Kedinizin Kokusunu Almanın 4 Yolu - Ansiklopedi

Kedinizi Nasıl Vermifuge Edersiniz - Ansiklopedi

İçerik

Adımlar
Gerekli malzemeler

Kediler birkaç tür solucan tarafından enfekte olabilir, ancak en yaygın dört tanesi nematodlar (yuvarlak kurtlar), kancalı kurtlar (sararmanın nedeni), sestodlar (tenyalar) ve kalp parazitleridir. Bazı solucanlar sadece kedi için değil, aynı zamanda insanlar (zoonozlar söz konusu olduğunda) ve diğer evcil hayvanlar için de tehlikelidir. Bu nedenle, yavruları, yakın zamanda evlat edinilen kedileri ve semptomları olan hayvanları yok etmek gerekir. Ayrıca koruyucu ve kontrol tedbirleri konusunda veteriner hekim ile konuşmak gerekir. Bilin Ne zaman bir kediyi kurcalamak kadar önemlidir yol böyle yaparak.

Adımlar

Yöntem 1/4: Sorunu Teşhis Etme

En açık istila belirtisi solucanın kendisidir, bu nedenle hayvanın dışkısını inceleyin. Sepet genellikle parçalara ayrılır ve dışkı ile birlikte ayrılır. Bu tür parçalar pirinç tanelerine çok benzer ve hatta hareket edebilir.
- Hayvan ishal belirtileri gösteriyor mu? Bu duruma, bağırsak kurtları da dahil olmak üzere çeşitli nedenler neden olabilir. İstila seviyesine bağlı olarak, kedi tahriş nedeniyle kan bile salabilir.
- Veterinerin solucanları incelemesi için plastik bir torba alın ve dışkıyı toplayın.
Hayvan kusuyor mu? Nematodlar bu belirtiye neden olabilir. Çoğu zaman, yavru kedi yetişkin bir spagetti benzeri solucanı kusabilir. Ek olarak kusma da kalp parazitlerinin bir semptomudur. Tıpkı dışkı gibi, solucanları plastik bir torba ile toplamanız gerekir, çünkü veteriner içeriği diğer koşullar için analiz edecektir. Bununla birlikte, kusmanın otomatik bir solucan belirtisi olmadığını unutmayın. Binlerce başka şey olabilir.
Yavru kedinin ağırlığını takip edin. Hayvanın bağırsak veya kalp parazitleri varsa kilo verebilir. Hayvanın boyutuna ve solucan miktarına bağlı olarak değişiklik şiddetli olabilir veya olmayabilir. Diğer durumlarda, kedi şişmiş bir karına sahip olabilir. Bu durumda sorun nematod istilası olabilir.
Kedinin diş etlerini kontrol edin. Genellikle pembedirler. Bu parazitler, anemi veya hatta şok nedeniyle soluk görünmelerine neden olur. Bu durumda veterinerden randevu alın. Kedi uyuşuksa veya nefes almakta güçlük çekiyorsa, acil yardım alın.
Uygun bir tedaviye başlamak için solucan türünü bulun. Veteriner bunu yapabilir ve ardından uygun ilacı yazabilir. Her tür parazitin karmaşıklığını anlamak gerekli olmasa da en yaygın olanları şunlardır:
- Nematodlar en yaygın olanıdır. Yavrular onları emzirme sırasında annelerden alırken, daha yaşlı kediler enfekte dışkı ile temas ederlerse onları alırlar.
- Sepetler bölümlere ayrılmıştır ve kedinin kalçasının etrafındaki kıllarda görülebilir. Bu tür bir solucan, enfekte pireler yiyerek elde edilebilir.
- Kancalı kurtlar nematodlardan daha küçüktür ve ince bağırsakta yaşarlar. Bulaşma, yutma veya deri ile temas yoluyla gerçekleşir. Bu tür solucanlar köpeklerde daha yaygındır.
- Akciğer solucanları, adından da anlaşılacağı gibi, kedinin akciğerlerinde barındırır, ancak bunlar nadir görülen parazitlerdir. Kedi, kuş veya kemirgen gibi bir konağı yediğinde bulaşma meydana gelir.
- Kardiyak parazitler muhtemelen en tehlikelisidir. Bir sivrisinek, enfekte bir hayvanı ısırır ve sonunda solucan larvasını da yutar. Bu larva büyür ve sivrisinek bir hayvanı (örneğin kediyi) bir daha ısırdığında parazitleri kan dolaşımına enjekte eder.
Kediyi veterinere götürün! Kendin tedavi edebileceğini düşünme. Doktor, hayvanın dışkısını analiz edecek, solucan türünü bulacak ve uygun tedaviye başlayacaktır. Bu nedenle, mümkünse, kediyi konsültasyona götürmeden önce dışkıyı toplayın. Veteriner, kalp parazitlerinden şüphelenirse, ayrıca bir kan testi isteyecektir. Pek çok solucan türü vardır ve birinin tedavisi diğerinde işe yaramayabilir; bu nedenle, sorunu çözmeden önce neyle uğraştığınızı bilmeniz önemlidir.
- Vermisidlerin genellikle 15 günde bir veya ayda bir uygulanması gerekir; hiçbir zaman.
- İnternette, birçok web sitesi size kediyi şifalı otlar ve baharatlarla "doğal olarak" iyileştirmeyi öğretiyor. Bu tür bilgileri görmezden gelin ve amcığı veterinere götürün.
- Aynı şekilde, veteriner hekimin yeni evlat edinilmiş yenidoğan veya kedileri incelemesine izin vermek gerekir. Bu prosedür, hayvanın solucanı olsun ya da olmasın rutindir. Yavru köpeklere, yaşamın ilk altı haftası ile üç aylık arasında her 15 günde bir kurtçuklardan arındırılmalıdır; daha sonra altı ay boyunca ayda bir. Evlat edinilen yavru kediler, her 15 günde bir iki ek tedavi ile derhal temizlenir. Unutmayın ki anne solucanları yavrulara geçirebilir.

