen derinlikte karıklara koyun. Bu derinlik seçtiğiniz bitkilere bağlı olarak değişebilir. Genelde baklagiller (bakla ve bezelye) ve kavun, kabak ve salatalık gibi sulu meyveler 2 ila 2.5 cm derinlikte dikilirken mısır ve patates ekilebilir. 6 ila 9 cm derinlikte. Tohumları karıklara koyulduktan sonra, üzerlerini örtün ve toprağı hafifçe bastırın, böylece örtülü tohumlarla karık o kadar çabuk kurumaz. Dikmek istediğiniz satır sayısını alana kadar bu işleme devam edin.
   • Ayrıca tohumları içeride (örneğin bir serada) ekebilir ve daha sonra ekilebilirsiniz.

4. 
   

   
   Toprak yağmura ya da yabani otlara bağlı olarak sıkıştığında bitkileri koruyun, sorun olmaya başlayın. Bitkilerinizi sıralar halinde büyütdüğünüz için, elle bakım yaparsanız sıralar arasındaki koridorlarda yürüyebilirsiniz. Köklerin kendilerine zarar vermeden, köklerin etrafındaki toprağı gevşetmelisiniz. İstenmeyen yabani otları ve bitkileri azaltmak veya yok etmek için malç yapabilirsiniz.

5. 
   

   
   Bitkilerinize zarar verebilecek böcek ve hayvanlara dikkat edin. Yenen yaprakları görüyorsanız, neyin yaptığını belirlemeniz gerekir. Pek çok hayvan, hassas bitkileri bahçedeki yabani bitkilerden daha iştah açıcı bulur, bu nedenle bitkilerinizi bu hayvanlardan korumanız gerekir, ancak böcek yetiştiriciliği söz konusu olduğunda, böcekler çok daha problemlidir. Gördüğünüz gibi onları kolayca çıkararak ve öldürerek böcek hasarını en aza indirebilirsiniz, ancak ciddi problemler için kontrol yöntemlerini kullanmanız gerekebilir. kimyasal veya biyolojik (korunacak bitkilerin yakınlarına ekilen böcekleri uzaklaştıran bitkiler gibi).

6. 
   

   
   Toplama. Ürünlerinizi ne zaman hasat edebileceğinizi bilmek için bir minimum bilgiye ihtiyacınız olacak. Pek çok yaygın bahçe sebzesi olgunlaştıkça hasat edilir ve eğer iyi bakılırsa büyüme mevsimi boyunca üretimlerine devam eder. Tahıllara gelince, en sık bitki üzerinde tamamen olgunlaştığında ve kuruduğunda toplanırlar. Hasat çok iştir ve tecrübe kazandıktan sonra, hasatı yönetmek için bazı bitkilerin üretimini azaltmak zorunda olduğunuzu fark edersiniz.

7. 
   

   
   Ürünleri sakla. Yaygın sebzeler için, yetişmedikleri süre boyunca onları saklamak için birkaç seçeneğiniz vardır. Havuç, şalgam ve diğer kök sebzeler, buzdolabında veya mahzende saklanırsa kışın geç saatlere kadar saklanabilir. Kurutma, etlerin, meyvelerin ve sebzelerin uzun süreli korunması için bir seçenektir ve baklagiller gibi tohumlu sebzeler için mükemmel sonuçlar verir. Etli meyveler ve meyveler için mahsulünüzü kavanozlara koyabilir veya dondurabilirsiniz. Sebzeleri uzun süreli kullanım için dondurursanız, elektrikli süpürge en iyi sonucu verir.