Yöntem 2/4: Sorunu Tedavi Etme

Öncelikle veterinerden gerekli reçeteyi alın. Asla reçetesiz satılan vermisitler kullanmaya çalışmayın, özellikle de hayvanlar gençse. En yaygın türü tablet olmasına rağmen sıvı, topikal veya çiğnenebilir tabletler de vardır.
- Çözümü kendi başınıza seçmeyin; her zaman güvenilir bir profesyonelin talimatlarına uyun. İlacın adını, dozajını ve uygulama sıklığını öğrendikten sonra önerilerini izleyin. İster topikal ister oral olsun, tedaviyi asla yarıda kesmeyin.
Vermisitler hem solucanlar hem de konakçı için zehirli olduğundan yan etkilere hazırlıklı olun. Bu nedenle, bir profesyonelin rehberliğini almanız ve takip etmeniz önerilir. İshal ve kusma olabilir. İpucu, veterinerle konuşmak ve hangi semptomların beklenip beklenmediğini görmektir; böylece kedinin doğru tepki verip vermediğini analiz edebilirsiniz.
Yetişkin kedilerde nematodlar ve kancalı kurtlar için en yaygın ilaçlar arasında pirantel pamoat, milbemisin oksim ve selamektin bulunur. Selamektin topikal iken, ilk ikisi oral ilaçlardır. Bu ilaçların çoğu yalnızca veteriner reçetesi altında satılabilir. Selamektin, 8 haftadan küçük yavrularda kullanılamaz; bu durumda oral ilaçlar kullanmak en iyisidir.
Sepetlerin tedavisi için iki yaygın çare, her ikisi de oral olan prazikuantel ve epsipranteldir. Prazikuantel satışa sunulmuştur, ancak epsiprantel genellikle reçete gerektirir.
- Genel olarak, veteriner hekimler, solucanların gerçekten yok olup olmadığını görmek için tedaviden sonra başka bir dışkı testi yaparlar. Uzmanın tavsiyelerine uymak ve gerekli revizyonları işaretlemek çok önemlidir.
Genellikle, veteriner bir inceleme planlayacaktır. Hayvanı, ister başka bir ilaç partisi için ister sorunun sonunun onaylanması için aldığınızdan emin olun. Kedinin mutluluğunu sağlamak için herhangi bir konsültasyonu kaçırmamak şarttır.

Yöntem 3/4: Ağızdan İlaç Verme

İlk önce ilacı hazırlayın. Şişeyi sallayın veya hapları paketinden çıkarın. Gerekirse sıvıyı bir şırıngaya veya damlalığa dökün. Veteriner muhtemelen bunu nasıl yapacağınız konusunda sizi çoktan uyardı.
- Kedinin gözünden uzak dur. Bu hayvanlar zekidir; yakında hareketi fark edecek ve kaçacaklar. İpucu, ilacı hazırlamak ve hayvanı yakalamadan önce birkaç dakika beklemektir.
İlacı satın aldıktan sonra uygulama zamanı gelmiştir. Bir kediye ağızdan ilaç vermek çok karmaşıktır, ancak önemli olan hayvanı sakin ve mutlu tutmaktır. Evdeyseniz, bazı ipuçlarını izlemeniz gerekir.
Önce hayvanı bir battaniye, yastık kılıfı veya havluyla sarın, ancak başınızı açık tutun. Bu şekilde kedi kaşıyamaz veya kıvrılamaz. Ancak hayvanı boğmak ya da korkutmak değildir. İsterseniz kediyi sarmadan da ilaç vermeye çalışabilirsiniz. Bu, hayvanın endişesini azaltacak, ancak başa çıkması daha zor olacak.
Yere oturun ve kedinizi kucağınızda veya bacaklarınızın arasında tutun. Diğer bir alternatif, birinden sizi tutmasını istemektir; bu durumda süreç çok daha kolay olacaktır.
Kedinin ağzını bir tarafta baş parmağınız ve diğer tarafta işaret parmağınızla tutun. Hayvan sizi ısırmaya çalışabileceğinden dikkatli olun.
Kedinin kafasını geriye doğru eğin ve ağzının yanlarına açılana kadar biraz baskı uygulayın. Bu noktada olabildiğince sakin olmaya çalışın. Eğer gerginse kedi hissedecek ve dolayısıyla gereğinden fazla endişelenecektir. İpucu, diğer eli kullanarak hayvanın alt çenesine basmaktır, çünkü bu ağzı daha da açık hale getirecektir.
Hapı kedinin ağzının dibine yerleştirin veya sıvıyı bir yanak tarafına sıkın. İlacı boğazınızdan aşağı itmeyin: bu, hayvanın boğulmasına neden olabilir.
Son olarak, kedinin ilacı yutmasına yardım edin. Bunun için:
- Kedinin ağzını kapatmasına izin ver.
- Hayvanın başını, burnu yukarı bakacak şekilde kaldırın.
- Yutması için kedinin boğazına masaj yapın.
- Birkaç saniye veya hayvan ilacı yutana kadar böyle kalın. Prosedür boyunca nazik olmak çok önemlidir! Kedinin boğulmasını istemezsin, değil mi?
İlacın gerçekten yutulup yutulmadığını kontrol edin. Bunu yapmak için kedinin ağzını serbest bırakın, ancak tamamen bırakmayın yoksa ilacı tükürebilir. Hayvanı ancak her şeyi yuttuğunuzdan emin olduğunuzda serbest bırakın.
- Hap kullanıyorsanız, kedinin sizi tükürmesi daha kolaydır. Sıvılarla bu olmayacak.
Battaniyeyi çıkarın ve amcığı çok övün. İpucu, atıştırmalıklar, ilgi ve bolca sevgi vermektir. Bu şekilde, süreç bir dahaki sefere çok daha kolay olacaktır çünkü kedi anı korkutucu değil hoş bir şeyle ilişkilendirecektir. Tecrübe onun için kötüyse, diğer zamanlarda daha fazla çabayla kaçmaya çalışacaktır.

Yöntem 4/4: Yeni İstilaların Önlenmesi

Sorunu önlemek için düzenli olarak vermisit verin. Daha fazla bilgi için veterinerinize danışın. Selamektin gibi bazı ilaçlar pirelere, nematodlara, kancalı kurtlara ve diğer parazitlere karşı koruma sağlar.
Pireler, kemirgenler ve diğer enfekte kediler hastalık taşıdığından, ideal olan, kediyi solucan yakalama şansını azaltmak için içeride tutmaktır. Bu durumda birçok insan, hayvanı bir şekilde mahrum bıraktıklarını düşündükleri için suçlu hissediyor. Kendi kendilerine soruyorlar, "Yavru kedimin güneş ve temiz hava ile temas halinde kendi doğal içgüdülerini ifade etmesi gerekmez mi?" Bu nedenle, en iyi kararı vermek için artıları ve eksileri tartmanız gerekir.
- Riskler çok mu büyük? Karar verirken sokak koşullarını, hastalıkları kolaylaştıran faktörleri, çevre sorunlarını, diğer hayvanları ve diğer insanları da analiz etmek gerekir. Kediyi içeride tutmaya karar verirseniz, tırmalama direkleri, pencereler ve tırmanmak için eğlenceli şeyler ile dışını taklit etmenin mümkün olduğunu unutmayın.
Pireleri evden ve bahçeden uzak tutun. Genel olarak, eğer kedi her zaman içerdeyse, dışarısı için çok fazla endişelenmenize gerek yoktur. Bu hayvanlar, özellikle sürekli istila edilmiyorlarsa pireleri çok iyi öldürebilirler. Bu nedenle, hayvanın zamanının çoğunu geçirdiği ortamlara odaklanın.
- ev: Pirelere karşı mücadelede ana strateji temizliktir.Kedinin yatağının dokularını ve uzanmaktan hoşlandığı her şeyi yıkayın. Bu sadece yetişkin pireleri değil aynı zamanda yumurtaları, pupaları ve yeni doğan böcekleri de ortadan kaldıracaktır. Aynı amaçla, vakumlu kilimler ve halı kaplamaları. Durum orta ila aşırı ise, pire ve yumurtaları öldürmek için bir sprey pompası ve özel bir böcek ilacı kullanın. Kullanım sırasında evden çıkın ve ayrıca tüm hayvanları etiketin önerisine göre ortamdan uzaklaştırın. Ardından tüm yüzeyleri temizleyin ve üründeki ölü böcekleri ve kalıntıları gidermek için tekrar vakumlayın.
- avlu: evin dışında pireleri kontrol etmek çok daha karmaşıktır. Öncelikle, böcekleri barındırabilecek ölü yapraklar, saman, çöp ve kesilmiş çimen veya çimen gibi kalıntıları temizleyin. Pireler karanlık ve nemli yerleri sever. Ardından, özel bir sprey satın alın ve ambalaj tavsiyelerini izleyerek bu alanlara uygulayın.
Hijyen kutusunu temiz tutun. Solucanların yayılmasını önlemek için dışkıyı düzenli olarak alın. Mümkünse, dışkı tozuyla herhangi bir temastan kaçınmak için eldiven ve maske takın. Tüm kumu plastik bir torbaya koyun ve tepsiyi kağıt havlu ve antibakteriyel sprey ile temizleyin. Daha sonra mümkünse sabun ve suyla iyice yıkayın ve temiz kumun içine koyun. Bu temizlik işlemini kullanıma bağlı olarak haftada bir veya iki kez yapın.